HAYATA DÖNDÜREN AŞK (Tamamlandı) #Wattys2015

34. BÖLÜM

Biraz çarpıtarak da olsa olayı genel hatlarıyla anlatmıştım. Zaten kimseye de ayrıntılarını anlatmazdım, Elif hariç.

"Ee yok değil mi öyle bir şey? Düşük falan?"

"Yok canım."

"Bir aydır nerelerdeydiniz?"

"Mardin'deydik."

"Mardin mi? Ne alaka ki?"

"Uraz Mardinli, ailesi orada yaşıyor."

" Aaa Uraz Bey'in Mardinli olduğunu bilmiyordum."

Tahmin edebiliyordum. Uraz'ın gerek konuşması gerek hal ve hareketleri Mardinli birine hiç de benzemiyordu.

"Oha Adelina ya. Banu Hanım'ın yıllardır yapamadığını sen bir ayda yapmışsın."

Şu ana kadar gülen suratım Yelda'nın cümlesini duyunca anında düştü. Banu Hanım'ın yapamadığı derken? Ne gibi bir ilişki vardı ki Uraz'la Banu Hanım arasında?

"Ne demeye çalışıyorsun?"

"Ohoo kızım uçtun sen iyice. Sana asistanlık olayı olduğu gün de demiştim bence Banu Hanım Uraz Bey'i seviyor diye."

Evet bunu hatırlıyordum ama benim asıl bilmek istediğim zamanında aralarında bir şey olup olmadığıydı.

"Aralarında bir şey mi vardı eskiden?"

" Yok, hiçbir şey olmadı. Hem zaten ben Uraz Bey'in bu durumdan haberi olduğunu sanmıyorum. Dediğim gibi holdingde böyle şeylere asla müsamaha göstermez. Kaç kadının işine bu yüzden son verdi, sayamadım."

İyi bari, Uraz onu hiç fark etmemişti.

"Sence tehlike arz ediyor mu?"

"Sanmam. Banu Hanım öyle biri değil. Uraz Bey'in evli olduğunu öğrenince eminim ki bu sevdasından vazgeçecektir."

"Nasıl emin olabiliyorsun bundan?"

"Ya kadın uzun zamandır seviyor Uraz Bey'i. Gerçi sevmek demeyelim de hoşlanmak diyelim. Sonuçta duygularının ne denli derin olduğunu biz bilemeyiz. Ama yine de bir kere bile ayartmaya çalışmadı patronu. Onun yerinde başkası olsa yapmadığını bırakmazdı. Hem senin kadar olmasa da o kadında çok güzel biri, hakkını vermek lazım."

"Evet, oldukça güzel."

"Ama sen yine de korkma. Dediğim gibi Banu Hanım öyle biri değil."

Tamam, şimdilik bir şey yapmayacaktım ama Banu Hanım'ı bir süre gözlemlemem lazımdı. Eğer işin ucunda sevdiğim adam varsa gözüm hiçbir şeyi görmez kimse kusura bakmasın.

"Bizi boşver de biraz da sen anlat. Sen ne yaptın ben yokken?"

"Ne yapayım ya annemle ilgilendim."

"Hayrola bir şey mi oldu? Kötü bir şey yok ya?"

"Annem artık iyice yaşlandı Adelina. Ev işlerini yapamıyor, üstelik hasta da. Ben de her şeye yetişemiyorum. Yardımcı bulalım desem, çok masraflı olur altından kalkamam. Ne yapacağımı bilemiyorum."

"Ben yardımcı olurum sana."

"Olmaz, lütfen saçmalama Adelina. Böyle bir yardımı kabul edemem."

"Asıl sen saçmalama Yelda. Arkadaşlar ne günler için? En kısa zamanda birini bulmaya çalışacağım ben."

"Teşekkür ederim. Ama ben de elimden geldiğince ödemek istiyorum maaşını."

"Pekala, nasıl istersen öyle olsun. Şimdi işlerimizin başına dönelim, öğle paydosunda konuşuruz."

"Tamam canım kolay gelsin."