Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
1.Bölüm "Yitirilmiş Umutlar"
Gün ışığı parlaklığını sonuna kadar açmış tüm ışığıyla sokağı aydınlatıyordu. Saat tam ondu. Biraz sonra annem uyanacaktı ve günlerce dilinden düşürmediği o altın günü için tüm marifetlerini ortaya serecekti. Saatlerce kimden olduğu belirsiz dedikodular, sonu gelmeyen çaylar, çeşit çeşit börekler, kısırlar ile ev bir kargaşaya dönüşecekti. Annem için hava hoştu tabi. Ya ablamla ben? Biz ise tüm gün oradan oraya koşturacak, biten çay bardaklarını tazeleyip duracaktık. Annemin insan içine eşofman takımımla çıkmama izin vermeyeceğini bildiğim için üstüme yeni aldığım elbisemi giymiş, süslenmiştim.
Ahenk'in elbisesi;
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Kısa bakır rengi saçlarımı açık bırakıp perçemlerimi iki yana düzelttim. Dudaklarıma hafif renk veren bir parlatıcı sürüp, yanaklarımın allıkla pembe pembe görünmesini sağladım. Son olarak da rimel sürerek işimi bitirdim.
Sıra odamı toplamaktaydı. Annemden azar işitmeye hiç niyetli değildim. Üstelik bugün onun altın günüyse, hiç değildim. Nevresimimi düzeltirken odamın kapısı yavaşça açıldı ve bir çift uykulu yeşil göz odama girdi. Gözlerim çıplak ayaklarına kaydığında kaşlarım çatıldı.
"Azra, terliklerin nerede ablacığım?" Başını eğip çıplak ayaklarına baktı sonrasında odadan çıktı. Ayağında terlikleriyle yeniden yanıma geldiğinde kapıyı da ardından kapatmıştı.
"Abla beni de güzel yapar mısın?" Yatağımı düzelttikten sonra bedenimi ona çevirdim.
"Sen zaten güzelsin." dediğimde odamın tüm perde ve tüllerini kenara çekip odamın tamamen ışık almasını sağladım. Açık olan camdan başımı çıkarıp sokağa süzdüm. Sabah vakitlerine rağmen sokak her zamanki cıvıltısındaydı. Sokağın ortasında top oynayan çocuklar belki de bu mahallenin hiç değişmeyecek olan tek güzelliğiydi. Tam karşımdaki pencereye değdi gözlerim. Uyanmış mıydı? Odasının camı açıktı. Tülleri rüzgarın etkisiyle uçuşup duruyordu. Umarım cam açık uyumamışsındır.
