TILSIM | ¦ | YEONBİN / TAEGYU

THIRTEEN 😪

"Taehyun ya herşeyi bitir yada git"

"Tamam!!"

-SİKEYİM BÖYLE İŞİ

Simirle hastanenin içine girip banka oturmuştum. Dirseklerim dizlerimin üzerinde ellerim alnımda bir şekilde düşünüyordum. Tabikide Beomgyuyu bırakamazdım. Ama benim yüzümden okuldan atacaktı babam onu. Babamla konuşmam gerekliydi. O sırada bi ses gelmişti.

"Taehyunie sevgilim iyimisin?"

Kendimi ona zarar veriyormuş gibi hissediyordum. Eğer onunla durmaya devam edersem babam ona kim bilir neler yapardı.

"Taehyun!"

"İyiyim Beomgyu Hyung. Kai, Yeonjun hyung onları düşünüyordum."

"Taehyun iyi olmadığını anlayabiliyorum ama şuanda Yeonjun Hyung uyandı onun için geldim"

"Ş-şey gidelim o zaman"

Beomgyu ile beraber Yeonjun Hyungun odasına doğru gidiyorduk. İkimizede sinirliydim. Ama şuan bunu düşünemezdim. Sadece Yeonjun hyungu görmek istiyordum.

"Yeonjun Hyung?!" (tae)

"T-taehyun" (yeon)

"Hyung iyimisin?"(tae)

"B-ben iyiyim birşeyim yok. Kai o nerde" (yeon)

"Hyung ş-şey" (beom)

"Ona birşey mi oldu" (yeon)

"Kai ağzı yüzü dağılmıştı. Kendini zorlayıp ayakta durmaya çalıştı ama nafile" (tae)

"B-beni onun yanına götürün lütfen" (yeon)

"Hyung olmaz!" (beom)

"Soobin beni onun yanına götürürmüsün!" (yeon)

"Yeonjun! " (soobin)

"Ya iyiyim ben lütfen" (yeon)

"Tamam götürcem" (soobin)

Soobin hyung yeonjun hyungun koluna girmişti. Kainin olduğu odaya doğru ilerliyorduk. En önde onlar vardı. Beomgyu ve ben daha geriden geliyorduk. Beomgyu konuşmak için yanıma geliyordu ben ise ondan uzaklaşıp duruyordum. Onunla konuşursam kalbini kırabilirdim çünkü.

Kainin olduğu odaya girmiştik Yeonjun hyung soobin hyungun kolundan çıkıp kaiye doğru ilerlemişti.

"K-kai ah iyimisin?"

"H-hyung uyanmışsın"

İkiside birbirlerine sıkıca sarılmışlardı. Birbirlerini çok önemsiyorlardı.

"Kai seni çok kötü dövdüler"

"Hyung boşver kurtulduk işte"

"Kai seni bunlardan kurtaramadığım için özür dilerim."

"Hyung senin suçun yok sen olmasaydın daha kötüleri olurdu hem"

"Bir dahakine seni koruyucağım"

Konuşmalarını bölmek istemiyorduk ki Beomgyu konuşmaya başlamıştı

"Şey Hyung Kai birşey sorucam?"

"Sor Beomgyu "

"Madem sizi zorla götürdüler yurttan neden çıkış yaptınız"

"Ne yurttan çıkış yapmadık ki biz"

"Ne nasıl Hyung senin haberin varmı ben bilmiyorum"

"Hayır kai bende yeni öğreniyorum"

"Yeonjun Hyung ne yaparız biz"

"Kai sakin ol bi muhtemelen onlar yaptı zaten şu hastaneden bi çıkalım"

"Hyung ne yapıcaz dışarıda kaldık."

"Ya sakin ol bize gelirsiniz"

"Soobin Hyung olmaz ben gelemem ama Yeonjun hyung gelebilir"

"Kai sen nereye gidiceksin"

"Yuna ile kalıcam ben onunla kalmalıyım."

"İyi olan bu zaten Kai hem iyileşmen gerek"

"Hyung isterseniz Taehyun ve bizede gelebilirsiniz"

"HAYIR GELEMEZSİNİZ!"

"Taehyun noldu!?"

"Taehyun hyung iyimisin?

" İYİ FALAN DEĞİLİM TAMAM MI"

"Taehyun Noluyo sana bütün gün tuhaf davrandın"

"EĞER OKULDA YAPILMAMASI GEREKEN BİR ŞEYİ YAPMASAYDIK ŞUAN BİZE GELEBİLİRSİNİZ AMA YAPTIK"

Sinirden gözüm dönmüştü. Eğer biraz daha o odada kalsaydım birisine zarar verebilirdim. Bunun gerçekleşmemesi için hızlıca odadan dışarı çıktım. Beomgyu ben odadan çıkarken ne olduğunu anlayamamış bir şekilde Soobin hyunga bakıyordu. Sonrasında soobin hyungun yaptığı göz işaretiyle peşimden gelmeye başlamıştı

"Taehyun dur!?!"

"PEŞİMDEN GELME BEOMGYU "

"Taehyun noluyo lütfen anlat artık bana güvenmiyormusun?"

"BEOMGYU YAPAMAM LÜTFEN GİT"

"Sen birşey anlatmadan hiç birşeye gitmicem Taehyunie"

Beomgyu hyung bileğimi kavramış hızlıca hastanenin dışarısına çıkmıştık. Hastanenin arka tarafına gelmiştik.

"Taehyun düzgünce söyle artık ne olduğunu lütfen"

"Babam"

"Baban?"

"Babam öğrenmiş Beomgyu"

"Nasıl öğrenmiş Taehyun"

"Şu okul boş iken ilişkiye girmiştikya"

"Evet"

"Onu görmüş"

"Off, ne dedi peki"

"Senden ayrılmamı istiyor aksi takdirde ikimizide okuldan atacak ve beni onlardan uzaklaştıracakmış"

Kendimi tutamayıp ağlamaya başlamıştım. Onu bırakmak istemiyordum. Fakat bırakmak zorundaydım. Ve buna inanmak istemiyordum.

Bana sarılmış sağ elini saçlarıma götürmüştü. Kendiside ağlamak istiyordu ama dik durmak için ağlayamıyordu.

" Sevgilim ağlama"

"Beomgyu biz nereye gidicez"

"Buluruz biryer Taehyunie"

"Soobinede gidemeyiz hep beraber orda duramayız"

"Taehyun sakin ol ben halledeceğim tamam mı"

İki eliyle yanaklarımı tutmuş kafamı yukarı kaldırmıştı. Göz yaşlarımı silip, dudağıma öpücük kondurmuştu.

"Taehyun lütfen daha fazla üzülme seni üzgün görmek istemiyorum"

"T-tamam"

Göz yaşlarımı silmiş Beomgyu ile beraber odaya geri gidiyorduk. Ne yapacağımızı bilmiyordum. Artık bi okulumuzda yoktu kalacak bi evimizde...

___________________________
Battı bölüm biliom karışık yazıomuşum daha sade yazmaya çalıştım Taehyunun ağzından yazdım