Hidden Desire (4th Gen #12)

Chapter 28

"Let's get back on the mansion? Cham, una na kami. Do your duty."

Napairap si Tita Cham dito. "It supposed to be my day-off but since nandito naman na ako, I don't have a choice."

"Salamat, Tita Cham."

"No worries, Collie. Congratulations, again."

"HEY..."

Agad siyang napangiti ng makita ang binata na papasok ng mansion, hinapit siya nito sa bewang at sinalubong ng halik.

"How's your day?" Tanong nito sa kanya.

"Okay lang. Nag-enjoy naman akong kasama si Tita."

"Good. You should have a good bond with your mother-in-law." Anas nito.

Napasinghap siya sa sinabi nito. They never talk about marriage after that confession, alam naman niyang doon rin sila pupunta pero nagulat siya sa sinabi nito.

"H-ha?"

Harvie's brows furrowed with her reaction.

"What's so shocking about it, Collie? Hindi ba pumasok sa isip mong pakasalan ako?" Kunot-noong tanong ng binata.

"Hindi sa ganoon! Nagulat lang ako." Sabi niya at yumakap sa bewang nito para pakalmahin ang binata.

"Alin ang nakakagulat doon? You're supposed to marry me." Nakasimangot na saad ng binata.

"A-alam ko naman."

"Really?" Tanong nito na tila hindi kumbinsido.

"Oo nga."

"Then, marry me."

Nalaglag ang panga niya sa sinabi nito. Nagpropose ba 'to? Ito ba 'yung time na mag-iiyak na siya sa tuwa? Pero nasaan ang singsing, at bakit hindi ito nakaluhod?

"A-are you seriously proposing right now? Nagbibiro ka ba?" Natatawang tanong niya.

Pero seryoso lang ang mukha ng binata, hindi makitaan ng pagbibiro.

"No, I'm not proposing."

Nakahinga naman siya ng maluwag. Nakakaba 'yun!

"Buti naman! Galing ka lang ng Hongkong prankster ka na." Tawa niya kahit wala namang nakakatawa.

Pero seryoso pa rin talaga ang binata.

"I'm not proposing, Collie. Utos 'yun. I want you to marry me, right now."

"A-ano?"

"I'll give you the grand wedding months from now but I can't wait for you to be legally mine." Seryosong saad ng binata.

"H-harvie..."

Kumunot ang noo nito ng mapaatras siya, lalo pa't nasilayan nito ang pag-aalangan sa mukha niya.

Hindi naman sa ayaw niya pero parang ang bilis? Ganito ba talaga ang mga Benjamin?

"Ayaw mo ba? Don't you love me?" Now, he looks mad and sad.

"H-hindi naman sa ayaw ko. Pero ang b-bilis naman."

"Alin ang mabilis 'dun? I want you all by myself, Collie. I want you to be Mrs. Harvie Benjamin." He said possessively.

Bumilis ang pintig ng kanyang dibdib. Kanina pa mabilis 'yun mas lumala ata ngayon. Sobra-sobrang emosyon ang nararamdaman niya ngayon. Parang gusto niyang maiyak na matawa o ano. Seryoso ba talaga ito?

"P-pero..."

"Do you love me?"

Agad siyang tumango.

"Then, do you trust me?"

Tumango siya ulit.

"Let's get married." Anito sabay hila sa kanya palabas ng mansion.

"H-ha? Ngayon na? Pero ang mga papeles? At saka ganto lang ba ang suot natin?" Sunod-sunod na tanong niya.

"Don't worry I've got it all covered. I'm a Benjamin, bebe."

In just an hour, he pulled off everything. Naroon na rin ang witness nilang si Kian Keil at Kisses, atsaka meron ding guard at janitor. They didn't invite the Benjamins. Mabuti naman! Hindi niya alam kung paano magpapaliwanag, lalo na sa mga magulang ng binata.

The mayor start the ceremonial rights, she's still in the state of shock, parang panaginip lang 'tong nangyayari pero nangyayari talaga sa totoong buhay. Maiyak-iyak na tiningnan niya ang binata. Kumislap rin ang mata nito.

"I pronounced you...husband and wife, you may now kiss the bride." Huling lintaya ng mayor, nakarinig sila ng palakpakan mula sa witness nila.

Harvie raised her chin and kissed her lips. Mabilis lang na halik iyon pero may laman.

"I'll trust you, Keil." Sabi ni Harvie sabay tapik sa balikat nito.

"Don't worry, Harvie. Hindi ko ipagsasabi sa ibang Benjamin."

Hindi muna nila ipagsabing kasal sila, lalo pa't mabilisan. Hindi na nag-abalang inimbita pa ni Harvie dahil baka raw matagala. He wanted to marry her right now.

Mas okay lang rin sa kaya na hindi na muna ipagsabi. Basta kasal na sila, alam nilang dalawa 'yun ng binata.

He drive their way home. Hawak nito ang isang kamay niya at ang isa ay sa manibela.

"Mrs. Benjamin.." Usal ng binata at pinaglaruan ang singsing sa daliri niya.

"Totoo ba 'to, Harvie? Paki-sampal nga ako baka panaginip lang." Sabi niya sa binata.

"This can be consider as a dream because I consider it as a dream come true. And no, Collie, I won hurt you."

Napangiti naman siya sa sinabi nito. Parang may kumikiliti sa tiyan sa sa sinabi nito. Kinikiliti ba siya ng baby niya?

Ay, oo. Sasabihin ba niyang buntis siya?

"Harv---"

"We're here." Sabi nito ng makaabot sa mansion ng binata. The gate open when the sensor recognizes him.

Inalalayan siya pababa nito ng kotse. As they went inside the house, Harvie immediately claim her lips. Agad naman siyang tumugon.

"You're mine now, Collie Felwis-Benjamin. Mine and mine alone." He said possessively.

And she's sensing something's wrong...