Siyah Gitar

47. "Muhteşem İkili"

Proje üzerine konuşurken Ayşıl'ın yarın Eylem'le alışverişe gideceğini benimde stüdyoya gideceğimi söyledim. Evde de küçük bir stüdyomuz vardı fakat daha profesyonel işler için oraya gitmem gerekiyordu. Bir kaç saat sonra da uyuduğumuzda sabah gözümü Ayşıl'ın sesiyle açmıştım.

Baran yatak odasına girip "Uyandınız mı?" Dediğinde Ayşıl "Baba annemden başka bir şey yok ki?" Demişti.

"Baran söylesek mi artık?" Baran gülümseyip Ayşıl'ı da alarak karşıma oturdu. "Bitanem hani sen demiştin ya okuldaki bir arkadaşımın annesinin içinde bebek varmış diye. Artık annenin de içinde bir bebek var."

Ayşıl'ın kafası karışmıştı. "Ama görünmüyor?"

"Göremezsin ama duyabilirsin. Bekle." 

Telefonuna uzanıp o gün kaydettiği ses kaydını açtı. "Bak bu onun kalp sesi."

Ayşıl'a bir kardeşinin olacağını anlattıktan sonra evden çıkarlarken Baran bana döndü. "Bir şey olursa ararsın. Bir de işin bitince şirkete gelebilir misin? Barış Abi bir şey konuşacakmış."

"Olur tabii gelirim."

Baran Ayşıl'ı da alarak evden çıktıktan sonra çok geç kalmamak için üzerime siyah deri bir elbise ve çorap çizme geçirip stüdyo olarak kullandığım odaya girdim.

"Günaydın. Hayırdır nereye?"

Karan'ın sesini duyunca başımı okuduğum kağıtlardan kaldırdım.
"Günaydın. Stüdyoya gideceğim biraz işim var. Gelmek istersen gelebilirsin."

"Soracağım ama bir türlü soramadım.
Ayşıl her sabah nereye gidiyor Baran'la?"

"Çalışan anne babalar için yaz kış açık olan bir özel bakımevi var. Oraya gidiyor. Kreş yani."

İş için kullandığım telefonum çalmaya başlayınca "Yatak odasında makyaj masasında telefonum var getirir misin?" Dedim.

İhtiyacım olan kağıtları ve evrakları toparlarken "Arı Film Umut, diye biri arıyor."

"Tamam. Teşekkür ederim."

Telefonu açıp hoparlöre aldım. "Efendim?"

"Lavinia Hanım Arı Film'den Umut ben iyi günler."

"İyi günler Umut Bey sizi dinliyorum tamam mı hazırlıklar?"

"Yavaş yavaş toparlanıyor. Siz ne zaman burada olacaksınız ya da kayıt bize ne zaman ulaşır?"

Bilgisayar masasının üzerinde duran siyah kapaklı not defterimi açtım. "Umut Bey ben şu an kayıtları almak için stüdyoya geçeceğim. Tahminimce 2 ya da 3 saate orada olurum. Sizin için uygun mudur?"

Karşı taraftan onay aldıktan sonra fotoğrafçımız olan Burak'ı aradım.
Fakat telefonu Burak yerine ofis sekreteri açmıştı.

"Lotus Foto buyurun?"

"İyi günler, Burak Beyi bağlar mısınız?"

"Kim diyeyim?"

"Lavinia. Lavinia Turan."

Sekreter "Programda isminizi göremedim" diyince sahne ismimi kullanmak zorunda kaldım. "Siyah Gitar ben. Siz Burak Beye böyle söyleyin lütfen."

"Ah, pardon birden Lavinia Turan diyince tanıyamadım özür dilerim hemen bağlıyorum."

Bütün bu konuşmalar yapılırken Karan kapıda durmuş beni dinliyordu. "Burak sözümü kesmeden dinle kanka şimdi. Arı Film platoları var ya Fatih'te. Oraya gideceğiz. Bir klip çekimimiz var."