Tell me a lie ft. Louis Tomlinson

Chapter 4 ~ Jankende ik en vervelende flash backs

P.O.V Dewi

'Ssst het komt goed' zegt de persoon. Waarschijnlijk is het een oudere vrouw. Ik veeg mijn tranen weg. 'Sorry' zeg ik. Ik kijk naar de vrouw. Ze heeft bruin haar. 'Het geeft niet hoor.' Zegt ze lief. 'Ik ben johanna tomlinson. De nieuwe onderwijs assistente.' Zegt ze. 'Zo iets dacht ik al. Ik ben Dewi Smith.' Zeg ik zachtjes. 'Wil je weer naar de klas?' Vraagt ze. 'Liever niet ik heb nogal een opvallende actie gemaakt. ' zeg ik zachtjes. 'Snap ik, kom maar eventjes mee dan mag je dit lesuur even 'spijbelen'.' Zegt ze. 'Oke' samen lopen we naar haar ruimte.

'Ga maar zitten' zegt ze terwijl ze naar een gemakkelijke stoel wijst. Ik ga in de stoel zitten. 'Thee?' Vraagt johanna. 'Ja graag' zeg ik. Ze schenkt thee in twee glazen. Ik kijk de ruimte rond. Voor me staat een bureau met allemaal foto's 1 foto van het hele gezin denk ik. En 2 foto's van een jongen. En een met 4 meisjes.

'Ik wil je niet opdringen hoor. Maar als je iets kwijt wil mag dat best hoor. En als je het liever voor je wilt hebben dan moet je dat doen. Maar ik vind het altijd zo vervelend als ik iets kwijt wil en niemand aan je vraagt hoe gaat het enzo.' Zegt johannah voorzichtig. Ik zucht. Ze mag het wel weten denk ik. 'Ik ook. Ik zal je het verhaal vertellen. Maar ik heb liever niet dat anderen dit weten.' Zeg ik. En ik begin te vertellen. Over mijn vader. En over de beelden die ik vaak zie.

Als ik klaar ben barst ik weer in huilen uit. 'En het ergste is nog dat ik niet weet of het mijn schuld is. Omdat ik niet weet waarom hij zelfmoord heeft gepleegt' snik ik. Johannah komt naast me zitten en slaat een arm om me heen. 'Ach meisje toch. Wt verschrikkelijk allemaal. Het is niet jou schuld onthoud dat alstjeblieft. Je vader heeft dit in een opwelling gedaan. Hij kon niet meer helder na denken.' Zegt Johannah. Met meedelijden in haar stem. ' praat je er wel eens over met familie leden of een psigoloog?' Vraagt ze. Ik schud mijn hoofd. 'Nee me moeder denkt alleen aan der zelf en ik wil haar het ook niet moeilijker maken. ' zegt ik. 'Je moet er echt met iemand over praten. Wat dacht je van de vertrouwens persoon hier op school?' Vraagt ze. Ik schud me hoofd 'liever niet. Ik wil niet dat er nog meer mensen het weten.' Zeg ik. Ik weet dat het oplucht maar hoe minder mensen er van af weten hoe minder er geroddeld word. 'Ik heb er dan geen verstand van maar zou je met mij anders op dinsdag en donderdag uit school willen praten?' Vraagt Johannah. Ik denk even na. 'He het hoeft niet he? Het is wat je zelf het fijnst vind!' Zegt ze. 'Nee ik wil het wel. Het lucht heel erg op.' Zeg ik vastberaden. 'Goed zo! You go girl!' Whahahah ik wil ook zon ma! Ik ben jarloers op die jongen en die meisjes! Ik lach.

'" TRINGTRANGTRONG'" de bel gaat. Jammer. Ik neem afscheid van Johannah en ik loop nasr het biologie lokaal om mijn tas op te halen. Als ik me tas heb opgehaald loop ik naar de aula. Nu nog wat verzinnen om tegen mijn vrienden te zeggen. Dat ik was vergetn dat ik naar de tandarts moest? Dat geloven ze toch niet. Misschien kan ik tegen Luca zeggen dat het met zijn geheim had te maken?

~Flashback~

'Jij slet! Jij gaat boeten voor wat Luca ons heeft aangedaan!' Schreeuwt tom.  

Ik sta bang tegen de muur aan.  

Angst. Dat is het enige wat ik voel.  

Tom haalt een mes tevoorschijn en gebaard dat ik me om moet draaien. Ik draai me om en tom doet mijn witte, nu bloedrode, blousje om hoog. Ik voel een koud scherp mes in mijn vel snijden. Ik schreeuw het uit van de pijn. Tom schrijft iets met het mes op mijn rug. 'Zo nu staat er voor altijd slet op je rug.' Zegt tom met een grijns.

~end flaschback~

########################### 

Zooo wat vonden jullie er van?

Sirry voor het korte saaie stukje. Maar het moet er even in anders loopt het hele boek in de war.

Vote/comment/fan???  

Xx i love you alll

ps. Foto aan de zijkant is luca (foto is een beetje uitgerekt D:)