My anarchy

ᴄʜᴀᴘᴛᴇʀ 17

Την ακολουθώ και όταν την κοιτάω γελάμε και μπαίνουμε στην τάξη με τα αγόρια από πίσω μας.

...

"Εύα." Λέει ο Άρης από πίσω μου και γυρνάω να τον κοιτάξω.

"Τι θες;" Τον ρωτάω και η Έλλη γυρνάει να μας κοιτάξει και αυτή.

"Γεια." Χαμογελάει και ξεφυσοντας ρολαρω τα μάτια μου και κοιτάω ξανά μπροστά μου.

"Καλά, καλά περίμενε." Λέει γελώντας και κοιτάω την Έλλη δίπλα μου περίεργα.

Ανασηκώνει τους ώμους της και τότε ο Άρης πετάει ένα χαρτάκι μπροστά μου και γυρνάω να τον κοιτάξω ελάχιστα πριν το ανοίξω.

-Μην φύγεις, θέλω να σε πάω κάπου;)-

Χαμογελάω αχνά όταν το διαβάζω και η Έλλη γυρνάει να με κοιτάξει. Παίρνει το χαρτί από το χέρι μου κάνοντας με να την κοιτάξω ξαφνιασμένη.

"Αω. Σας σιπαρω." Γελάει και ρολαρω τα μάτια μου.

...

Βολεύω καλύτερα την τσάντα στον ώμο μου και καθώς πάω να βγω από την αυλή στου σχολείου ακούω τον Άρη να με φωνάζει σαν να είμαστε σε γήπεδο.

"Εϊιιιι! Περίμενε!" Φωνάζει και γυρνάω να τον κοιτάξω που τρέχει στα σκαλιά για να με προλάβει.

"Τώρα ή με αποφεύγεις ή είσαι περίεργη και θες να δεις που θα σε πάω." Έρχεται δίπλα μου και και τον ακολουθώ μέχρι το αυτοκίνητο του.

"Ελπίζω να μην είναι πολύ μακριά. Έχω προπόνηση." Γύρισα να τον κοιτάξω αφού κάτσω στην θέση του συνοδηγού και φορέσω την ζώνη ασφαλείας.

"Μμμμ, λυπάμαι αλλά πρεπει να ξεχάσεις την προπόνηση για σήμερα. Είμαι σίγουρος όμως ότι η Έλλη θα βρει μια καλή δικαιολογία." Γελάει και ξεκινάει να οδηγάει.

Καθόλη τη διαδρομή κοιτάω έξω από το παράθυρο καθώς ειμαι περίεργη για το που θα με πάει.

Για μια στιγμή γυρνισα να τον κοιτάξω και αφαιραιθηκα πιο πολύ από ότι έπρεπε.

Ο ήλιος που μπαίνει στο αυτοκίνητο από το μπροστινό παράθυρο χτυπάει στα μάτια του και το χρώμα τους είναι πιο ανοιχτό από ότι συνήθως.

Με το ένα του χέρι κρατάει το τιμόνι ενώ το άλλο θα το έχει ή πάνω στο πόδι του ή στις ταχύτητες.

"Θα κατέβεις ή θα με κοιτάς για πολύ ακόμα;" Η φωνή του με έκανε να καταλάβω ότι σταμάτησε το αυτοκίνητο και λογικά φτάσαμε εκεί που ήθελε.