ပျော်ရွှင်မှု/ေပ်ာ္ရႊင္မႈ [Myanmar translation]

Chapter (63) Z+U လေရာင္/ လရောင်

ဝါ့ဟုန္႐ြာရွိ ေန႕ႏွင့္ည အပူခ်ိန္ကြာျခားခ်က္မွာ အလြန္ႀကီးမားလွသည္။ တံခါးအျပင္ဘက္ ထြက္လာေသာအခါ က်န္းခိြဳက္သည္ အေအးဒဏ္ေၾကာင့္ ခိုက္ခိုက္တုန္သြား၏။ ထို႔ေနာက္ ေခါင္းလွည့္ၾကည့္လိုက္ရာ လီေက်ာင္း၏လည္ပင္းတြင္ လည္စည္းပုဝါကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။

လီေက်ာင္းက ပုဝါျခံဳထားသည့္ေခါင္းကို ယမ္းလိုက္သည္။ က်န္းခိြဳက္သည္ သူႏွင့္လီေက်ာင္းတို႔၏ CP ပရိသတ္မ်ားႏွင့္အတူ ရွိုးကို မၿပီးဆုံးခ်င္ေသာေၾကာင့္ လက္ကို အိတ္ကပ္ထဲထည့္လိုက္၏။ "ေက်ာင္းေက်ာင္းေရ၊ ငါသာ မိန္းကေလးဆိုရင္ မင္းနဲ႕ႏွစ္ေယာက္တည္း ေနမိမွာပဲ။"

"အစ္ကိုသာ မိန္းကေလးဆိုရင္ ကြ်န္ေတာ္က အစ္ကိုနဲ႕ ဒီေလာက္ထိ ရင္းႏွီးမွာ မဟုတ္ဘူး။" လီေက်ာင္းက ရိုးရိုးသားသားေျဖလိုက္သည္။ "အတင္းအဖ်င္းေတြက ပ်ံ့ႏွံ႕ဖို႔ လြယ္တယ္ေလ။"

က်န္းခိြဳက္က သူ႕ကို ေမာ့ၾကည့္လိုက္သည္။ "အတူတူ လမ္းေလွ်ာက္ေနတဲ့ ေယာက်္ားႏွစ္ေယာက္ဆိုရင္ေကာ အတင္းအဖ်င္းေတြ မျပန႔္ဘူးလို႔ မင္းထင္လား။ မင္းက အင္တာနက္အသုံးျပဳသူေတြရဲ႕ စိတ္ကူးကို ေပါ့ေသးေသးမွတ္ေနတာပဲ။"

သူတို႔ရဲ႕ ဦးေႏွာက္အေပါက္ၾကီးကေန ဘယ္သူမွ မလြတ္ေျမာက္နိုင္ေလာက္တ့ဲအထိ အင္တာနက္အသံုးျပဳသူေတြက ရက္စက္တယ္။

လေရာင္ေအာက္တြင္ လူႏွစ္ေယာက္က ႐ြာလမ္းအတိုင္း ေလွ်ာက္လာၾက၏။ သူတို႔၏ သတိကို အလြယ္တကူ ေလ်ာ့ခ်ျပီး စိတ္ေအးလက္ေအး စကားေျပာမိၾကသည္။

"ပရိုဂရမ္အဖြဲ႕က လူမဆန္ေပမယ့္ သစ္ပင္စိုက္ဖို႔ ေတာင္ေပၚ႐ြာေလးကို လာရတာေကာင္းပါတယ္။" က်န္းခိြဳက္၏မ်က္ႏွာေပၚတြင္ ၾကည္ႏူးဖြယ္ အၿပဳံးတစ္ခု ရွိေန၏။ သူဤေနရာသုိ႔ ေရာက္လာေသာအခါ စီးပြားေရးမွန္သမွ်ကို ေရွာင္လႊဲျပီး ဝန္ထုပ္ဝန္ပိုးအားလုံးကို လႊတ္ခ်ကာ ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္ေနသည့္ဘဝမွအနားယူနိုင္ေပသည္။

လီေက်ာင္းက စကားမေျပာဘဲ သူ႕ေနာက္မွ လိုက္လာခဲ့သည္။

"မင္းေရာ..." က်န္းခိြဳက္က လီေက်ာင္းကို ေမးလိုက္သည္။ "ရိုက္ကူးေရးလုပ္ဖို႔လာတိုင္း မင္းမွာ အခ်ိန္ေကာင္းေတြ ပိုင္ဆိုင္ထားတ
္ဆိုတာ ငါျမင္ပါတယ္။"