emre duyduklarına inanamadı . "evleniceksin diyorum duydun mu beni ! " baba evlenmiyorum diyorum sevmediğim hiç görmediğim bir kızla evlenmem "!! " biz gördük ve tanıdık sevdik sende sevicek'sin kabul edicek sin emre aksi takdirde evlatlıktan red ederim mirasımdan men ederim seni hakkımı helal etmem !" "emre: baba yapma bana ve o kıza bunu yapma ! zorlan bu iş zorlan bu sevda olmaz baba ! " babamın öfkeli sesiyle son söz söylendi bana ne düşündüğüm sorulmadan . "bir ay içinde evleniyorsun kendini buna ne kadar çabuk alıştırsan o kadar iyi emre!" bu sırada büşra ... "anne bu nerden çıktı evlenmek konusu nerden çıktı Allah aşkına " diyen ablası karşısında sadece dinleyen kardeşi büşra ya bakarak . annesi :" nerden bileyim kızım Baba'nın eski bir tanıdığıy mış hoş ben de tanımıyorum ilk defa duydum baban kabul etmiş adam oğlu için isteyince babanda borcum var diyor . ahde vefa burcum var diyor . hayır diyemem diyor. o da büşra için üzülüyor ." "üzüllüyorsa vermesin o halde anne hem büşra istiyormu ? sordunuz mu kıza istiyormusun diye ? büşra konuşsana sende bişi desene ?" Büşra: " babam söz vermiş abla ben babamın lafını yere vurmam madem babam kabul etmiş kaderime razı gelicem Allah büyüktür elbet bunda da vardır bir hayır . anne sen baba'ma söylersin artık "diyip odama çıktım . " korkuyorum allah' ım hiç tanımadığım bir defa bile görmediğim bir adamın eşi olucam sen bana yardım et ne olur .." ( gülüşünde aşk var)