Hoofdstuk 1
“Drake's nieuwe vriend”
Zoals gewoonlijk ging ik naar school, en werd een paar keer begroet door mensen uit mijn klas. Toen ik op het schoolterrein was liep ik naar mijn locker waar een boze Chantal stond. Chantal is 1 van mijn beste vriendinnen, maar af en toe –bijna elke dag- zou ik echt haar hersens in willen slaan. Ik zuchtte alleen al bij het idee dat ze nu al -8.20 in de ochtend- kwaad is. Dit gaat een ‘geweldige’ dag worden met haar. “Moet je horen! Alice is blijkbaar verliefd op Dave! Dat is toch niet normaal meer” riep ze in mijn oor. Alice is mijn andere vriendin, en Dave heeft verkering met Chantal. Ze hebben volgens mij nu ongeveer 2 maanden. Chantal zeurde verder over hoe oneerlijk Alice was en dat soort gezeik. Niet dat ik echt luisterde maarja… Ik was daarom ook echt blij dat de bel ging, we liepen naar ons lokaal –zij was nog steeds verder aan het zeuren.
Toen we bij ons lokaal waren aan gekomen zag ik Alice al zitten. Chantal keek haar grof aan. Ik ging zuchtend op mijn plek zetten, en keek naar voren. Tot mijn verbazing zag ik niet meneer Olsen zitten, maar iemand anders. De meneer die er zat was ongeveer 185 cm lang. Hij had donker bruin warrig haar. Zijn ogen vielen echt heel erg op. Het waren van tropisch blauw van kleur, net alsof je de Mexicaanse zee erin zag. Hij stond op en zorgde dat de klas stil werd, wat niet zo moeilijk was voor hem. Met een engelen stem zei hij: “ Ik ben meneer Rise en ik ben jullie nieuwe mentor. Meneer Olsen die is gestopt met lesgeven omdat hij te veel last van zijn oren kreeg. Omdat dit onze eerste les is, stel ik voor dat om elkaar voor te stellen. Jullie mogen ook mij vragen stellen”. Claudia stook gelijk haar hand op. Meneer Rise knikte en liet haar spreken. “mijn naam is Claudia. Hoe oud bent u?”. Hij glimlachte en gaf antwoord; “morgen ben ik 22”. “bent u single?” zei Claudia nadat ze gehoord had hoe oud hij was. “ja, ik ben single” gaf hij als antwoord. Zo ging het vragen rondje door. Ik begon me te vervelen en ging maar wat schetsten in mijn schrift. Ik schrok op omdat mijn schrift werd wegenomen. Ik keek omhoog en zag een kwade mr. Rise. “dus jij bent Sophie” hij had duidelijk op me schrift gekeken, waar nu allemaal gekken gezichten op zaten. Ik knikte van ja. “dan mag jij vanmiddag even een uurtje komen nablijven” vervolgde mr. Rise zijn zin. Die sarcasme in zijn zin bij ‘uurtje’ beviel me helemaal niet. “Yippy! Nablijven! Voor de eerste keer in deze week” zei ik met een grijns op me gezicht. Logisch dat het de eerste keer van deze week dat ik moest nablijven, wan het was maandag. Ik kreeg gelijk daarna een boze blik van Kimberley. Kimberley is niet echt een persoon waar ik mee om ging, maar als ik niet geleerd had was ze wel handig. Ze is namelijk het engeltje van de klas. Meneer Rise ging verder met het verhaaltje waarmee hij bezig was, met mijn schrift nog in zijn hand. Na 5 minuten ging de bel, ik pakte me tas in. Nadat bijna iedereen het lokaal uit was liep ik naar mr. Rise toe. “mag ik mijn schrift terug?”.
