𝙋𝙤𝙧 𝙛𝙖𝙫𝙤𝙧 𝙣𝙤 𝙙𝙚𝙟𝙚𝙨 𝙦𝙪𝙚 𝙩𝙚 𝙨𝙪𝙚𝙡𝙩𝙚 𝙖 𝙩𝙞 𝙩𝙖𝙢𝙗𝙞𝙚n

{9} - Cousin's Jealousy

Chapter 9 - Eres debil, primo.

*Carmen Epinoza's POV*

---------------------------------------------------------------------------------------------

Hanggang ngayon, hinde ko parin mawala kung anong sinabi ng aking iniibig, na si Jose Burgos, na nagdalaw saakin si Padre Zamora, ano ang gusto niya sa akin?.

"Bakit kaya siya pupunta rito?...Dahil ba sa akin ito?..Gusto ko siyang puntahan.." sinabi ko sa aking sarili.

"Mahal, saan ka pupunta?. Gabi na, ah." tanong sakin ni Jose.

"Ah, m-mahal... magpapaha-"

"Hinde. Hinde ka pupunta doon."

"Pero mahal, magtatanong lang ako, kung bakit siya pumunta dito kahapon." sinabi ko sakanya.

"Tumahimik nga kayo, ang ingay niyo!. Puro kayo ingay, jusko!!." sinigaw ni Annatalia.

"Matulog na tayong lahat." aking isinagot sa dalawa.

--------------------------------------------------------------------------------------------------

*Padre Jacinto Zamora's POV*

"Salud, mi amigos!" aking isinigaw, at itinaas ang hawak-hawak kong baso

"Amigo, ¿cómo están tú y la chica que te gusta? (My friend, how are you and the girl you like?)" tanong sa akin ni Padre Terressera.

"Ay, mi querido amigo. De nada sirve, ella y ese 'Padre Burgos' se juntaron. No tengo oportunidad.. (Oh, my dear friend. It's no use, she and that 'Father Burgos' got together. I have no chance..)" sinagot ko habang may hawak-hawak na alak.

"Ay, ¡pobrecito! (you poor thing!)" biro biro niyang sinabi.

"Tal vez porque eres tan celoso, podrías matarlo, ¡ah!. (Maybe because you are so jealous, you might kill him, ah!.)" tumawa silang lahat.

"¿Qué quieres decir... con 'matarlo?..(what do you mean... by 'kill him?')" tanong ko sa sarili ko.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

*Annatalia Burgos' POV*

Pagbaba ko, wala na sila Carmen.

"Ah, nasaan na ba yung mga iyon?."

Pumunta ako sa aking lamesa, at nakita ko ang letra galing sa aking pinsan.

"Lumabas lang kami ni Carmen, may pagkain ka jan sa lamesa mo,

Jose Burgos"

"Aba... umalis pa talaga sila... may cena familiar pa kami mamaya.." binulong ko sa aking sarili.

----------------------------------------------------------------------------------------------------

*Carmen Epinoza's POV*

"Mi amor, pasenya na kung pinagalitan kita kagabi.. Es solo-- (Its just--)" sinabi ni Jose sakin habang naka tingin sa baba.

"Alam ko ang pinagdadaanan mo." sinabi ko, habang nakatingin sakanya.

"Hinde ka ba galit sa akin?." tanong niya.

"Wala naman akong dahilan para magalit sayo, amor." sagot ko.

"Oh, Annatalia, bakit ka---"

"Bakit kayo nandito?. Hinde ba meron tayong Cena Familia ngayon?." tanong niya.

"Pinsan, mamaya pa yun, eh---"

"Anong pake ko kung mamaya pa yun?, sige na nga. Hahayaan ko na kayo jan, kayo naman laging magkasama!." sigaw nito.

Umalis na siya, pero kinuha ni Jose and kanyang braso.

"Ano ba?!."

"Bakit ka kasi galit?, ano ba ang iyong problema, prima?" tanong ni Jose.

"Naiingit na ako sa inyong dalawa ni Carmen, kayo na lang kasi laging magkasama, wala ka na bang oras para sa akin, primo?. Wala naman akong masamang intention kay Carmen, pero, paano ako?, wag mo naman ako iwanan, ikaw nalang ang meron ako!. Wala nang iba!, alam kong mahal mo si Carmen at gusto mo siyang makasama habang buhay, pero ako?, wala na lang ba ako sayo?. Wala ba akong kuwenta sayo?!." isinigaw niya habang umiiyak.

"Prima... pasensya na..." yinakap siya ni Jose habang umiiyak rin.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------

(Sorry guys kung bitin, madami kasi akong ideas sa next chapter)