22) Oyun Bitti

En başından başla
                                    

"Tarık! Tolga! Kaçın hadi! Caner geliyo! Hadi koşun!"

dedim aceleyle ama hala bomboş bakıyolardı üstündeki gömlekler kan olduğunda kalbim hızla atmaya başladı

"Katil"

diye fısıldadı kulağıma Tarık ellerim titriyodu

"Senin yüzünden öldük!"

dedi Tolga bi adım geri attım

"Hayır! Ben katil değilim!"

diye bağırdım sesim yankılandı Tarık alayla güldü

"Katilsin!"

dedi Tarık üzerime yürüyolardı geri geri giderken sırtım birine çarptı hızla önüme dönecekken iri bi el ağzımı kapattı debeleniyodum

"Sende benim gibi bi katil olucaksın oğlum! Artık zekânı ve kurnazlığını usta bi katil olmaya yorucaksın!"

diye fısıldadı Caner ateş nefesi ensemi yakarken elinden kurtulup koşmaya başladım nereye gittiğimi bilmeden koşuyodum

"Ben katil değilim! Ben katil olamam!"

diye bağırdım sendeledim ve dizlerimin üzerine düştüm ellerime baktım kan! Ellerim kan olmuştu kalbim deli gibi atarken terliyodum

"Hayır! Ben katil değilim!"

diye tekrar bağırdım inledim

Yerimden sıçrayarak uyandım etrafıma baktım abim uyuyodu ellerime baktım temizdi...kalbim hala deli gibi atıyodu ve su gibi terlemiştim ellerim titriyodu

"Ben..ben katil değilim"

diye fısıldadım gözüm saate çarptı sabah 9! Şoku atlamamışken kapı aniden açılınca irkildim Caner bana şaşkın gözlerle bakıyodu yanıma geldi

"İyimisin? Niye bu kadar terledin?"

dediğinde ona nefretle baktım sonrada üzerime...beyaz tişörtüm sırf ter olmuştu sonra bebeğin yanımda olmadığını farkettim abimse yeni yeni uyanıyodu

"Koray?"

dedi soran sesiyle

"Biliyodum...böyle olacağını biliyodum"

diye fısıldadım

"Ne? Ne olacağını biliyodun?"

dedi abim ensemden ve alnımdan terler yavaşca akarken cevap vermedim biraz sonra banyoya girdik abim ilk önce girdi Canerin gözleri üzerimdeydi bense boş boş bakıyodum abim çıkınca ben girdim elime yüzüme soğuk suyu defalarca vurdum Canerin verdiği gri tişörtü söylenerek giyindim ve çıktım Canerin zoruyla kahvaltıya otutturulduk

Katilsin sen

Başka şeyler düşün! Kahvaltıyı zehir yercesine yediğimizde konuştum

"Oyun oynamıyoruz Akrep! Bizi burda böyle zorla tutamassın!"

dedim Canerin yeşil gözleri gözlerimi buldu lokmasını yuttu ve konuştu

"Evet oyun oynamıyoruz....herşey gerçek! Eğer oyun oynasaydım Tarık ve Tolgayı öldürmezdim demi?"

dediğinde yutkundum bedenim titredi abim dişlerini sıkıyodu

Senin yüzünden öldük

Hayır ben bişey yapmadın diye bağırdı iç sesim!

"Bu işi sonu nereye gidiyo Caner?! Ya sen ölüceksin yada..."

Umudun Sesi #Wattys2016Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin