Geride Kalanlar

En başından başla
                                    

Ali herkese dönerek iki yanağından akan yaşlarla konuşmaya başladı.

Hepinizden özür dilerim otizmli olduğum için.belki,belkide otizmli olmasaydım iyi bir sevgili olabilirdim ya da babasına layık bir evlat veya Abisinin istediği gibi bir kardeş...Ama olmadı ben hiçbirini başaramadım.Ne yaparsam yapayım asla sizin gibi birisi olamayacağım.

Bu yüzden de bir karar aldım

İstifa Ediyorum

Ekip istifa lafını duyunca ağzı kulaklarına varmış herkes bir anda soke olmustu.

Ekip:Ne !!!

Nazlı:Ali Hayır

Nazlı ani bir hareket ile Aliye sarılmış.Ancak yaralar yüzünden Ali bir anda "aaa" diye bağırmısti.Nazlı Alinin yarası olduğunu anlayınca kendini hemen geri çekti.

Nazlı:Ali özür dilerim

Ali:

Nazlı:Ali yavlarırım gitme bırakma beni

Ali:Üzgünüm Nazlı ama artık dayanamıyorum umarım ben gidince üzerindeki yük biraz hafifler

Nazlı Alinin gözlerindeki acıyla birkaç saniyeliğine gözgöze gelmiş.Sanki onun acısını yüreğinde hissederek dayanamayarak odadan çıkmıştı.Ekip ise Aliyle ne kadar konuşsada Ali istifa kararında ısrarcıydı.Hiç kimse Alinin kararını döndüremedi.

1 Hafta sonra...

Ali artık taburcu olacak duruma gelmiş;hastaneden çıkış islemlerini yapmisti.Hastanedeki son adımlarını atarken bir yanda güzel anılarını düşünerek az da olsa mutlu olmaya çalışıyordu.

Ali elindeki koli ile yavaşca hastanenin kapısından çıkmak üzere iken döner kapının ardında ekip ile karşılaştı.

Ekibin hepsi Aliye odaklanmıştı.onun gözlerindeki kırgın acıyı ve üzüntüsünu görebiliyorlardı.Ve Aliye bunların hepsini onlar yapmıştı.Ancak hiçbirinin ellerinden gelen birsey yoktu.Ali gözlerini 1-2 saniyede olsa son kez Nazlısını süzdü ve ordan bisikletine binerek uzaklaştı.

Nazlı artık ne yapacağını bilmiyordu.Canı acıyordu."keşke Ali benden duysaydı"dedi içinden.Ama yapacak birşey yoktu Alisi artık onun ellerinden tıpkı bir güvercin gibi kayıp gitmişti.

Ali İstanbuldaki başka bir  hastaneye başvurmuş.Hastane Alinin mucizelerini öğrenince anında onu işe kabul etmeye karar vermişlerdi

Ali yeni hastaneye girmiş ve yavaşça başhekim odasını tıklatmıştı.

Başhekim:Gir

Ali:Hocam iyi günler Ben Ali Vefa yeni Cerrahi asistanım

Başhekim:Gel Ali hoşgeldin bende seni bekliyordum.yaptığın mucizeleri çok duyduk umarım burda da aynı şekilde devam edersin.

Ali:Bunu yapmaya çalışacağımdan emin olabilirsiniz

Başhekim: O zaman hayırlı olsun Ali

O sırada odanın kapısı yavasça açıldı.Gelen Alinin yeni Hocasıydı.

Ümit:Hocam beni çağırmışsıniz buyrun

Başhekim:Gel Ümit yeni cerrahi asistan ile tanış

Ümit:Ali Vefa idi değil mi ? Seninle tanıştığıma çok memnun oldum

Ali:Bende hocam

Ümit:Ee ne zaman başliyorsun işe ?

Ali: hemen bugün başlamak istiyorum

Ümit:Öyle olsun bakalım beni takip et seni diğer asistanlar ile tanıştırayım

Ali:Peki hocam

Ali hocasının peşinden gitmiş ve beraber asistan odasına girmişlerdi.

Ali ve Ümit asistan odasına girdiğinde içerde oturan iki kız vardı.İrem ve Aleyna

Aleyna:Hocam buyrun birsey mi istemistiniz

Ümit:Evet arkadaşlar yeni cerrahi asistanımız Ali Vefa ile tanışın

İrem:Merhaba Ali ben İrem

Diyerek elini uzattı fakat Ali otizmli olduğu için ona dokunamazdı

Ali:Şey ben otizmliyim o yüzden teması sevmiyorum

İrem ve Aleyna oldukça saşırmışlardı

İrem:Otizmli mi ? Şaşırdığım için beni yanlış anlama hayatımda ilk defa  otizmli bir doktor görüyorum

Aleyna:Bende

Ali:Önemli değil alıştım insanların şaşırmasına

Aleyna:Madem öyle bende Aleyna Ali tanıştığımıza oldukça memnun oldum

Ali:Bende

Ümit:Evet arkadaşlar muhabbetiniz bitti ise acile iniyoruz çünkü zincirleme trafık kazası olmuş ve çok yaralı var

Ümit Hoca böyle söyledikten sonra herkes acile indi

Ali yaralılara çok hızlı müdahale ediyor.Ve inanılmaz tekniklerle yaralıların kanamalarını durduruyordu

Aleyna ve İrem ise Aliyi ağzı açık bir sekilde izliyorlardı.

İrem:Aleyna sende gördün mü

Aleyna:Evet eee adama boşuna mucize doktor demiyorlarmış.

İrem:Otizmli falan ama baya yakışıklı zeki boyu posuda var taş gibi çocuk maşallah

Aleyna:Oldu olacak çocuğu eve at İrem

İrem:Aslinda iyi fikir biliyor musun

Aleyna:Sen ne ya-

İrem Aleynanın kendisine cevap vermesini beklemeden koşar adımlarla Alinin yanına gitti

İrem:Merhaba Ali

Ali:Merhaba İrem doktor

İrem:Ali ben sana şey sorucaktım akşam ne yapıyorsun ?

Ali:Uyuyorum sen genelde uyumuyor musun ?

İrem:Yok sen beni yanlış anladın Ali yani Akşam müsaitsen seni kahve içmeye çağıracaktım

Ali:Üzgünüm İrem Doktor ama kahve içmeyi sevmem ayrıca yabancı yerlere gitmekten hoşlanmam

İrem:Aaa Ali yapma ama böyle hem vakada çalışırız  sonra da belki dokunma problemini aşmaya calışırız beraber ne dersin ?

Alinin bir anda aklı eskiye gitmişti Nazlıyla dokunma problemini aşmaya çalıştıkları günü hatirliyordu.Herşey ne kadar güzeldi.

İrem:Ali iyi misin ?

Ali:İyiyim İrem Doktor teklifin için teşekkür ederim ama ben eve gideceğim.

İrem:Ama Ali

Ali:Dediğim gibi sonra görüşürüz

Ali hızla İremin yanınadan uzaklaşmış,İrem ise Alinin kendisinden kaçmasından daha çok etkilenmişti.

İrem (İçinden):Seni çok sevdim Ali Vefa benden kaçman beni daha çok etkiliyor
Haberin yok ama sana daha çok bağlanıyorum.

Ali ise olacaklardan habersiz işini bitirmiş bisikleti ile evine doğru yol almıştı.yukarı doğru bakarken gökyüzünde bir sürü yıldız vardı.Ali bir yandan yıldızları izlerken bir yandan da düşünüyordu.Acaba acıları son bulacak mıydı ?

Arkadaşlar bu bölüm biraz değişik gelmiş olabilir ama merak etmeyin sonraki bölüm güzel bir şekilde toparlayacağım umarım beğenmişsinizdir.

Sınır 35 vote

Kavuşmak (Alnaz)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin