Kapıyı açtım olü gözlerle bana baktı pek emin değilim ama bana özlemle baktı bi şey soylemicektim sadece onu dinlicektim
"Neden?" sustu konuşmaya hazîrlanıyordu
"Melodı kızım ben seni çook sonra öğrendim ne annen beni sevdi ne ben onu ikimizde başkalarını seviyorduk sen doğduktan 6 ay sonra haberim oldu hep seni ziyarete geldim okula başladın seni izledim hatırlıyomusun 4 Sınıfta biri seni ağlatdı sonra senden özür diledi sonra çocun ailesiyle konuşmuştum evet başka bi kadınla ilişkim vardı ve Evet senin şuan 4 yaşında bi kardeşin var ama kızım ben seni çok seviyorum 2 yıldan beri seni arıyorum 6 yıl boyunca bende yurt dişinda seninleydim kızım lutfen beni sev"
Kurdu hiç bi cümle umrunda degildi kardesim varmis hep hayalım olan şey ama o adam benim babamdî ne kadar doğru ne kadar yalan bilmiyorum ama ona tek sordum şey "Kardeşim nerde" bi adres verdi benim evime yakındı evimin onunden geştım ve baya hal olmuştu 1 haftaya olur gibiydi adrese geldim arabadan indim kapının önünde biraz bekleyip kapıyı çaldım açan hizmetçiyi kenara itip içeri girdim küçük yeșil gözlü kız bana baktı
"Sen kimsin " dedi onun yanına oturdum
"ben senin ablanım canım benim hadi gel evimize gidelim" guldu ve bana sarıldı
"Yaşasın benim ablam var beraber oyun oynarız demi bu ablalar ve abliler benle oynamıyo abi sende bizle oynarmısın" kapîda duran Çınar kafasını saladı beni odasına götürdü ona çanta hazırlarken bana
"Senin ismin ne abla"
"Melodi canım senin"
"Işıl ben abla o kapıdakı abi kim çok buyuk babamdanda büyük" gůlmeme neden oldu bu cumle
"o abı Çınar bi süre onun evinde kalcaz sonrada kendi evimize gitcez" sadece bana sarıldı sinra Çınar'in yanına indik Işıl'ı arka koltuna oturtum bende on kolta oturdum eve geldik Işıl benim odama gitdi orda uyumasını söyledim uykum yok dedi düşündu
"Çınar yemek yapıyodur gel bizde pasta yapalım"
"Tamam" dedi çok mutlu olmuştu
"Öküz biz pasta yapmaya geldik"
"Ooo kedi sen mutfa uğrarmıydın"
"Ne sandın Öküzüm" sonra Çınar yemek yaptı bizde pasta baya güzel olmuştu ama her yerimiz un olduIşıl bana benzemıyordu sadece gözleri saçları çok güzel ve düzdü sarıydı benim saçlarım siyah ve hafıf dalgalı aksam olmustu Işıl kulama yaklaştı ve "Ben acıktım"
O kadar tatlı dediki Çınar'in yaptı tavukta bi parça alıp ona verdim bana sarıldı
"Super abla" sesiz bi şekilde söyledi ama ben duydum bende ona sarıldım sonunda yemek yedik ve prensesi uyutduk merdivenlerden indim Çınar yaptımız pastayı götürüyordu "Öküz bizede bırak" normalde konuşurdu ama sustu
"Ne soyledi o Şerifsiz sanada yüzün kırmız kırmızı yanima geldın sana bi şeymi yaptı"
Sustum "konuşsana"
"Çınar sakin ol sadece beni sevdini ve benden çok uzun sure haberi olmadığını falan filan boş ver saten yarin Alex geliyor o gelmeden adamı yurt dişina gondercem ve kardesimle yaşıcam" elindeki taba bıraktı ve bana sarıldı
"sana bi söz verdim seni korucam bunu unutma ben sana çok erken bağlandım" sustum ve saçım oynadını hissetdim ve biz koltukta öylece uyuduk tam uykuya dalcakken "Sensiz asla kedi" ne demişti o bana şok oldum sonra bana sarıldı sabah kadar oyle kaldık ve ben bundan şikayetci değildim Çünkü ben o kollarda güvendeydim sabah yine güzel bi koku vardı evde basımı mutfa doğru çevirdim Çınar kahvaltı hazirliyodu saat 1 olmuştu ne saat 1 mi babamı gondermem gerekiyo hizlica kalktım
"Noldu" Çınar bana korku dolu baktı
"Babam yut dısı gondermek" ayy konuşamıyodum bile
"ben gonderdim" ne ohhh be bi rahatlama geldi kendimi geri kolta atdım 2 dk sonra aya kalkıp ona sarıldım "Teşekkür ederim öküz"
"Rica ederim kedi" merdivenlere dogru ilerleyip yukari çıktım Işıl'ı uyandırmadan üstümü giyindim sonra onu öpe öpe kaldırdım "Günaydın süper abla"
"Günaydın ablacım" elini yuzunu yıkadık sonra üstünü degiştirip merdivenlerden indik Işıl Çınar'a koşup sarıldı
"Günaydın kaslı abi" ikimizde kahka atdık
"Günaydın sarı" dedi ona
Çınar sonra mutlu bi şekilde kahvalti yaptık Çınar bizi gůldürüp duruyordu 10 yıldı aradım huzur burdaydı ve ben inanıyorum Çınar ikimizide korucaktı
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SENSİZ ASLA
ActionAnnesini kaybetmiş olan Melodi babasını hiç tanımamaştı ingilterede yaşayan Melodi annesinin ona birakti eve gitmek için İstambul'a gelmeye karar verdi ama onu İstambul'da neler bekledini bilmeden aşk, sevgi, özlem ve kan...