*** Bu koridoru da geçtiğimde boş ve sessiz bir koridor karşıma çıktı. Koridorun sonundaki tabelada 'yoğun bakım' yazısını görünce adımlarımı oraya çevirdim.Tabeladaki ok işaretini parmağımla takip edip karşıma çıkan beyaz kapıya baktım.Merakla kapıya yaklaştığım anda açılınca zıplaya zıplaya elimde çilek kesemle içeri girdim.Karşıma camdan oda çıktı ve daha da meraklanıp yürümeye başladım. Gördüğüm şeyle nutkum tutuldu.İçeride tahminen benim yaşlarımda bir çocuk üzerine bağlanmış kablolarla uyuyordu."Vay canına ne kadar da yakışıklı!"Pamuk prenses üvey annesinin verdiği zehirli elmayı yediğinde sonsuz bir uykuya dalmıştı.Cüceler onu cam bir tabuta koymuşlardı.Nedense aklıma bu masal gelmişti.Tek fark ikisinin cinsiyeti farklıydı. Tam çıkacaktım ki son anda vazgeçip sinsice sırıttım ve kapısına yaklaştım.Otomatik kapı açıldığında büyük bir mutlulukla yanına koştum. Bir filmde görmüştüm.Adam hastane odasında uyutuluyordu.Baş ucuna sevdiği kadın geliyordu ve bir mucize gerçekleşiyordu.Kadın ağladığı anda adam gözlerini açıyordu.Belki bende bir mucizeyi gerçekleştirebilirdim... *** Olur da bir gün;çok yaklaşmışken hayaline...Dayanamayacak kadar çok yaktılarsa canını...Göğsün sıkışıyorsa durup dururken...Nefes almayı sürekli unutuyorsan...Elini kalbine koy ve gözlerini kapat.Hala hayattaysan vardır bir umut.Unutma sakın!Her şeyi unutabilirsin ama bunu asla. *** İlk bölümler düzenlenmeye alındı.Okumaya yeni başlayanlar için bir sorun olmaz.Amma ve lakin...Ön yargılı yaklaşmadan sonuna kadar okuyun.
53 parts