Pang-pitong pahina

Magsimula sa umpisa
                                    

Hindi ako nag salita at tumitig lang dito, kinikilatis ko kasing maigi kung masama ba syang tao

Pero nung nagawi ang paningin ko sa lalakeng madilim ang aura habang naka upo sa single sofa ay mabilis akong napa lunok

Halos nanginig agad ang tuhod ko dahil na te tence ako sa paraan pag titig nya parang sinasabi ng mga tingin nya na

'Go back to your room'

Kaya ilang ulit akong napa lunok bago, nag lakad patalikod sa kanila at bumalik sa kwarto ko.

Kung nag tataka kayo kung bkt hindi ko sya matawag sa pangalan ang dahilan ay, hindi ko alm ang pangalan nya

Matagal tagal narin ako pero hindi ko manlang alm ang pangalan nya .. ang weird non hindi ba?

Weird naman talaga ang nangyayari sa lugar nato at kung nag ka taon, pati ako ay mabaliw na.

SOMEONE'S POV

I stared at her habang nag lalakad sya pabalik ng kwarto, nung hindi ko na sya matanaw ay tsaka kolang ibinalik ang tingin sa lalakeng katabi ko

Masama ang muka nito, kagaya ng lagi nito ginagawa noon ay ngumingiti pa ito pero ngayon, Halos napaka blangko ang Expression nya.

"Bro.. So how's your life here?" I smile at him

Pero tinitigan lang ako nito ng walang Expression sa muka at hindi sumagot.

Is this about his trauma again?

"You know, you shoul--"

"Why are you here.." iba ang tono ng pananalita nito kaya medyo nagulat ako

"I already told you, i want to visit you."

Bigla itong tumayo at Habang tumatagal ay mas masamang Enerhiya ang bumabalot sa paligid

Kahit ako na matalik nyang kaibigan ay hindi kakayanin ang ganitong sitwaryon.

"Then, this is your last" ani nya at nag lakad papunta sa pintuan at binuksan ito

Alm ko ang ibig sabihin nya, mukang hindi na talaga ang kaibigan ko, hindi ko na sya kilala.

"Okay then, ill be back tomorrow" masigla kong ani at nag lakad palabas

At may sinabi syang ikana hinto ng paa ko

"Dont ever try to stare her again like that. You'll regret it" ani nya at isinara ang pinto

Matagal akong naka tayo sa labas ng pinto dahil iniisip ko ang sinabi nya

"Dont ever try to stare her again like that. You'll regret it" yon ang eksaktong sinabi nya saakin

'Interesting'

Isang malapag na ngisi ang gumuhit sa labi ko. There's an improvement.

AUTHOR'S POV

Naka tayo ngayon ang binata sa kusina habang walang tigil na nag ki kiskisan ang bagang nya

Ang mga kamay nyay naka tuon sa lamesa habang punong puno ng mga salita ang kanyang isipan.

Napa pikit sya sa sakit ng kanyang ulo dahil sa labis na pag iisip at Inis na Hinawi ang mga gamit kaya nahulog itong lahat sa sahig

Lumikha yon ng napaka lakas na ingay , sumigaw sya dahil labis na galit ang nararamdaman nya.

"Damn it! Damnt it! Damn it!"

Paulit ulit nyang sigaw habang patuloy sa pag wawala.

Huminto ito saglit ng wala na syang ma masira dahil halos lahat ng gamit sa kusina ay ibinato, sinipa at binasag na nya

"I.will.never.let.anyone.touch.her" matigas na ani ng binata habang patuloy sa pag taim ang bagang

Hindi nya alm kung anong magagawa nya sa oras na makitang may humawak o kahit ni tignan ito ng ibang lalake.

Papatay sya ng paulit ulit kung kina kailangan, ang kanya ay kanya.

HER'S POV

Naka higa ako sa kama ng marinig ko ang mga ingay mula sa baba

Nag talukbong ako ng kumot, dahil alm kong nag wawala nanamn sya at labis akong nanalangin na sana sana wag ako ang pag labasan nya ng galit kagaya ng lagi nyang ginagawa

Kaya napa baluktot ako at pilit na niyakap ang sarili sa loob ng kumot habang naka higa

Mas lalong nadagdagan ang takot ko ng marinig ang sigaw nya, halatang galit sya at walang sino man ang makakapigil sa kanya

Nang huminto ang ingay ay, mabilis akong bumangon at nilock ang pinto ko

Tapos ay mabilis akong tumakbo pabalik sa kama at nag talakbong muli ng kumot

Napa iktad ako at napa iyak ng marinig ko ang malakas na kalabog sa pintuan ko

Nag dasal ako ng husto, dahil kina kalampag na nya ang pintuan ko, parang gusto na nya yong sirain

Takot na takot ako, at mahina akong napa hagulgol dahil para syang halimaw na nag wawala sa labas ng pintuan

Nag darasal din ako na sana huwag nyang mabuksan ang pintuan.

Bahagya akong napa iktad ng marinig ko ang malakas na pag kaka tanggal sa harang ng pintuan

'Diyos ko!'

Kailan lang ay ayos pa ang mood nya, ngayon ay para na syang mabagsik na halimaw na handang manlapa ng kawawang biktima

Rinig ko ang malalim nyang pag hinga, pero hindi ako lumabas ng kumot

Impit lang akong umiyak at pilit na bumaluktot, dahil na tatakot ako

Ngunit lumipas ang ilang minuto wala akong naramdamang pag kilos

Ni ang kaninang naririnig kong pag hinga ay wala na

Umalis ba sya??

Kaya wala sa sariling dahan dahan akong lumabas ng kumot, inilibot ko ang paningin ko sa madilim kong kwarto

Wala sya.. wala sya rito ngunit kitang kita ko ang wasak na bangko na itinuon ko kanina sa doornob

Ilalapag ko sana ang paa ko sa sahig ng pag bangon ko ngunit nag aalin alangan akong lumabas

Kaya tinakbo konalang ang switch ng ilaw at binuksan iyon, pinunasan ko ang luha ko at kina kabahang sinilip ang madilim na pasilyo mula sa distansya ko

Na nginginig ang kamay kong pinulot ang sirang bangko at inilagay sa isang tabi bago ako nag lakad papunta sa pinto

Isasara kona sana pero napansin kong halos may sira din pala ito, dahil nung sinubukan kong isara ay kusa itong bumubukas

Gaano ba kalakas ang lalakeng yon?

Napa iling nalang ako, ayoko ring malaman kung hanggang saan pa ang kaya nyang gawin.

Bumalik ako sa kama ko, pero hindi ko mapigilang mapa sulyap sa pinto.

Pasulyap sulyap ako, pakiramdam koy kapag nawala ang tingin ko don ay bigla syang makakapasok.

Nadasal ako ng mabuti at sinubukang ipikit ang mata ko. Siguro ay nasa ala una o alas dose na ng tanghali palang pero napaka dilim na ng bahay

Parang parating gabi..

****
Im really sorry for the late update, nag ka problem sa mga updates but inaayos naman na

Thank you so much for reading my story, Dont forget to vote and follow me thank you!

-UNO♡

PsychoTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon