Nerdesin lan sen ? Yalnız bırakmaya da gelmiyor seni yerini söyle gelip alayım seni.
Hah çok beklerdi. O kızlarla ne bok yapiyorsa yapmaya devam etsin.
Söylemiyorum ne bok yapiyosan yapmaya devam et kizlarla :))
Lan ne sacmaliyorsun eve gel delirtme ulan beni. Seni ben bulursam çok kötü olur.
Bulamazsin o zaman ;d
Bekle ulan sen!
Koskoca yerde beni mi bulacaktı. Saçmalık. Ondan korkmuyorum. Pis sapık kız becermistir simdi bu...
Parktan çıkıp yürümeye başladım. Hava kararmisti sokaklar sakin sessiz ve karanlıktı. Karanlık. Berk'in ruhu gibi...
Boş boş gezerken atkamda bir ses duydum. Dönüp baktığımda kimse yoktu bir kac çocuk vardi sadece. Umursamadim. Yürümeye devam ettim. Acaba geri mu dönsem duye düşünürken. Ağzımda bir el hissettim beni kendine doğru çekti ve bir köşeye götürdü. Kim olduğunu goremiyordum. Elini ısırdım "ah sikeyim" dedi. Bu berkti. Nereden bulmuştu beni. "Berk?"dedim şaşkın sesimle. Elini tutuyordu. Çok mu abartmıştım acaba. "Berk ya berk ne oldu, şaşırdın mi küçük hanım. Kasiniyor musun kızım sen niye evden kaçıyorsun seni bulamayacağımı falan mı sandin"dedi.
"Umrunda mıyım sence berk ha ? Umrunda mıyım. Beni bırakıp kızlara giden sensin"dedim bağırarak. Gözlerimin içine baktı. Elimi tuttu hemen çektim elimi "bırak ya bırak gidiyorum ben peşinden gelme sakın" dedim. Yüzünü görmek istemiyordum. Başka bir kıza dokunmuş baska bir kızın gozlerine bakmış olması canımı çok acitiyordu. Belki de aşk buydu. Severken acı çekmek.
"Nereye gideceğini sanıyorsun hadi ama çocuk gibi davranmayı bırak benimle gel merve"dedi. Onunla gitmek istemiyordum. Soğuktan konuşurken ağzından buhar çıkıyordu. Çok hoş görünüyordu. Ama bu sefer tatlılığı ile beni etkileyemeyecekti. "Bak merv eve geldiğimde seni bulamadım her yere baktım. Sonra eşyalarının olmadığını farkettim. Senin için ne kadar endiselendim tahmin bile edemezsin. Bu kadar tepki vereceğini bilseydim gitmezdim beni anlıyor musun. Seni tek bırakamam nereye gitmeyi düşünüyorsun hem" dedi. Benim için neden endiselendi ki onun için hic bir anlam ifade etmeyen sıradan bir kızdım. "Benim için neden endişeleniyorsun ki bende diğer her kız gibi sıradanım. Senin için hiç bir anlam ifade etmiyorum öyle değil mi "dedim. Gözlerini bi anlık kaçırdı ama hemen gözlerime bakmaya devam etti. "Bu doğru değil. Sana yemin ederim ki diğer kızlar gibi değilsin merve. Sana değer veriyorum. Hadi elini uzat gidelim burdan" dedi. "Hayır"dedim net bir şekilde. Sinirlenmeye başlıyordu sanırım. "Eeeh yeter ulan degerlisin diyoruz iste sinir etme beni. Yürü yoksa zorla götürürüm. Bu da senin icin iyi olmaz. Adam akıllı davran bana. Hem niye bu kadar tepki verdin kıskandın mı beni " dedi. Evet kiskanmistim. Hemde kimseyi kiskanmadigim kadar... Ama tabi ki bunu ona soylemeyecektim. "Hayır"dedim yine net bir şekilde. "O kızla ne yaptın peki"dedim. Derin bir nefes aldı ardından "sen nerden biliyorsun"dedi.
"Telefonla konuşurken duydum güzelim falan diyordun" dedim. Kafasını salladı. "Demek bir de telefonlarımı dinlemeye başladın. Cok güzel. Sadece bir ihtiyacı giderdim diyelim. Bunu sık sık yapmam. O kıza duygusal yönden bir bağlılığım yok. Inan bana lütfen". Biraz olsa rahatladım. Ama hala cok kızgındm. Ihtiyaç diyordu bir de. Konuşmadan yürümeye başladım. Kolumu tuttu, beni sürükleyerek arabaya doğru götürmeye başladı. "Birak beni ya nr yaptığını sanıyorsun gerizekali"dedim bağırarak. "Seni kaybedemem madem gelmiyorsun zorla götürürüm"dedi. Beni arabanın ark koltuğuna seri bir şekilde atti ve hemen binip arabayı çalıştırdı. Tek kelime etmedi,etmedim. Eve gelince de yine beni sürüklemeye başladı. Brni odasına atti ve kapıyı üzerime kilitledi. "Orada kal ve bugün yaptıklarını düşün. Ulan sen beni sinir hastası yapacaksın. Akıllandığın zaman çıkarsın"dedi. Artık kendimi tutamayıp ağlamaya başladım. Sinirden , üzüntüden , hayal kırıklığından. Telefonumu alıp annemle konuşma isteği doğdu içime ama çantam burda yoktu. Kendimi yatağa attım. Asıl kendisi bugün yaptıklarını düşünsün ya. Banyoya girdim aynadaki yansımama baktım. Aglamaktan gözlerim şişmişti. Berbat görünüyordum. Uykum gelmişti,yorulmuştum. Kafamı yastığa koydum. Böyle bir şeyi berk'ten gerçekten beklemezdim. Gözümü kapattım. Kapı kilidi açıldı. Berk gelmişti. Uyuyormuş gibi yaptım. Nefes alıp verme seslerini çok net duyabiliyordum. Yanıma geldi yavaşça. "Aptal kız üstünü değiştirmemiş" hah bana aptal diyene bakın. Pantolonumun düğmesine dokunduğunu hissettim. Olamaz! Böyle bir şeye izin veremezdim. Hemen kalktım "ne yapıyorsun"dedim sinirli bir şekilde. "Üstünü değiştirecektim böyle uyumussun rahatsız olursun diye düşündüm. Sana da iyilik yaramiyor be"dedi. "Beni düşünmene gerek yok. Cikta değiştireyim üstümü"dedim. "Bu yaptıklarını bir kenara yazıyorum"dedi. Umrumda değildi. O çıkınca üstümü değiştirdim ve yeniden yatağa girdim. Hi bir şey düşünmeden uyumaya çalıştım. Berkle ilgili hiç bir şey düşünmeyecektim. Içimden şarkı mırıldanmaya başladım. Yavas yavaş uykumun geldiğini farkettim. Berk yoktu yanımda onla uyumaya alışmıştım sanırım. Olsun gelmesin. Ona hala cok kızgınım.
Ona karşı kızgınlığım geçerde kırgınlığım geçer mi bilmiyorum...
~BÖLÜM 8 ~
En başından başla
