ÇIGLIK

BÖLÜM 1: YENİ BAŞLANGIÇLAR

Yalnızlık insanlara çok şey öğretmiştir. Ama sen gitme cahil kalayım.

~Nazım Hikmet~

👇Müzikler 👇

🎧Ceg - Normal

🎧 Bengü - Ağla kalbim

🎧LSD - Genius

Bölümü yorumlayıp yıldız atmayı unutmayın

Bugün herşeyin değişeceğini bilmeyerek uyanmıştım

Güneşin acımasız ışıklari gözlerimi hedef almıştı yine evden bağırış sesleri geliyordu ama bu bağırış sesleri farklıydı çok farklıydı annem acı içinde bağırıyordu hızlıca üzerime bir ceket aldım ve aşağı indim içerisi bir sürü insan ile doluydu ne oluyordu öldüm de haberim mi yoktu içeriye adım atar atmaz gözler üzerime döndü

" Hoşgeldiniz " dedim biraz saçma oldu ama yani ne diyebilirdim ki başka "Hoşmuş! hoş gelmiş bir halimiz mi var sence " diye söze girdi delal yengem annem bakışlarını bana çevirdi annemin yanına oturdum " Anne iyi misin? neler oluyor" dedim "Özür dilerim kızım o baban olacak adam hayatını yaktı ! O köpek buraya gelecek o köpek " diye ağıtlar yakmaya başladı gözümden ufak bir yaş düşecekti ki engel oldum duygularım şuan öne geçemezdi

Babam olacak o şerefsiz zaten varlık içinde yokluk yaşatan bir adamdı biz ki Türkiye'nin sayılı zengin ve soylu ailelerindenik ama bu zenginlik sadece elalemin karısına kızınaydı ailenin tek kızıydım ama tek çocuğu değildim bir veliaht doğurmuştu annem erkek kardeşimi ama hiçbir zaman o benden üstün olamamıştı olamazdı da zaten

"Siz ne yapıyorsunuz peki burda " diye bir soru yönelttim onlara " Ne demek ne yapıyorsunuz menessa haddini bil " dedi Zeliha halam " Bu evin hanımı annemden sonra benim hala ve burdan derhal gitmenizi İstiyorum" dedim ona bakarak " Hele bir baban bulunsun bu laflarını sana yedireceğim ! Abisi nerde bunun " dedi Zeliha halam " Babam hele bir bulunsun onu kendi ellerim ile öldürmesem namerdim şimdi çık ve git " dedim annemini nazende abla ile odasına götürdüm ve yatağa bıraktım odadan çıktıktan sonra " Nazende abla aşağıdaki misafirlere bir yemek hazırlat öncesinde de bir çay götür ayıp olmasın " dedi aşağı indim sonrasında aşağıda herkes beni bekliyordu ben geldiğimde herkes konuşmayı kesmişti

" Devam edin lütfen " dedim ve baş köşeye oturdum " Öncelikle kusura bakmayın az önceki rahatsızlıktan dolayı şimdi bana olayı sakince anlatabilecek biri var mı " dedim aralarında konuşmaya başladılar gözlerimi yumdum ve tekrar açtım ellerimi yanımda ki masaya vurdum böyle şeylerden nefret ederdim ama mesleğimnde yaşadığım çevreninde getirmiş olduğu özellikler beni buna sürüklüyordu ben hukuk fakültesi ikinci sınıf öğrencisi menessa sungurdum

"Anlatın dedim aranızda konuşun demedim " derim aralarında biri konuşmaya başladı " Vallahi hanım ağam babanız haddi aştı " dedi çayından bir yudum alırken " Babam haddini size mi soracaktı " dedim babamı ezdiremezdim "Vallahi ben öyle birşey dememişim uzun lafın kısası babanız yamanlılar dan kız kaçırmıştır " dedi ne babam bu yaştan sonra kız mı kaçırmıştı " Ne diyorsun Refika hanım ne dediğini ağzın kulağın duysun " dedi işin komik kısmı bu aile yeni bir barış sağlanmış bir aileydi " Hayir doğru söylüyor! Sakin ol " diye bir ses yükseldi bu ses yamanli ailesinden gelen bir sesti bu mahir Yaman'ın sesi idi " Bu ne hadsizlik nasıl girersin sen huzuruma " dedim " O köpeği yakaladik burda bahçe de " dedi yanına yaklaştım gözlerine baktım uzun boyluydu " Sen kendini bir köpekten daha mı değerli görüyorsun benim iznim olmadan su odaya bir adım dahi atmazsin " dedim bakışlarım sertti sanki önümdeki kişiyi hiç tanımamış gibi " Sen kendini çok mu değerli görüyorsun ha " dedi " Derhal evimden çık dışarıda bekle" dedim sabır çekti ve çıktı Mahir Yaman tanrının özenerek tabloya çizdiği bir resimdi