@kubraaykizz:: @yaseminakkoç1 Çeken şahısla özel bir ilişkimiz var. Tşk!

@meryemerkin42:: Teyzesinin çiçeği 💕

@kubraaykizz:: @meryemerkin42 Anamın diğer yarısı ❤

@06iremdoymaz:: @meryemerkin42 TEYZE HANİ EN SEVDİĞİN YİĞENİN BENDİM? AYIP AYIP! BU ARADA ÇOKSELSİN KUZİ ♡

@kubraaykizz:: @06iremdoymaz Ağlama odası ilerde hihahaha!

@meryemerkin42:: @kubraaykizz @06iremdoymaz Biriniz gül biriniz papatyasınız 🌸

@kadirhnatilgan:: Yüzünüzü daha net görmek nasip olur inşAllah Kübra hanımefendi hazreti şehzadeleri ssöşfpnxkslz!

+

Yorumu gönderip göndermeme arasında kaldım bir süre. Daha sonra ekrana sırıtarak gönderme tuşuna bastım. İlk kez böyle bir duygu yaşıyordum. Heyecanlanmıştım, konuşmak isterken dilim dönmemişti, nefes alışımda yüreğim ağzımdan çıkacak gibi oluyordu. Ve telefon ekranına bakıp sırıtıyordum. Etkilenmiştim..hemde fazlasıyla.

Ama neyden etkilenmiştim? Tamam biraz güzeldi..Bayağı güzeldi işte!

Ama bir sürü güzel kız varken neden Kübra'ydı? Daha ben bile kendime cevap veremezken o bunu bana sormuştu. Ona ilk nedeni dürüstçe söylemiştim ama söyleyemediğim bir şey vardı.

Onunla zaman geçirmek için can atan bir kalbim vardı.

Gülüşü kulağımda çınlarken telefonu bırakıp gözlerimi kapattım. Kim bilir gülerken nasıl görünüyordu? Belki yanağının kenarında gamzesi bile olabilirdi. Belki gülünce gözleri kısılıp kayboluyordu. Belki bunların hiçbiri yoktu ama gülünce parıldayan gözleri olduğuna emindim. Profil fotoğrafında çok net gözükmese de kara gözleri parıl parıl parlayan cinstendi.

Kitaplarda ki gibi olur muydu? Aşk diye bir şey var mıydı?

Peki benim hissettiklerimin bir adı var mıydı? Dedikleri gibi içimde kelebekler uçuşuyordu. Daha tanışalı bir hafta olurken düşündüklerim aklıma saçma geliyordu.

Kendimi engellemeye çalışsamda onu düşünüp annemi en son gördüğüm haline benzetiyordum. Göz yapıları çok benziyordu.

Ama...ama gülüşünü hayal ettiğim kız beni terk eden kadına benziyordu. İşte tam da o an içimdeki kelebekler intihara meylediyordu.

Kübra'da beni terk eder miydi? Henüz bağlanmamışken ayrılmaktan korkuyordum. Belki de bu yaşıma kadar kızlardan kaçmam bu yüzdendi. Her terk edilen gibi nefret beslemiştim içimde.

Neden? Neden Kübra'dan kaçamadım? Neden? Hayatım hep nedenlerle geçti! Takma adım bile "Neden×Vurdun"

Ah!

Göğüs kafesim sıkışırken sırtımı bazanın başlığına yasladım. Derin derin nefesler almaya başladım. Fakat yüreğimin ferahlamasında yardımcı olmuyordu.

Sanki köşeye sıkışmıştım. Beynimin içinde nedenler dolanıyordu.

Yapamadım...Cevap bulamadım.

En sonunda çaresizce yataktan kalktım ve tek umudum olan Yaradan'a yöneldim. Nefes aldıkça göz yaşlarım akıyordu.

Çaresiz miydim?

GAMER | E-SPORHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin