စာအုပ်ထဲကဗီလိန်အကြီးစားအဖြစ်သို့ ကူးပြောင်းလာခြင်း (ဘာသာပြန်)

Ch 47: Clingy Si Yuhan

ခဲ့ရွမ်သည် သက်ပြင်းချလိုက်၏။

"စစ်သူကြီးလင်.. ငါဒီကိုရောက်နေရတဲ့ အကြောင်းရင်းက မင်းကို အရမ်းစိတ်ပူလို့ပဲ.. မင်းကို ဆိုးဆိုးရွားရွား တစ်ခုခု မဖြစ်စေချင်ဘူး"

လင်ချင်းယဲ့လည်း သက်ပြင်းချလိုက်၏။ စစ်ယွိဟန်၏ လက်ထဲတွင် ရှိသည့်စားစရာသည် ယခုအခါ အမှုန့်ကဲ့သို့ ဖြစ်သွားသည်ကို မည်သူမျှ သတိမထားမိပေ။ သူ့မျက်လုံးတွေက ဆောင်းရာသီက ရေခဲတွေကဲ့သို့ပင်။
ခဲ့ရွမ်သည် သူ့ဘေးကင်းလုံခြုံမှုကိုပင် ဂရုမထားဘဲ တောင်ပေါ်သို့ လိုက်လာသည်မှာ လင်ချင်းယဲ့ကို ကူညီရန် ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ခဲ့ရွမ်သည် သူကဲ့သို့ ပြန်လည် မွေးဖွားလာခြင်းမဟုတ်ပေ။ ယခုတော့ သူသေချာသိသွားလေပြီ။

သို့သော် သူ့ရင်ထဲတွင် နားမလည်နိုင်သော ခံစားချက်အချို့ ရုတ်ချည်းပင် ရောက်ရှိလာသည်။

"စစ်သူကြီးလင်.. စိတ်မပူပါနဲ့.. မင်း ငါ့ကို အနားမှာ နေခွင့်ပေးသ၍ ငါ ပြဿနာမရှာဘူးလို့ ကတိပေးတယ်။
ငါ့ကို စိတ်ဆိုးနေလို့ ဘာမှ အသုံးမဝင်ဘူး မဟုတ်လား"

စစ်ယွိဟန်သည် ရုတ်တရက် ထရပ်လိုက်၏။
ခဲ့ရွမ်က သူ့ကိုကြည့်လိုက်သည်။
"ဟန်.. ဘာဖြစ်လို့လဲ?"

စစ်ယွိဟန်က ဘာခံစားချက်မှမရှိသော မျက်နှာထားဖြင့် ပြန်ဖြေလိုက်သည်။

"ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး.. ကျွန်တော် ပင်ပန်းနေပြီ"

ခဲ့ရွမ်လည်း ထကာ သူ့လက်ကို ဆွဲပြီး ကုတင်သို့ လျှောက်သွားလိုက်သည်။ ကုတင်က တစ်လုံးတည်းသာ ရှိပြီး စစ်သူကြီးလင်ဟာ ဖြစ်ရမည်။ စစ်ယွိဟန်သည် ကလေး တစ်ယောက်သာဖြစ်ပြီး အနားယူရန် လိုအပ်သာကြောင့် စစ်သူကြီးလင် စိတ်မရှိလောက်ဘူးလို့ ခဲ့ရွမ် ယူဆလိုက်သည်။

"သွားအိပ်‌တော့.. ငါ မင်းနဲ့ အတူရှိနေမယ်"

သူ့လက်ကို ညှစ်ထားသလို ခံစားလိုက်ရတာကြောင့် ခဲ့ရွမ် စစ်ယွိဟန်၏လက်ကို လွှတ်လိုက်သည်။ သို့သော် စစ်ယွိဟန်က သူ့လက်ကို ပြန်ကိုင်လိုက်၏။ ခဲ့ရွမ် ပြုံးလိုက်မိသည်။ ဇာတ်လိုက်က သူ့ကို အားကိုးတယ်ဆိုတာ နိမိတ်ကောင်း တစ်ခုပင်။ သူက စစ်ယွိဟန်၏ နောက်ကျောကို လက်နဲ့ပုတ်ကာ ချော့မြူလိုက်၏။