Çizer Kız

23| ihtimallerin heyecanına üzülüyorum

Simay "güzelin miyim gerçekten?"

Aslan kendimi sakinleştirmekte zorlanıyordu. "Evet güzelimsin. Şimdi şöyle hadi kiminlesiniz."

Simay güldü. "Metehan bizi eve bırakacak."

Aslan "Metehan ı s*keyim." Diye mırıldandı. "Tuna sizi karşılayacak. Eksiksiz olarak eve gireceksiniz tamam mı? Bende geliyorum hemen." Diyerek kapattı.

Metehan "ne diyor?" Diye sordu. Simay da omuz silkti. "Beni özlemiş bekliyormuş."

Sonunda eve geldiklerinde kapıcı Hilal ve arkadaşlarını görünce geçmelerine izin vermişti.

Aslan sinirlerini gaza yüklemiş Metehan lardan önce gelmişti. Kapıda kendisine yaklaşan lüks arabaya bakıyordu. Metehan ı oracıkta öldürebilirdi. Hangi cesaretle o mekandan alıp götürebildiğini düşünüyordu. İzin verdiği için Doğukan ı da dövecekti ama adamları engellemişti. Yine de aklındaydı tabi bu.

Metehan arabadan çıkıp arka koltuğun kapılarını açtı. Aslan tek tek inen kızlara baktıktan sonra Hilal in kapısını açtı. Tam inmesine yardım edecekken Metehan engelledi.

Aslan "hayırdır?"

Metehan "Hilal i evine bırakacağım. Benimle geliyor." Derken eli hala Aslan in kolu üzerindeydi.

Aslan "onun evi burası. Çek elini."

Tuna boğazını temizledi. "Kardeşim öncelikle sağol kızları getirdiğin için ama Hilal de bizimle kalacak. Şimdi sıkıntı yaratma da git hadi."

Metehan "hayır götüreceğim."

Aslan kolunu tutan Metehan ın elinden ittirerek birkaç adım gerilemesini sağladı. Tam üzerine yürüyecekken ise Simay tutmuştu onu. "Aşkım eve girelim." Aşkım demesiyle afallasa da kendini toparlamıştı hemen. "Hemen burdan gitmezsen seni buraya gömerim Metehan mısın her ne boksan elimden kaza çıkmadan siktir git asfalyalarımı attırma benim."

Nefes: gireyim mi abi?

Metehan ı en sonunda yolladıklarında kızları odalarına yerleştirmişlerdi. Zaten Hilal in eşyalarının çoğu burada olduğundan sıkıntı yoktu. Ardından birer çay yaptılar. Çay sarhoş insana kahve verilmesinden daha çok etki eden bir içecekti. Daha çabuk ayıltırdı.

Aslan "gelmiş birde hayır diyor a-" derken Tuna "çarpacağım ağzına bir tane ama Aslan." Diyerek gelecek bir küfürü daha engelledi. Taylan ın bu kadar sese hala uyanmamış olmasına şaşırıyordu öte yandan.

Aslan "ulan napayım. Gelmiş pişkin pişkin konuşuyor. Hayır benim anlamadığım bu cesareti kimden alıyor?"

Kapıdan sesler geldiğinde oraya döndüler. Aras kapıyı açarak içeri girmişti. Ayakta zor duruyordu sarhoşluktan.

Aslan "lan sen nerdesin? Metehan pezevengi kızları alıp götürürken neredeydin?"

Aras "ne diyorsun a-" diye bu sefer o küfredecekken Tuna ensesinden tuttuğu gibi banyoya sürükledi. Kafasını lavaboya eğerek çeşmeyi açtı. Kafasından aşağı dökülen buz gibi sular ile küfürler savuruyordu Aras. Az da olsa kendine geliyordu.

Tuna "bir daha alkol alırsanız sizi kapı dışarı eder bir daha almam."

...

Başındaki elini yumruk yapıp yanına indiren Aras içinden içinden kendine sövüyordu. Metehan ile kızların çıktığını görmüştü ama sarhoş kafasıyla gerçek olmadığını sanmıştı. Gerçek olmadığını sanmıştı!

"Yok bu böyle olmayacak." Diyerek yerinden kalktı ve odasından çıktı.

Odasına birinin girdiğini hisseden Hilal gözlerini açarak kapıya baktığında Aras ı göreceğini düşünmemişti. "Aras?"

Aras ses etmeden yürüdü yürüdü ve kızın yatağına oturdu. "Yanında uyuyabilir miyim?" Diye sordu.

Hilal yerinde doğruldu. Odasından çıkmasını söyleyecekken bacaklarına yatan Aras ile susmuştu. Ne diyeceğini bilememişti kız. Kalbi ağzında atsa da bir cesaretle ellerini Aras ın saçlarına daldırdı. Saçlarının arasında yavaşça gezininen parmaklar baş ağrısını dindirmeye yetmişti bile! Kendini sevdiği kızın kolları arasında huzurlu hissediyordu.

Bugün sahnede söylediği şarkı geldi aklına. İstemsizce mırıldanmaya başlamıştı. Ortam sessiz olduğundan Hilal de duyuyordu tabi. "Konuşamadıklarımız da gerçek değil mı? İhtimallerin heyecanına üzülüyorum, ihtimallerin..." o an bütün dünyadan soyutlanmış gibi hissetmeleri birbirlerine olan sevgilerindendi. "Sırtımı verdim resimlere, anıları telefonda duruyorlar, peşimi bırakmıyor yükselişlerin, herşey benimle ilgili değil ki, ihtimallerin  heyecanına üzülüyorum..." gezinen parmakların durmasıyla kızın uyuduğunu anlasa da şarkısına devam etmişti. "Kaybolmak işten değil ellerinde, zeminler kıpırdıyor yerlerinde, kendimce bir olayların içindeyim içinde. Ve, ihtimallerin heyecanına üzülüyorum..."

Bölüm sonuuu. Nasıl buldunuz? Hemen yeni bölüm geldiği için biraz kısa oldu ama etkili bir bölüm oldu diye düşünüyorum.

Sonuna ne demeliii?

Bu Metehan ne ayak ya? Sizce ilerleyen bölümlerde ne olacak?

Bu arada bayramınız mübarek olsun♡

Alın şeker 😶 gece yazıp çektiğim için karanlık çok da şey yapmayın dmcmkdcmps