Ali:(gülümsedi) Sende benim ilk aşkımsın Nazlı hem de son olarak kalacaksın (Nazlıda ona gülümsedi) Kendini üzeceğini bildiğim için konuşmak istedim seninle bilmediğin yapmadığın bir şey için suçlayamam seni ama sen kırıldığımı yanlış anlayacağımı düşünüyorsun anlayabiliyorum ama için rahat etsin o okuduklarımı hiç okumamışım gibi devam edeceğim tamam mı?
Nazlı:(aşkla baktı Aliye) Seni bana getiren Rabbime bin şükür olsun iyi ki geldin bana Ali diyerek başını omzuna koyarken Alide başını onun başına yasladı. Bu kadar iyi kalpli bir adama denk gelmesi Nazlının en büyük şansıydı.
Düşündü çok mutlulardı o yüzden o saçma gerçeği Aliye anlatmamaya karar verdi o an. Demir olayı onun bilmediği bir şeyken Alinin rahat davranması bundandı ama Ferman'a resmen ilanı aşk etmişti. Evet o da Aliden önceki bir meseleydi ancak Alinin teklifine bir cevap beklediği dönemin içindeydi ve Ferman'ın "bir an bizi düşündüm nasıl olur diye" cevap vermesi ve Fermanın bir zamanlar Alinin abisi olması bu durumu kötüye götürebilirdi...
*
AlNaz odadan çıkarken diğerleri de konuştuktan sonra masayı ayarlamışlardı. Herkes Nazlıyla göz göze gelirken Nazlı sorun yok anlamında gülümseyerek gözüyle anlaştı onlarla ve kimse konuyu açmadı Alinin ve Nazlının yüzü gülüyorken gerek yoktu uzatmaya çay eşliğinde Selvinin getirdiği tatlı, yapılan kek ve Doruk'un marketten aldığı abur cuburlarla akşama kadar güzel vakit geçirdiler. Herkes evlerine dağılırken AlNaz da birbirlerine iyi geceler diyerek ayrılmıştı. Ali yatağa uzandığında Nazlıyla uyumak için fikirler bulmaya çalışıyordu ki tıp bilgisi gözlerinin önünde tek tek atlamadan her şeyi düşünmeye başlamıştı ki bulduğu şeyler duraksadı gülümseyerek gece lambasını kapatırken yarın onun için büyük gündü
*
Ertesi gün
Bahar Ali Muhsin ve Doruk'u odasına çağırmıştı. Doruk'un ameliyat olma kararı tüm hastanede duyulurken Bahar konuşmak istemişti herkes otururken
Bahar: Sen şimdi söyle bakalım ne değişti hani istemiyordun ameliyatı?
Doruk: Hocam benimde uzmanlığım gelecek yakında böyleyken kimse beni uzman yapmaz
Bahar: Sırf kariyer için diyorsun yani?
Doruk: Daha önemli ne olabilir ki hocam -Muhsin şöyle bir süzdü Doruk'u
Muhsin: Ailenin haberi var mı? -Ali ve Bahar Muhsin'e dönerken
Doruk:(başını eğdi üzgünce ağlamaklı ses tonuyla) Yok
Muhsin: Refakatçı kim kalacak yanında?
Doruk:(dolu gözlerle) Ben. Ben kalacağım iyiyim hocam ben caymayacağım merak etmeyin
Muhsin: Cayamazsın zaten ben o kurşunu çıkaracağım Allah korusun bir şey ters gitti diyelim hayatında önemli kimse bilmeyecek bile öyle mi?
Doruk: Öyle biri yok
Bahar: Ailene bir şey mi oldu Doruk bizimle konuşabilirsin nedir? Yok diyip duruyorsun herkesin bir ailesi vardır biliyorsun hadi çekinme anlat
Ali: Anlat Doruk neden çekiniyorsun eminim ki buradan laf çıkmaz
Doruk: Hocam ben yoruldum yalnız kalmaktan (Ali yalnız kalmayı duyunca kötü olurken Doruk devam etti) Deli bir çocuktum ailede herkes doktor ama ben olamıyorum (herkes dikkat kesildi) Babam tak diye aldı beni götürdü askeri liseye verdi doktor olamıyorsun bari saygın bir mesleğin olsun diye. O yaşta kopardı beni evden bir yandan iyi yaptı diyorum çünkü ordu evim ailem oldu bir asıldım derslere hem asker hem doktor oldum (usulca aktı gözünden yaş) Bir daha da evime dönmedim ailem bir kere bile arayıp sormamışken bende vazgeçtim onlardan. Yalnızdım hep ordudan atıldıktan sonra da yapayalnız kaldım
MD - 15. Bölüm - Ferman/Nazlı Gerçeği
En başından başla
