ကျောင်းပုံပြင်

Start from the beginning
                                    

(၅)
ကျောင်းတွေပြန်ဖွင့်တဲ့အချိန်...
အရင်ဆို ကိုကိုနဲ့ကျောင်းမှာတွေ့ရင် ပြုံးပြတတ်တဲ့ကျွန်မက အခုဆို ကိုကို့ ကိုမမြင်ချင်ယောင်ဆောင်နေတတ်ခဲ့ပြီ ။

စာရေးကိရိယာပစ္စည်းတွေရောင်းတဲ့ဆိုင်မှာ ကိုကိုနဲ့တွေ့တော့ ကိုကို့ကိုမသိချင်ယောင်ဆောင်ပြီး ဆိုင်ထဲကနေထွက်လာခဲ့တယ် ။ကိုကိုကတော့ အနောက်ကနေ "ချာတိတ် နေမကောင်းဘူးလား၊မျက်နှာမှိုင်တွေ နေတာပဲ"ဆိုပြီး ကျွန်မနဖူးကိုအပူလာတိုင်းခဲ့တယ် ။ကျွန်မလည်းကိုကို့လက်ကို ဖယ်ထုတ်ပြီး ရှောင်ထွက်လာခဲ့တယ် ။

ကိုကိုအနောက်ကနေလိုက်လာပြီး ကျွန်မကိုအိမ်ပြန်လိုက်ပို့ပေးမယ်ဆိုပြီး သူ့စက်ဘီးပေါ်အတင်းတက်ခိုင်းတယ် ။ကျွန်မက ကိုကိုကတွေ့တဲ့မိန်းကလေးတိုင်းကို စက်ဘီးပေါ်တင်ခေါ်တာလားလို့မေးလိုက်တယ် ။ကိုကိုက ဘယ်တုန်းကလဲဆိုတဲ့အကြည့်နဲ့ ကျွန်မကိုကြည့်နေခဲ့တယ်။ကျွန်မလည်း စကားဆက်မပြောချင်တာနဲ့ ရှောင်ထွက်ခဲ့ပေမယ့် ကိုကိုက သူ့စက်ဘီးကိုတွန်းပြီး ကျွန်မနဲ့အတူလမ်းလျှောက်ခဲ့တယ် ။

"ဘာလို့လိုက်လာတာလဲ"လို့ကျွန်မမေးတော့ "စိတ်ပူလို့"တဲ့"နေမကောင်းဖြစ်နေတာ လမ်းမှာတစ်ခုခုဖြစ်မှာစိုးလို့"တဲ့ ။အရင်ကကိုကို့ ကိုအေးစက်စက်နဲ့စကားနည်းမယ်လို့ ထင်ခဲ့ပေမယ့် ကိုကိုက စကားအရမ်းများတယ် ။ကျွန်မကိုလည်းမေးခွန်းတွေဇယ်ဆက်သလို မေးနေခဲ့တယ် ။ကျွန်မလည်း သူမေးတာတွေကို"အင်း"လို့သာပြန်ဖြေခဲ့တယ် ။

(၆)
"အစ်ကို့ကို သဘောကျလား"
"အင်း"
ကျွန်မဖြေပြီးတော့မှ မေးခွန်းရဲ့အနက်ကို သေချာပြန်စဉ်းစားမိပြီး "မဟုတ်ဘူး၊မှားလို့ ။မှားဖြေမိတာပါ"လို့ပြောတော့ ကိုကို မျက်နှာပျက်သွားခဲ့တယ် ။
"အစ်ကို့ မျက်လုံးတွေကို ကြည့်ပြီး အစ်ကို့ကိုသဘောမကျဘူးလို့ ပြောပါလား"လို့ကိုကိုမေးတော့ ကျွန်မနှုတ်ဆိတ်နေခဲ့တယ် ။ဖြေဖို့လိုသေးလို့လားကိုကိုရယ် ။ကျွန်မ မျက်လုံးတွေက ကိုကို့ကိုသဘောကျနေကြောင်းဝန်ခံနေတာကို...။

ကိုကို့မှာ ကောင်မလေးရှိနေတာ ကျွန်မကိုဘာလို့ဒီလိုမေးခွန်းတွေမေးတာလဲ လို့ကျွန်မပြောတော့ ကိုကိုက အံ့အားသင့်ပြီး "ဘယ်သူပြောတာလဲ"လို့ ကျွန်မကိုမေးတော့ ကျွန်မကိုယ်တိုင်တွေ့တာလို့ ပြောလိုက်တယ်။

ကိုကို့ကို ကောင်မလေးတစ်ယောက်နဲ့တွေ့ခဲ့ကြောင်းပြောတော့ ကိုကိုက"အဲ့တာ ကိုယ့်တူမ ချာတိတ်ရဲ့ အစ်ကို့အစ်မအကြီးဆုံးနဲ့ ကိုယ်နဲ့က အသက်ကွာတော့ အစ်ကို့အစ်မသမီးက ချာတိတ်ထက်တစ်နှစ်လောက်ပဲ ငယ်တာ၊ငရဲတွေတော့ကြီးတော့မယ် ချာတိတ်ရယ်"ဆိုပြီး ငြီးငြူနေခဲ့တယ် ။

ကိုကိုကတော့ သူ့ကိုသဘောကျလားဆိုတဲ့ မေးခွန်းကို ဆက်မေးခဲ့ပြန်တယ် ။
ကျွန်မလည်း ခေါင်းညိတ်ပြီး အိမ်ကို အမြန်ပြန်ပြေးခဲ့တယ် ။

အခုတော့လည်းကျွန်မရဲ့ကိုကိုက ကလေးတစ်ယောက်လိုနှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်နဲ့ ကျွန်မဘေးမှာ အိပ်ပျော်ကာနေတယ် ။

Short Poems Where stories live. Discover now