ACCIDENTALLY GLANCES THE CITY BOY (PUBLISHED UNDER IMMAC PPH)

KABANATA 16

Kabanata 16

KASALUKUYANG nakaupo si Kelly sa kanyang kama habang siya ay nag-aayos nang dadalhin niyang gamit para bukas. Nang sabihin kasi ni Adam na mag-ayos siya ng gamit, ay balak pala siya nitong dalhin sa Manila.

*Flashback*

"Saan?" Naguguluhan pa rin si Kelly.

"Manila." Simpleng sagot ni Adam. Habang nakayakap pa rin siya kay Kelly. "You're coming with me to Manila."

"Hindi ako papayagan..." Nakakunot noo na tugon ni Kelly. Ang maisip pa lang niya ang ideyang iyon, ay imposible na. Iyon pa kayang talagang sabihin niya sa kanyang magulang. "Tsaka may trabaho ako."

Humiwalay mula sa pagkakayakap si Adam at nginitian nito si Kelly nang magkaharap sila dahilan para magtama ang kanilang mata. "It's settled. Your parents agree... and in your job." Tumigil ito sandali. "I already talked to your boss."

*End of Flashback*

Kaya naman binilisan ni Kelly na mag-ayos ng gamit na dadalhin niya para bukas. Upang maaga siyang makapagpahinga dahil panigurado na maaga silang aalis bukas. Silang dalawa ni Adam.

Hindi man lang nakasagot si Kelly nang sabihin iyon ni Adam sa kanya. Parang ang dali naman kasi para kay Adam na maayos ang ganoong bagay. Hindi maiwasang maisip ni Kelly. Kung sa parte ni Mr. Tolentino, nakakagulat talaga. Ang bilis nitong nakuha ang loob ng kanyang ama. Parang kailan lang kasi, halos hindi sila mapagtabi. Pero kung mag-usap ngayon, parang isang tropa. Sa parte naman ng boss ni Kelly, hindi na siya magugulat kung kilala nito si Adam, kaya siguro naging madali sa kanya na napapayag ang boss ni Kelly.

Hindi man iyon nabanggit sa kanya ni Adam. Alam niyang siya ay kilalang tao at may mataas na posisyon sa larangan ng negosyo.

MAAGANG nagising si Kelly. Naunahan pa niya ang kanyang alarm clock. Nakakagulat iyon dahil kung noon halos isumpa niya ang tunog ng alarm clock dulot na rin ng kakulangan niya sa tulog. Pero ngayon... hindi naman ito excited 'no? O maayos lang talaga ang kanyang naging tulog? Kaya naman maganda ang kanyang gising.

Mabilis na nag-ayos ng sarili si Kelly sa kadahilanan na ayaw niyang paghintayin si Adam. Tinignan niyang muli ang mga gamit niya baka sakali kasi na may nakalimutan pa siya. Ilang araw lang naman sila doon tulad nang sabi ni Adam sa kanya. Iyon nga lang hindi niya alam ang dahilan, basta na lang siyang sasama. Sumang-ayon naman ang mga magulang niya, kaya hindi na siya nagdalawang-isip pa. Kung tutuusin naman kasi ay minsan lang iyon mangyari sa kanyang buhay.

Nang palabas na si Kelly nadatnan niyang nag-uusap si Adam at ang kanyang ama. Hindi na iyon bago sa kanya dahil simula nang magkaayos ang dalawa, palagi na silang nag-uusap. Para ngang bumaliktad, dahil noon ang ina niya ang malapit kay Adam pero ngayon ang kanyang ama na. Minsan nga napapaisip si Kelly kung ano ang kanilang pinag-uusapan. Parang lagi kasi siyang nahuhuli sa balita, wala siyang kaalam-alam sa lahat ng nangyayari. Nakikita na lang niya ang sarili na sumusunod sa agos, dahil una pa lang naman iyon na ang kanyang kagustuhan.

Napatingin si Mr. Tolentino at Adam sa kanyang gawi. Mabilis siyang nilapitan ni Adam upang tulungang buhatin ang kanyang gamit.

"Let me."

Nagpasalamat lang si Kelly kay Adam. Pagkalapit naman niya kay Mr. Tolentino, bumati siya at hinagkan niya rin ang ama sa pisngi. Nakangiti naman na tinugunan iyon ni Mr. Tolentino.

"Mag-ingat ka roon, anak." Paalala ni Mr. Tolentino kay Kelly. Ito kasi ang unang beses na lalabas siya ng Pangasinan na hindi kasama ang kanyang magulang.

Tumango naman si Kelly. "Opo, papa." Yumakap pa siya, na malugod naman iyon na ginantihan ni Mr. Tolentino.

Bago pa humiwalay si Kelly sa pagkakayakap nito kay Mr. Tolentino. Naramdaman na lang niya na may yumakap pa mula sa kanyang likod. Nang malingunan niya iyon, ang kanyang ina pala. Hindi kasi niya iyon nakita sa loob nang bumaba siya galing ng kanyang kwarto. Bumati at hinalikan din niya si Mrs. Tolentino na tulad nang ginawa niya sa kanyang ama.