She's O.B.M.

Yung bracelet...

Yung bracelet...

--

"Ayos din yung trip mo no? Ilock ako sa Janitor's Closet. Hahahhaa. Pero astig  ng trip mo Tutee!"

"Yeaa"

Yon nalang ang nasabi ko kasi natutulala parin ako ng di ko alam kung bakit. Bestfriendzoned kasi ako. Lecheng yan. Sa cool kong to, bestfriend lang ako? Lechugas na yan. Umalis siya sa pagkakayakap sakin at may dinukot sa bulsa niya na isang silver thingy.

"Oo nga pala Tutee. May regalo din ako sayo. Kala mo ha..Pero bago yon may gusto muna ako ibigay sayo.."

"Ano yun?"

Ibinukas niya yung palad ko at naramdaman kong inilagay niya yung silver thingy sa kamay ko. Tumingin muna ako sa kanya bago ko tingnan kung ano yon. Napansin kong naging malungkot siya bigla. Pero bakit? Tiningnan ko yung silver sa kamay ko and my jaw dropped. 

"Te..teka..."

"Oo, yan nga yon"

Tiningnan ko yung bracelet na silver. Akin to. May nakalagay na OBM sa bracelet sa gitna. Akin to. Matagal na itong nawawala sakin. Hindi ko lang matandaan kung kelan pa. Pero..Paanoo...Napunta sa kanya?

"Nagtataka ka no? Diba Lucky Charm mo yan?"

"O..oo..Pe..Pero..."

"Suot mo yan sa tuwing may laban kayo ng Basketball. At lagi kayong nananalo. Suot  mo yan noong sumali kayo sa Battle of the Bands at nanalo din kayo noon..Lucky Charm mo yan diba? Matagal na.."

"Oo..Pa..Paano mo nalaman yon? Tsaka bakit na sayo to?"

"kapag wala yan sayo, feeling mo minamalas ka.." Hindi niya pa rin ako sinasagot kaya nakakunot ang noo ko sa kanya. Pero naisip ko na tumahimik muna ako kasi parang may sasabihin siya..na mahalaga..

"Oh?"

"At noong nawala yan sayo...Nagsimula ang malas sayo..At yon ang araw na...nakilala mo ako.."

"Pa..paano? Ano?"

"Hindi mo ba natatandaan?"

*Flashback*

Pagkalabas ko ng gym dahil sa galit ko kay Coach noon...

May nakabunggo akong babae...

*boogsh*

"Oooh did you she what she did?"

"Baka di niya kilala yung nabunggo niya?"

"She's so stupid. Hahahaha"

Sa sobrang lakas ng pagkakabunggo sakin, napaupo ako sa sahig. Sumakit yung ulo ko don. Pagkatingin ko sa nabunggo ko....

She's busy collecting her books that scattered on the floor. Nakatungo siya. Thus, I can't see her face. She looks like a nerd to me. Kaya tumayo ako at sinabi ko nalang, 

"Next time, maghanap ka ng libro na makakapagturo sayo kung paano hindi maging tanga"

I immediately left the place.

"Kuya kuya!"

I can hear someone's voice calling me. A soft voice. Pero di ko na pinansin baka magpapapicture lang sakin. Wala akong oras T______________T 

*End of Flashback*

Yon nga. Yon ang araw na nawala sakin ang bracelet ko! That explains kung bakit nagkandaletse letse ang sunod na pangyayari. Damn. I didn't know na...Siya yung babaeng nakabunggo ko noon...