"Uzak dur benden."
"Hayır."
"Çok acı konuşmamı mı istiyorsun Holly?"
"Sen bilirsin."
Hayır lütfen...
"Cesaretimi topladığım an gideceğim bu dünyadan. Birini sevebilecek kadar uzun bir hayatım yok. Olmayacak..."
Bu dedikleri beni o kadar çok üzüyordu ki... Ağlamama engel olamıyordum. Ben ağladıkça o da ağlıyordu.
"Beni ilk kez görüyorsun. Bana aşık olamazsın." dedi gülerek.
"Sadece görünüşüme aşık olduğunu düşüneceğim... Bunu istemiyorsan lütfen benden uzak dur."
Demiştim... Yanlış bir şey yaptım.
Ona olan duygularımı saklamadım ve karmaşaya sebep oldum. Beş dakika görmüştük birbirimizi fakat ben ona normal Laura'ya davrandığım gibi davrandım.
"Sana aşık değilim."
"Sevindim..."
"Sadece seni tanımak istiyorum."
"Niye? Kendimi öldürmemi engellemek için mi?"
"Neden bu kadar agresifsin?"
"Değilim!"
Durduk...
"Değilim... Sadece... Beni kimse sevmesin anladın mı?"
"Sorun senin de onu sevme ihtimalin mi?"
"Evet. Ve benim ihtiyacım olan şey aşk değil. Sonsuz bir uyku."
Tanrım dayanamıyorum artık...
"Motorlu taşıtlar var mı ya?"
"Ne?" dedi kaşlarını çatarak.
"Baksana izafiyeti ben açıklayabilirim sanırım! Einstein daha doğmadı sonuçta değil mi?"
"Holly ne dediğin hak-"
"Enerji eşittir kütle çarpı ışık hızının karesi. Aklında tut bunu... Ama bu denklemde bir hata varmış ve kimse bunu bulacak kadar zeki değil hala."
"Bence bugünlük bu kadar yeter..." diyerek yanımdan kalkacakken bileğinden tuttum.
"Ben gelecekten geldim." der demez ağzıma sert bir şekilde vurdum.
O ise bir süre yüzüme baktıktan sonra kahkaha atarak, tanrım harika gülüyor, elimdeki içkiyi ve sigarayı alıp kenara koydu.
"Yeter."
İŞTE BU!
SARHOŞ TAKLİDİ!
İşaret parmağımı dudaklarına götürüp baygın bir şekilde yüzüne baktım.
"Sus..." dedim yüzümü ona yaklaştırarak.
"Çünkü bu ilgili tavırların... Açıkçası beni azdırıyor." dememle gözleri büyüdü.
HOLLY BİRAZ YAVAŞLA!
Hayır iç ses bu sefer benim dediklerim değil hissetiklerim olacak.
"Ayrıca..." dedim elimi çenesine götürerek.
"Hayata bu kadar şiirsel yaklaşman ve yaşamak yerine ölümü seçmen... Kolay etkilenen bir insan olduğumu belirtmem gerekirdi sanırım. Bunların hiçbirine gerek yok."
Beni kendisine çekti ve gözlerini kırpmadan yüzüme baktı.
"Nerede yaşıyorsun Holly? Seni acilen eve götürmem gerek yoksa Marcus bu halinden yararlanmayı çok iyi bilecek."
Yüzüne daha çok yaklaştığımda bir saniye de olsa gözlerinin dudağıma kaydığını hissetmiştim.
"Uzakta yaşıyorum."
"Tamam söyle atla gidebiliriz."
"Çok uzak Laura..."
"Neresi Holly?"
"Bu zamanda değil."
"İnanamıyorum bu kadar sarhoş olduğuna."
"Değilim. Dürüstüm sadece."
Bu gerçeği başka bir zaman asla söyleyemezdim.
"Ben gelecekteydim ve sen tam olarak bu zamandan gelip beni kendine aşık ettin şimdi de ben gelecekten gelip seni kendime aşık etmeliyim... Ki sen gelecekte beni kendine aşık edebil..."
"N-Ne?"
"Gözüm Marcus'ta değil Laura..."
"K-Kimdeymiş?"
Uzanıp dudaklarını öptüm. Karşılık vermesini bekledim ama o hareket etmiyordu. Dilimi alt dudağına değdirdiğimde dudaklarını aralamıştı. Diline değmek için hareketlendiğimde onun benden daha hızlı davrandığını fark edip ufak çaplı bir şok geçirmiştim. Neden bilmiyorum ama dudaklarından ayrılıp hızlıca geriye çekildim. Bir şeyler yanlış mı? Doğru mu?
"Çok hızlı..." diye mırıldandım.
"Böyle olmalı." diyerek elini omzuma koydu ve tekrar yüzünü yaklaştırdı.
"Çünkü ömrüm kısa Holly."
"Bana acı çektiriyorsun." dedim dişlerimi sıkarak.
Tam onu omuzlarından geriye ittirmişken omzundaki ellerimi tutup bana baktı.
"Doğru olanı yapıyorsun..."
Güldüm.
"Nereden biliyorsun?"
"Çünkü ölümle ne zaman buluşurum bilmiyorum ama çok kısa süre sonra evleniyorum."
Daha da çok gülmeye başladım.
"Şaka yapmıyorum..."
"Ben biliyorum... Sadece..." dedim kahkaha atarak.
"Daha ne olabilir dedikçe çok daha fazlası olmaya devam ediyor. Kiminle evleneceksin bu arada?"
"Göstermemi ister misin?"
"Lütfen..."
Lütfen göreyim o orospu çocu-
Elimden tutup hızlıca koridora çıktık. Neredeyse koşar adımlarla ana salonu gören bir noktaya geçtik.
"Şu... Üzerinde bej-"
"Herkes bej."
"Sen değilsin."
Yüzüne baktım.
İlk görüşte aşk gerçekten var mıydı?
Gösterdiği yere baktığımda donakalmıştım resmen.
"Holly?" dedi ellerini gözümün önünde sallayarak.
"Adı ne?" dedim sert bir şekilde.
"Samuel?"
Sam.
UNUTTUYSANIZ sam laurayı kaçıran kişiydi arkdşlr
ve ben bu kitabı bitiricem rahat olun asjdhvfkahgdsv
