به کانتر تکیه داده بود و اطرافش رو دید میزد...حدود دو/سه دقیقه‌ی بعد همون پرستاری که نایل کارتشو بهش داده بود،با دیدن لویی سریع به سمتش اومد...
"شما اینجا چیکار میکنید؟دکتر گفتن تا اطلاع ثانوی اجازه‌ی ورود شما رو به اینجا ندیم"
ابرویی بالا انداخت و تکیه‌شو از کانتر گرفت...
"دکتر هستن؟"
خانم جونز سرش رو تند تکون داد
"نه ایشون نیستن،بهتره برید تا حفاظت متوجه حضورتون نشدن"
لویی نیشخندی زد و کاغذ توی جیب کتش رو بیرون اورد و جلوی صورت پرستار گرفت...
"این نامه از طرف شخص خود بازرس میلره،ایشون این اجازه رو به من دادن،که بدون هیچ پوششی،بتونم با موکلم ارتباط داشته باشم،هرگونه مانعی هم تخلف محسوب میشه،متوجهید؟"
پرستار به آرومی آب دهنش رو قورت داد و نگاهش رو قفل مهر مخصوص بازرس که روی برگه بود،کرد...
"باشه،این برگه رو بدین من و موقع ملاقات بیاین،میتونین ببینینش!"
لویی سری تکون داد...
"متاسفم ولی من باید این برگه رو به خود دکتر بدم..."
و همونطور که برگه رو تو جیب کتش گذاشت به سمت راهروی اتاق‌ها راه افتاد...
"در ضمن،گفتم مانعی نباشه،پس ساعت ملاقات معنی‌ای نخواهد داشت!"
و ثانیه‌ای بعد خانم جونز موند و سالنی خالی...
--------------------------------------------
همونطور که به سمت ته راهرو می‌رفت و خودشو به عمیق‌ترین و ترسناک‌ترین بخش این آسایشگاه میرسوند ناگهان در یکی از اتاق‌ها باز شد و دختر ظریف و لاغری خودشو بیرون انداخت و با گرفتن بازوهای لویی پشتش قایم شد و لویی رو سپر خودش قرار داد.همون لحظه مرد جوونی با خنده،همونطور که اسپری رنگ زرد رنگی دستش بود بیرون اومد...اون مرد کمی از لویی بلندتر بود و بیشترین چیزی که راجع‌بهش جلب توجه میکرد،موهای ماشین شدش و تتوی رو سرش بود،هی پسر اون مرد پر تتو بود...وایسا ببینم،اون آسیاییه،درسته؟
رنگ پوست و چشم‌هاش مهر تاییدی بر فرضیه لویی بودن!
"لونا بیا عزیزم،کاریت ندارم"
دختری که پشت لویی قایم شده بود،کمی خودش رو بلند تر کرد و به گوش لویی رسوند...
"بهش بگو لونا نمیخواد رنگی شه!"
لویی تک‌خنده‌ای زد وقتی دید اون مرد جوان هم به این حرف دختر خندید...
"قول میدم رنگیت نکنم بیا"
لونا به آرومی سرش رو از کنار بدن لویی به زین نشون داد و دوباره سریع خودش رو به گوش لویی رسوند...
YOU ARE READING
𝑺𝒄𝒉𝒊𝒛𝒐𝒑𝒉𝒓𝒆𝒏𝒊𝒂(𝑳.𝒔/𝒁.𝒎)
Fanfiction-تُو منو نجات دادی... درست مثل شخصیت‌هایی که من بوجودشون میارم! 𝑳.𝒔/𝒁.𝒎
