Ali herkese dönerek iki yanağından akan yaşlarla konuşmaya başladı.
Hepinizden özür dilerim otizmli olduğum için.belki,belkide otizmli olmasaydım iyi bir sevgili olabilirdim ya da babasına layık bir evlat veya Abisinin istediği gibi bir kardeş...Ama olmadı ben hiçbirini başaramadım.Ne yaparsam yapayım asla sizin gibi birisi olamayacağım.
Bu yüzden de bir karar aldım
İstifa Ediyorum
Ekip istifa lafını duyunca ağzı kulaklarına varmış herkes bir anda soke olmustu.
Ekip:Ne !!!
Nazlı:Ali Hayır
Nazlı ani bir hareket ile Aliye sarılmış.Ancak yaralar yüzünden Ali bir anda "aaa" diye bağırmısti.Nazlı Alinin yarası olduğunu anlayınca kendini hemen geri çekti.
Nazlı:Ali özür dilerim
Ali:
Nazlı:Ali yavlarırım gitme bırakma beni
Ali:Üzgünüm Nazlı ama artık dayanamıyorum umarım ben gidince üzerindeki yük biraz hafifler
Nazlı Alinin gözlerindeki acıyla birkaç saniyeliğine gözgöze gelmiş.Sanki onun acısını yüreğinde hissederek dayanamayarak odadan çıkmıştı.Ekip ise Aliyle ne kadar konuşsada Ali istifa kararında ısrarcıydı.Hiç kimse Alinin kararını döndüremedi.
1 Hafta sonra...
Ali artık taburcu olacak duruma gelmiş;hastaneden çıkış islemlerini yapmisti.Hastanedeki son adımlarını atarken bir yanda güzel anılarını düşünerek az da olsa mutlu olmaya çalışıyordu.
Ali elindeki koli ile yavaşca hastanenin kapısından çıkmak üzere iken döner kapının ardında ekip ile karşılaştı.
Ekibin hepsi Aliye odaklanmıştı.onun gözlerindeki kırgın acıyı ve üzüntüsünu görebiliyorlardı.Ve Aliye bunların hepsini onlar yapmıştı.Ancak hiçbirinin ellerinden gelen birsey yoktu.Ali gözlerini 1-2 saniyede olsa son kez Nazlısını süzdü ve ordan bisikletine binerek uzaklaştı.
Nazlı artık ne yapacağını bilmiyordu.Canı acıyordu."keşke Ali benden duysaydı"dedi içinden.Ama yapacak birşey yoktu Alisi artık onun ellerinden tıpkı bir güvercin gibi kayıp gitmişti.
Ali İstanbuldaki başka bir hastaneye başvurmuş.Hastane Alinin mucizelerini öğrenince anında onu işe kabul etmeye karar vermişlerdi
Ali yeni hastaneye girmiş ve yavaşça başhekim odasını tıklatmıştı.
Başhekim:Gir
Ali:Hocam iyi günler Ben Ali Vefa yeni Cerrahi asistanım
Başhekim:Gel Ali hoşgeldin bende seni bekliyordum.yaptığın mucizeleri çok duyduk umarım burda da aynı şekilde devam edersin.
Ali:Bunu yapmaya çalışacağımdan emin olabilirsiniz
Başhekim: O zaman hayırlı olsun Ali
O sırada odanın kapısı yavasça açıldı.Gelen Alinin yeni Hocasıydı.
Ümit:Hocam beni çağırmışsıniz buyrun
Başhekim:Gel Ümit yeni cerrahi asistan ile tanış
Ümit:Ali Vefa idi değil mi ? Seninle tanıştığıma çok memnun oldum
Ali:Bende hocam
Ümit:Ee ne zaman başliyorsun işe ?
Ali: hemen bugün başlamak istiyorum
Ümit:Öyle olsun bakalım beni takip et seni diğer asistanlar ile tanıştırayım
Ali:Peki hocam
Ali hocasının peşinden gitmiş ve beraber asistan odasına girmişlerdi.
Ali ve Ümit asistan odasına girdiğinde içerde oturan iki kız vardı.İrem ve Aleyna
Aleyna:Hocam buyrun birsey mi istemistiniz
Ümit:Evet arkadaşlar yeni cerrahi asistanımız Ali Vefa ile tanışın
İrem:Merhaba Ali ben İrem
Diyerek elini uzattı fakat Ali otizmli olduğu için ona dokunamazdı
Ali:Şey ben otizmliyim o yüzden teması sevmiyorum
İrem ve Aleyna oldukça saşırmışlardı
İrem:Otizmli mi ? Şaşırdığım için beni yanlış anlama hayatımda ilk defa otizmli bir doktor görüyorum
Aleyna:Bende
Ali:Önemli değil alıştım insanların şaşırmasına
Aleyna:Madem öyle bende Aleyna Ali tanıştığımıza oldukça memnun oldum
Ali:Bende
Ümit:Evet arkadaşlar muhabbetiniz bitti ise acile iniyoruz çünkü zincirleme trafık kazası olmuş ve çok yaralı var
Ümit Hoca böyle söyledikten sonra herkes acile indi
Ali yaralılara çok hızlı müdahale ediyor.Ve inanılmaz tekniklerle yaralıların kanamalarını durduruyordu
Aleyna ve İrem ise Aliyi ağzı açık bir sekilde izliyorlardı.
İrem:Aleyna sende gördün mü
Aleyna:Evet eee adama boşuna mucize doktor demiyorlarmış.
İrem:Otizmli falan ama baya yakışıklı zeki boyu posuda var taş gibi çocuk maşallah
Aleyna:Oldu olacak çocuğu eve at İrem
İrem:Aslinda iyi fikir biliyor musun
Aleyna:Sen ne ya-
İrem Aleynanın kendisine cevap vermesini beklemeden koşar adımlarla Alinin yanına gitti
İrem:Merhaba Ali
Ali:Merhaba İrem doktor
İrem:Ali ben sana şey sorucaktım akşam ne yapıyorsun ?
Ali:Uyuyorum sen genelde uyumuyor musun ?
İrem:Yok sen beni yanlış anladın Ali yani Akşam müsaitsen seni kahve içmeye çağıracaktım
Ali:Üzgünüm İrem Doktor ama kahve içmeyi sevmem ayrıca yabancı yerlere gitmekten hoşlanmam
İrem:Aaa Ali yapma ama böyle hem vakada çalışırız sonra da belki dokunma problemini aşmaya calışırız beraber ne dersin ?
Alinin bir anda aklı eskiye gitmişti Nazlıyla dokunma problemini aşmaya çalıştıkları günü hatirliyordu.Herşey ne kadar güzeldi.
İrem:Ali iyi misin ?
Ali:İyiyim İrem Doktor teklifin için teşekkür ederim ama ben eve gideceğim.
İrem:Ama Ali
Ali:Dediğim gibi sonra görüşürüz
Ali hızla İremin yanınadan uzaklaşmış,İrem ise Alinin kendisinden kaçmasından daha çok etkilenmişti.
İrem (İçinden):Seni çok sevdim Ali Vefa benden kaçman beni daha çok etkiliyor
Haberin yok ama sana daha çok bağlanıyorum.Ali ise olacaklardan habersiz işini bitirmiş bisikleti ile evine doğru yol almıştı.yukarı doğru bakarken gökyüzünde bir sürü yıldız vardı.Ali bir yandan yıldızları izlerken bir yandan da düşünüyordu.Acaba acıları son bulacak mıydı ?
Arkadaşlar bu bölüm biraz değişik gelmiş olabilir ama merak etmeyin sonraki bölüm güzel bir şekilde toparlayacağım umarım beğenmişsinizdir.
Sınır 35 vote
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kavuşmak (Alnaz)
General FictionMucize Doktor'un 45.bölüm sonrasını ele alıcaktir iyi okumalar Not: İlk defa hikaye deneyimim o yüzden hatalar olabilir kusura bakmayın
Geride Kalanlar
En başından başla