Always You

Chapter 1

Nang makapasok na kami sa loob ng campus, parehas na kami naghiwalay ng direction ni Nathan dahil magkaiba kami ng building na pinapasokan.

pumasok na ako sa classroom namin ng may malaking ngiti, ewan ko ba si Nathan lagi nagpapasaya sa bawat araw ko. ganun talaga siguro kapag nagmamahal ka sa isang tao at lagi mo syang kasama.

"saya natin ngayon gurl ah?" mapang asar na tanong sakin ng kaibigan kong si Cassy.

"Si Nathan na naman no?" tanong nya sa akin.

"alam mo naman pala nagtatanong kapa" balagbag kong sagot sa kanya, pero sanay na kami sa ugali ng isat isa.

"gumising kana sa katotohanan Jane,  kaibigan lang turing sayo ni Nathan"

I give her fake smile. "oo na Cassandra alam ko yan, kahit kailan napaka epal mo talahga eh."

"hahaha ang manhid mo naman kase girl."

"namo Cassy"dinaan kona lang sa tawa yung sinabi nya, pero sa totoo lang nasaktan ako sa sinabi sa akin ni Cassy.

After ng last subject namin na Marketing Management sabay kami ni Cassy lumabas ng room para makakain ng lunch. may 2 hours lunch break kami ni Cassy kaya naisipan namin kumain sa Canteen.

"Cassy anong kakainin mo?" tanong ko kay Cassy.

"sisig at ice tea na lang sa akin."

"sige ganun na lang din sa akin"

tahimik kaming pumila ni Cassy dahil sa gutom at pagod sa kaka solve namin. napansin namin na biglang nagtinginan ang ibang student sa entrance ng canteen. 

siniko ako pasimple ni Cassy. "si Nath oh, kasama mga ka team nya."

"yaan mo sya, wala akong lakas makipag usap sa kanya dahil sumasalik ko ulo sa gutom." paliwanag ko kay Cassy.

hindi na ako nakapag breakfast kanina dahil sa pagmamadali na baka malate ako, hindi alam ni mama na hindi ako kumain dahil nagdidilig sya ng halaman sa labas.

nagulat ako ng may biglang umakbay sa akin, pero ng maamoy ko ang pamilyar na amoy alam ko ng si Nathan ang umakbay sa akin.

"anong kakainin mo Jane?" tanong sa akin ni Nath.

hindi ko sya nilungon dahil sobrang sakit ng ulo. "sisig with rice and ice tea lang order ko." matamlay na sagot ko sa kanya.

biglang sinalat ni Nath noo ko. "bakit ang tamlay mo Jane? wala ka naman sakit." nag aalalang tanong nya sa akin.

ang bida bida ko namang kaibigan ang sumagot. "masakit kase ulo nya Nath, hindi daw sya naka kain ng breakfast kanina." paliwanag ni Cassy sa Nath.

nag aalalang tiningnan ako ni Nath, "kala ko kanina kumain ka bago ka lumabas ng bahay nyo?" tanong nya sa akin.

"hindi ako nakapag breakfast sa pagmamadali dahil ilang minutes na lang malelate tayo." malamyang paliwanag ko sa kanya.

inalalayan ako ni Nathan sa table na nakalaan sa kanila. "ako na bibili ng pagkain nyo ni Cassy umupo kana lang baka mahimatay kana naman sa ginagawa mo." nag aalalang sermon nya sa akin.

Nathan look at Cassy."Cassy anong sayo? ako na bibili samahan muna lang si Jane sa Table."

Cassy look at me with smirk. "same lang kami ng order ni Jane"

"okay pabantay mona kay Jane ah?" nag aalalang pakisuyo nya kay Cassy.

Nang makaupo na sa table si Cassy laki ng ngiti ng baliw. "anong nangyare sayo?

"masaya lang naman ako Jane dahil nalibre ako ng wala sa oras, thank you talaga Jane" malisyosong tukso sa akin.

after 3 minutes dumating na sila Nathan dala yung pagkain namin ni Cassy, tinulungan na lang sya ng kateam nya para magdala ng ibang pagkain.

tumabi sa akin si Nathan, inabot nya sa akin yung pagkain at gamot para sa sakit ng ulo.

"kumain kana after mo jan inomin mona din yang gamot para mawala na yang sakit ng ulo mo."

"thank you Nat."

"thank you, thank you ka jan hindi ka pala kumain ng breakfast." pikon nyang paalala sa akin.

"ayun naman pala eh, sana all may nag aalaga kapag may sakit." singit ni Alvin na may halong pang aasar sa kanila ni Nathan.

si Alvin ay kasama sa basketball team nila Nathan, isa din sya sa pinaka close ni Nathan sa team dahil napaka ingay at daldal naman talaga neto.

napakamot na lang sa ulo si Nathan. "ewan ko ba tingas kase ng ulo netong si Jane"

"mapapa sana all kana lang no Alvin?" mapang asar na tanong ni Cassy kay Alvin.

"kayanga"

"bakit kase hindi pa kayo umamin dalawa na mag jowa kayo? tanong ni Alvin na ngayon ay nakatingin na kay Nathan.

"Pre ilang beses ko bang sasabihin sayo na magkaibigan lang kami ni Jane, tyaka parang kapatid lang turing ko sa kanya. tyaka alam mo naman kung sino gusto ko diba?" paliwanag ni Nathan sa tanong ni Alvin.

palihim akong sumulyap kay Nathan, pocha ang sakit naman ng sinabi mo Nathan hanggang kailan mo ako mapapansin? hanggang kailan mo makikita na ako yung totoong nagmamahal sayo? palihim akong napatawa sa katangahan ko.

"sorry pre. oo nga pala si Vanessa Salvador pala yung mga tipo mong babae."hinging paumanhin nito kay Nathan.

napayuko na lang ako sa aking nalaman, si Vanessa pala yung babaeng matagal nya ng gusto. ano nga naman panama nya doon? maganda, matalino, model, at higit sa lahat mayaman. mas deserve ni Nathan si Vanessa unlike sa kanya na mahirap lang, kung hindi dahil sa scholarship na bigay ng magulang ni Nathan hindi sya makaka pasok sa UST. 

"hey, okay ka lang ba? tanong sa akin ni Nathan.

"yeah. medjo okay naman na ako salamat sa food and sa medicine Nat."

"thats great to know, bukas kumain ka muna ng breakfast bago umalis okay? 

"yeah i will" 

"good girl"Nathan pat my head like a child.

"we have to now Nat, may next class pa kase kami ni Cassy."

"okay take care"

"tara na Cassy" Aya ko kay Cassy na may kasamang paghila.

Nathan shout. "Jane sasabay ka ba mamaya sa pag uwe?!"

"hindi na siguro Nat, mauuna na akong umuwi!" i shout back dahil nasa exit na kami ng canteen at medjo madaming tao.

Cassy wave her hand to say good bye to Nathan and Alvin, dahil hindi nya na sya nakapag paalam sa paghila ko sa kanya.

"Aray naman Jane makahila wagas ah?" reklamo nya sa akin .

"sorry sakit kase ng ulo ko" dahilan ko sa kanya.

"jusko po rudy kung hindi kita kilala maniniwala ako, kaso alam kong nasaktan ka sa sinabi ni Nath kanina." 

napayuko na lang ng maalala ko ang usapan sinabi ni Nathan kanina, ang sakit pala lalo na kapag sa mismong mahal mo nang galing yung salitang hindi mo inaasahan.

niyakap ako ni Cassy para icomfort ako sa sakit na nararamdaman kong sakitngayon.

"okay lang yan gurl nandito lang ako palagi para sayo."pag aalo nya sa akin.

Nang makarating kami sa next classroom namin nalaman namin na wala kaming prof para sa next subject namin.

"mall tayo?" tanong sa akin ni Cassy.

"next time na lang siguro." tanggi ko sa kanya.

"alam mo gurl wag  mong dibdibin yung mga sinabi ni Nath okay?" 

I gave her a fake smile. "i will"

naghiwalay na kami ng way ng makalabas ng campus dahil may pupuntahan daw syagng importanteng bagay.

ang sakit pala malaman lalo na sa taong mahal mo ang salitang kaibagan at parang kapatid lang ang turing ko sa kanya. okay lang yan Jane magbabago din yang nararamdaman mo para kay Nathan, makikita mo din yung taong makikita yung halaga mo.

hello guys. please support my 1st story. thank you:0