Kaybolan Yıllar | Ender & Kaya

0.3 - Karar

Gözyaşlarını siler ayağa kalkıp Kaya'nın yastığını alır onu yatağa koyar ve yanına yatar. Ona sarılır, koklar ve uykuya dalar.

O sırada Kaya bara gidip bir şeyler içmiş bir yandan da işlerine bakmıştır. Çok fazla insan yoktur şansına. Kafasını az da olsa dağıtır. Saat geç olunca odaya çıkar. Yavaşça kapıyı açıp içeri girer. Ender onun yastığına sarılmış uyuyordur. Onu görünce uzunca iç çeker.

"Gerçeğine sarılmak varken yastığına neden sarılırsın ki.."

Üstüne rahat bir şeyler giyip koltuğa uzanır. Gözlerini kapatır ve onu düşünerek uyuya kalır.

Sabah

İlk uyanan Ender olur, hemen kendini toparlar kayanın yastığını bir köşeye koyar. Kalkıp üstünü değiştirir o sıra gelen görevli yolların açıldığını söyler. Ne kadar üzülse de artık gitmeleri lazımdır. Kayanın yanına gelir, yavaşça koluna dokunur.

"Kaya?"

Adam homurdanarak gözlerini aralar.
"Hı..?"

"Hadi kalk artık, yollar açılmış artık gidebiliriz."

Kaya doğrulup gözlerini ovuşturur. "Tamam kalktım."

"Sen hazırlan bekliyorum."

"Tamam" kalkıp lavaboya girer, elini yüzünü yıkadıktan sonra giyinir. Birlikte aşağı indiklerinde Ender'in arabası onu bıraktıktan sonra gittiği için yoktur.

"Bana bir araba çağırır mısınız?" der oradaki görevliye. Adam telefonu çıkarırken Kaya eliyle ona işaret yapar.

"Ben bırakırım seni, bin arabaya." der, kapıyı açar.

"Ha yok giderim ben bir şekilde sağol."

"Olmaz öyle, bin bırakırım aynı yere gidiliyor."

Ender itiraz edemez, arabaya biner ardından Kaya'da kendi koltuğuna geçer ve arabayı sürer. Dün gece Kaya'nın onu yastıkla gördüğünü tahmin ediliyordur.

"Boynum çok ağrıyor ya." diye söylenir Kaya.

Ender alnını kaşır. "Ne oldu ki acabaa?"

Sırıtarak yanıtlar "Dün yastıksız yattım belki ondandır."

Ender gözlerini kaçırır.

"Sen dün gece nasıl uyudun?"

"Çok rahattı- ıı yani iyi uyudum."

"Güzel, sevindim senin adına.."

...

İki saatin sonunda Ender'in evine varmışlardır. Ender kemerini açmaya çalışır ama başaramaz.

"Kaya bu kemer açılmıyor."

Kaya onun üzerine eğilir ve zorlayıp kemeri açar. Kafasını kaldırdığında Ender buğulu gözlerle ona bakıyordur.

Kaya kendini dizginlemeye çalışarak Ender'e bakar."Hadi git."

Biraz durur. "Gidemiyorum..."

Kaya derin bir nefes alır. "Kal o zaman."

Ender'in gözleri iyice dolar. "Kalamıyorum..."

Kaya sinirle direksiyonu tutar ve titrek bir ses tonuyla konuşur. "Ender ben artık baş edemiyorum.. Senin bu kararsız halinden çok sıkıldım. Sen daha ne istediğini bile bilmiyosun. Ve bu durum beni deli ediyor."