ကလျာ

အပိုင်း(၁)

'မင်းဘာလို့ဆရာရုံးခန်းထဲရောက်နေတာလဲသိတယ်မလား ကလျာ' လို့ကျောင်းဆရာမင်းထက်မာန်ကလေသံမာမာနဲ့မေးလိုက်တဲ့အခါ ကလျာတစ်ယောက် ကြောက်ဒူးတုန်သွားပီး အသံတိုးတိုးလေးဖြင့် 'ကလျာ စာခိုးချတာ ဆရာမိသွားလို့ပါ'လို့ပြန်ဖြေတယ် မင်းထက်မာန်-'‌ဪ ဒါဆိုညည်းကကိုယ့်အပြစ်တော့ကိုယ်သိသေးတယ်ပေါ့' ကလျာ-'ဟုတ်ကဲ့'
မင်းထက်မာန်-'ငါ နင့်ပထွေးနဲ့သွားတိုင်လိုက်ရမလား'လို့ဆရာကပြောတော့ကလျာ‌ရဲ့မျက်နှာဟာမိုးပြိုတော့မည့်အတိုင်းပင် အဘယ်ကြောင့်ဆိုတော့ ကလျာရဲ့ပထွေးမှာအချိန်တိုင်းအရက်သောက်‌နေပီ မူးလာတဲ့အခါ ကလျာကို ရိုက်နှက်တက်သောကြောင့် ကလျာ ပထွေးကိုအသေကြောက်သည် ထို့ကြောင့်ဆရာအား ပထွေးကိုတော့မတိုင်ပါဟုပြောကာငိုပီး ဆရာပေးတဲ့အပြစ်ကိုခံယူပါ့မယ်ဟုပြောသည် သို့သော် ကျောင်းဆရာမင်းထက်မာန်သည် သူ့အတွေးနှင့်သူရှိနှင့်ပီးဖြစ်သည် အကြောင်းမှာ ဒီအထက်တန်းကျောင်းထဲ ကလျာကတော်တော်ကလေးလှသွေးကြွယ်တဲ့ထဲပါလေတယ် ရှမ်းသွေးကနှောတာမလို့ အသားလေးကလဲဖြူပီးခန္ဓာကိုယ်ကလဲခါးသေးရင်ချီဖြစ်လို့အပြစ်ပြောစရာမရှိပေ ဒီတော့ မင်းထက်မာန်သည် ကလျာအားစားသောက်ရန်ကြံပေတော့သည် ထိုသို့ကြံနေစဉ်မှာပဲ ကလျာစာခိုးချနေတုန်း သူမိသွားတယ်လေ ရေငတ်တုန်းရေတွင်းထဲကျဆိုသလို မင်းထက်မာန်က ကလျာ စာခိုးချနေပုံကိုဓာတ်ပုံရိုက်ထားပီး အဖြစ်ပျက်ကို သူတစ်ယောက်ထဲပဲသိထားတော့သည် ထို့နောက် ကလျာ့အားရုံးခန်းထဲသို့ခေါ်ကာမေးမြန်းတော့သည်
မင်းထက်မာန်-ကောင်းပီလေ ညည်းကငါပေးတဲ့အပြစ်ကိုခံယူပါ့မယ်ပြောတော့လဲငါကအပြစ်ပေးရမှာပေါ့
ကလျာ-ကြိုက်တဲ့အပြစ်ကိုပေးပါဆရာ  ဒါပေမဲ့ အိမ်ကလူတွေကိုတိုင်မပြောပါနဲ့နော်
မင်းထက်မာန်-ကောင်းပီလေ အပြောမဟုတ်ဘဲအလုပ်နဲ့သက်သေပြကျတာပေါ့ဟုပြောကာ မင်းထက်မာန် သူ့ပုဆိုးကိုသူကိုယ်တိုင်ချွတ်လိုက်သည်
ကလျာ-အားး ဆရာ ရှင် ရှင် ဘာလုပ်တာလဲ ကလျာမျက်လုံးများအားမှိတ်ကာလက်နဲ့ကာလိုက်ပီးအော်ပြောလေသည်
မင်းထက်မာန်-မင်းပဲပြောတော့ ငါပေးတဲ့အပြစ်ကိုခံယူပါ့မယ်ဆို ဒီမှာလေ ငါမင်းကိုပေးမဲ့အပြစ်လို့ဆိုကာ သူ့လီးအားယမ်းပြလေသည်
မင်းထက်‌မာန်-လာလေ ငါ့နား နင်မလာရင် ငါနင့်ပထွေး ဦးတုတ်ကြီးကိုသွားတိုင်မှာနော် အဲ့ကျမှတကျောင်းလုံးသိပီး အရှက်ခွဲခံမလား ဒီမှာပဲတစ်ခါထဲဖြေရှင်းလိုက်မလား ကဲ မင်းပြော
ကလျာခမျာ ရှက်စိတ်ထက်ကြောက်စိတ်ကပိုကြီးသွားတာမို့ မင်းထက်မာန်အားကြည့်မိသွားသည်
မင်းထက်မာန်ကလည်း ကလျာသဝတိဝင်လာသည်နှင့် ကလျာပုခုံးအားဖိချကာအတင်းဒူးထောက်ထိုင်ခိုင်းလိုက်သည် ပီးနောက်
မင်းထက်မာန်-ဒီနေ့ကစပီး နင် ငါ့စကားကိုနားထောင်ရမယ် ကဲ အခုနင့်ပါးစပ်ကိုဟလိုက် လို့ပြောရင်းသူ့လီးအားကလျာ့မျက်နှာရှေ့တွင်ဂွင်းတိုက်နေသည်
ကလျာ ပါးစပ်ကိုတင်းတင်းစေ့ထားလိုက်ပီး မျက်ရည်များကျလာသည် မင်းထက်မာန်လဲ စိတ်မရှည်တော့တာကြောင့် ကလျာ့ပုခုံးကိုနာနာလေးရိုက်လိုက်တယ် ကလျာနာလို့‌ပါးစပ်ပွင့်သွားတဲ့အချိန် မင်းထက်မာန်ကလီးကိုပါးစပ်ထဲထည့်လိုက်ပီး ကလျာပါးစပ်ပြန်ပိတ်မရအောင် မေးရိုးကိုလက်နဲ့ညစ်ထားလိုက်တယ် ကလျာကမျာ ရုတ်တရက်ကြီးပါးစပ်ထဲ လီးဝင်လာကြောင့်လန့်သွားသော်လည်း လီးကပါးစပ်ထဲမှာစို့နေတာကြောင့်အော်မရပေ ဒါကိုအခွင့်ကောင်းယူကာ မင်းထက်မာန်က နှစ်ချက်သုံးချက်လောက်စောင့်ကာ ပြန်ထုတ်လိုက်သည် ကလျာမေးရိုးအားညစ်လျက်အပေါ်သို့ပင့်တင်လိုက်ပီး အခု ငါ့ဒစ်ကို သကြားလုံးလျက်သလိုလုပ်လိုက် လုပ်လိုက်နော် မလုပ်ရင် နင်အကြောင်းတစ်ကျောင်းလုံးသိသွားစေရမယ် ကလျာစိတ်ဒုံးဒုံးချလိုက်ကာ ပါးစပ်ဟပီး မင်းထက်မာန်လီးကို စလျက်တော့သည် လျက် လျက် ကောင်းတယ် ငုံပေးအုန်း ဒစ်‌ကို စပြောကတည်းကသာလုပ်ရင် ငါလဲမရိုက်ရဘူး နင်လဲအသားမနာတော့ဘူးပေါ့ နေအုန်း ငါထိုင်ပေးမယ် ပြောပီးတာနဲ့တပြိုင်နက် ထိုင်ခုံပေါ်ထိုင်ပီး ပေါင်ကာခါ ကလျာခေါင်းအား လီးနဲ့တေ့ပေးလိုက်သည် ရော့ ပြန်စုပ် သွားနဲ့မခြစ်မိစေနဲ့ ကလျာမျက်ရေတွေကျလျက် မင်းထက်မာန်လီးကိုကိုင်ကာပြန်စုပ်လေးလေ အိုး ကောင်းလိုက်တာ ပါးစပ်တောင် ဒီလောက်ကောင်းနေတာ စပတ်ဆို ဘယ်လိုနေမလဲမသိဘူး  ဟဲ့စုပ်ကြီးပဲမနေနဲ့ လီးအချောင်းလိုက်ကိုရေခဲမုန့်စားသလို လျှာနဲ့အပေါ်အောက်လျက်လေ လက်တစ်ဖက်ကအငြိမ်မနဲ့ ငါ့ဥတွေကိုနယ်နေ တစ်ဖက်က လီးကိုအထက်အောက်ဂွင်းတိုက်ပေး ကလျာခမျာ ပါးစပ်ကောလက်ကောမနားရ လျက်လိုက် စုပ်လိုက် ဂွင်းထုလိုက် ဥနယ်လိုက်နဲ့ တချက် တချက်လီးပ လည်မြိုထဲရောက်ရောက်လာတာကြောင့် မျက်ရည်များဝဲကာ အန်ထွက်တော့မလိုပင်ဖြစ်ရသေးတယ် အချိန်အနဲငယ်ကြာအောင် လီးစုပ်ပီးနောက် မင်းထက်မာန်အသက်ရှူသံများပြင်းလာကာ ကလျာခေါင်းကိုကိုင်၍သူကိုယ်တိုင်စောင့်ပီး ကလျာပါးစပ်ထဲ လရည်တွေပန်းထည့်လိုက်တယ် ပီးတော့ ထွေးမထုတ်နဲ့ မျိုချလိုက် အခု ကလျာဘားမှမပြောနိုင်ဘဲ မျိုချလိုက်တော့ ညှီစို့စို့အနံ့ကြောင့်ပြန်အန်ထွက်မတက်ပင် မင်းထက်မာန်က ရပီး နင့်မျက်ရည်တွေသုတ်ပီး အိမ်ပြန်တော့ ဒီကိစ္စကိုတခြားသူကိုပြောပြမယ်ဆိုရင်တော့ နင့်ဘဝနင်တွေးလိုက်တော့ နင့်ဘဝငါ့လက်ထဲမှာရှိတာ မမေ့နဲ့ ကလျာ မင်းထက်မာန်ရဲ့စကားများဆုံးတာနဲ့လွယ်အိတ်ကိုယူကာ မျက်ရည်များကိုသုတ်လျက်ရုံးခန်းထဲမှထွက်လာခဲ့တော့တယ်

to be continued
1050words