CHAPTER 6

39 3 0
                                    

[Leigh's Pov]

"Oii! Pinuno ng kataas-taasang kamahalan ng sanlibutan!" Sigaw ko at lumingon naman ito ng walang kabuhay-buhay, gulat akong lumapit, "dito ka din pala?" tanong ko sa kaniya, "akala ko ba naman hindi na kita makikita, bakit dito ka lumipat?" tanong nito sa akin, "ewan, saan punta mo ngayon?" tanong ko sa kaniya, "sa klase, kararating ko lang eh," aniya at sinabayan ko pa itong maglakad.

"Donovan, pasensya na talaga. Ako yung may kasalanan kung bakit tayo napatalsik," sabi ko ng may pag-aalala sa aking tinig. Tinitingnan ko ang kanyang mga mata, umaasa na maintindihan niya ako.

Nagtagpo ang aming mga mata habang tahimik siyang nagmamasid. May halo itong kaba at pag-aalinlangan, pero hindi ko alam kung paano niya ito matatanggap.

"I just tried to stop the rumble, Leigh," sagot niya nang may bahagyang pag-aasim ng kanyang mga labi. "Pero bigla akong napasama. Parang nakisama na rin ako sa kaguluhan."

Nagtataka ako, "Bakit mo ginawa 'yun, bakit hinayaan mong matanggal ka, pwede naman nating laban na ako lang? Alam kong hindi mo dapat ginawa yun. It was all my fault after all."

Tumango si Donovan, "do not worry much about it, tapos na, at wala kang pakealam kung bakit sumang-ayon akong matanggal," supladong aniya at iniwan na ako, napakamot namana ako sa aking ulo.

'Sungit talaga, matisod ka sana,' sabi ko sa utak ko at pumunta na nga ng canteen, bakit naman kasi parehong paaralan pa kami nagkita eh.

Prente nga akong naglakad papunta sa canteen nila, hindi kalakihan, hindi din kaluwangan base sa tingin ko dito sa panlabas ng gusali.

Dumeretso nga ako at dahil gutom na gutom na gutom na talaga ako, pagkapasok ko ay tama nga ako, hindi nga ganoon kalakihan kagaya ng sa VIS, ngunit tama lang ang laki nito sa laki ng eskwelahan, agad nga akong dumako sa pagbiilhan at nakita ko ang iba't iang klase ng junk foods and soft dinks at naintriga pa ako sa mga babaeng nakahawak ng ice bag na may straw at may laman itong juice at sa mga nakastyro na nakadisplay.

I asked, at napagtanto ko lamang na ganoon na lamang silang makatingin sa akin.

"Pancit hija, may spaghetti din, buksan mo para makita mo," sabi ng nagtitinda kaya naman binuksan ko nga and it looks weird, nagkibit balikat naman ako at kinuha ang pancit.

"Magkano po?" tanong ko sa kanila, "bente lang anak," sabi at nagulat pa ako sa kamurahan ng benta nioa,  "eh heto pong juice? And---what's this?" tanong kong muli sa isang pagkain that looks like a patty, "ukoy ang tawag diyan nak," sagot naman nila sa akin, "gawa po saan?" muli kong tanong, akala ko street foods like fishballs, kwek kwek lang ang mga kakaibang pagkain meron pa palang ganito? "gawa sa kalabasa," hindi ko talaga mapigilang maamaze kaya naman kumuha ako ng apat, at masasabi kong namumurahan ako sa mga bilihin unlike sa VIS na hindi ata bababa sa singkwenta ang pinakamura na doon.

Kinuha ko nga iyon at pumunta sa pinakadulong banda para kainin ang pagkain ko pero bigla akong namroblema kung paano ko ilalapag ang juice na hawak ko kaya bumalik ako sa mga nagtitinda.

"May I borrow some plate and baso po?" agad naman silang umoo kaya nga binigyan nila ako at ako nama'y nagpasalamat.

Even the plates are thin at ang baso ay baso ng cup noodles? Napakibit balikat na lang din ako at bumalik nga sa kinauupuan ko kanina at kumain nga, I tried their pancit and I can say na masarap nga and also tried the ukoy at sinawsaw pa sa suka, at hindi ko maitago ang ekspresyon ko dahil sa sarap ng pagakain.

UNWAVERING ADORATION [SERIES #5]  •ON GOING•Where stories live. Discover now