NAKARAAN

34 1 1
                                    

(Year 2005)

I tell my mom not to cameback where the place that made me irritated. Wala naman sakin tong lugar nato. Kaya lang may isang taong ayokong makita ulit.

"Fie?" Tanong sakin ni mom baka nahalata nya na wala ako sa mood habang sakay sa kotse nami

Papunta na kaming Camotes ngayon kong saan nakatira si dad.

"Anak,ok rikaw?(are you ok?)" Tanong naman ni dad sakin.

Bumuntong hininga nalang ako, kung alam nyo lang.

Napakaganda ng isla CAMOTES. Wala kang masasabi sa kagandahang taglay ng mga natural tree at sobrang linis ng mga sea na kailanman hindi makikita sa syudad kung saan ako lumaki.

"Ouh dad,naman ngaian?"(Oo dad,why?) Sabi ko kay dad habang nakatingin kami sa isa't isa. Nandoon sya sa harap kasama si mommy habang ako naman nasa likod ng kotse.

Ngumiti lang sakin si Dad habang nakamaneho parin.

A kind of weird lang kasi, I've never seen a man who float in the wind.

Baka nga nabaliw lang ako noon. Ano ba namang klaseng tao yon? Alien.

My father lived in Camotes but he grow up in the Los Angeles.Then yong Mommy ko naman sa Tondo sya nakatira.

Nagpasya akong umidlip muna kasi malayo-layo pa naman ang byahe namin papuntang termenal at sasakay pa kami ng barko papunta sa camotes island.

Pagkatapos naming lumipad galing L.A. papuntang Airport sa Cebu. Tapos sasakay pa kami sa isang barko papunta sa isla.

"Dad,kong moabot natas barko,biyae lang ko sa kotse. Pukawa lang ko kong moabot natas isla"(Dad, if we arrived to the ship,leave me here in our car. Wake me up if we are arrived to the island) sabi ko tapos huminga ng malalim at sumandal sa upuan.

Ilang oras na ang nakalipas habang hinihintay ko si mommynay (lola ko)sa upuan. Nagwawalis sya at pangiti-ngiting sinusulyapan ako.

Nakakapagtaka lang dahil ang bahay na to ay sobrang laki at ang puno ng mga Narra sa paligid ay sobrang laki din. Di naman siguro mapuputol tong mga Narra nato kasi sobrang laki na nila.

Pero sa sitwasyon na to, parang inaalagaan talaga ni mamanay tong isang puno ng Narra na nasa harapan ng pintuan namin.

Sa isang malaking bahay may isang Narra na sobrang laki at halos kasing laki ng 4th floor na bahay namin. Nasa bandang likod sya ng terrace namin at abot hanggang pintuan ng gate namin ang mga sanga nito.

Grabe talaga tong Narra nato na nasa harapan namin.

"Nak,ayaw sige og tutok anang kahoy kay basin kwaon ka ana nila"( nak,wag mo masyadong titigan ang kahoy na yan, baka kunin ka nila) pa tawa-tawa nyang sabi. Nila?

Eh, isa lang naman tong Narra na to na malapit sa terrace namin.

"Unsay nila mommynay nga usa raman na nga kahoy god"( anong nila mommynay eh,isa lang naman ang punong yan) reklamo ko pa.

Humakbang sya papunta sakin at pinatayo nya ang kanyang walis sa puno ng Narra at umupo sa upuan ko kong saan nasa harapan namin ang Narra.

UNBELIEVABLE LOVESTORY Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang