Fırtına

54 3 3
                                    

Gemiye bindim.Hava serindi.Parti başlamıştı.Elime bir şarap şişesi alıp kafama diktim.Güvertede oturan bir çocuk dikkatimi çekmişti.Şişeyi masaya bırakarak çocuğun yanına oturdum.Gözlerimi denize diktim;

-Deniz...çok güzel, değil mi?

Bana masmavi gözleriyle baktı.Tebessüm etti,

-Tanrı aşkına, kimsin sen?

-Tabii ya,kendimi tanıtmayı unuttum.Ben Jane.24 yaşındayım ve buraya kardeşim John ile geldim.Şuan barda sürtüyor!

Kahkaha attı.O sırada garip bir şeyler oldu.Denizin dalgaları kabardı, gemi sallanmaya başladı.Gemidekiler söylenmeye başladılar;

-Kaptan neler oluyor?

-Kaptan Christopher, neler oluyor?

Kaptan Christopher, endişeli bir ifade ile;

-Rotayı kaybettik!ip koptu, fırtına var! Sürükleni....

O anda adını bilmediğim çocuk, denize düştü.Kimse bunu fark etmemişti.Hararetle Kaptan Christopher'ı dinliyorlardı.

-Hey,yardım edin! Hey!Jane!

Yanımdaki hava botunu denize attım ve üzerine bindim.Şişen bot ve dalgalar bizi bilmediğimuz bir yere götürüyordu.O sırada Kaptan Christopher, bizi gördü ve bağırmaya başladı;

-Hey durun nereye gidiyorsunuz??!!!David...David!!!!

Adı David'miş.Galiba aşık oluyorum...

I Like YouWhere stories live. Discover now