«គេឈ្មោះអីហើយរស់នៅអែណា?»ជេយ៍ក៏សួរបន្តែម
«គេឈ្មោះស៊ុននូហើយយើងមិនដឹងគេរៀននៅអែណាទេ»នីគីក៏បានប្រាប់ឈ្មោះតែក៏ធ្វើអោយអ្នកខាងនោះនើកភ្នែកធំៗ
«គេឈ្មោះស៊ុននូ??ត្រកូលគីមមែនទេគឺគីមស៊ុននូ»ជេយ៍នាយក៏សួរបញ្ជាក់
«ពិនមែនហើយអែងស្គាល់គេដែលរឺ»នីគី
«វ៉ោវពិតជាអស្ចារ្យណាស់គេជាមិត្តយើងណា៎ នេះអែងមានគូរដណ្តឹងជាមិត្តយើង»ជេយ៍នាយក៏លោតទាំងសប្បាយអ៎រ(ប្រូ👽)
«អែងអីក៏ទ្រង់សប្បាយចិត្តម្លេះយើងអ្នកមានគូដណ្តឹងណាមិនមែនអែងទេ»នីគីនាយក៏សន្លក់ជេយ៍បន្តិចបែបក្រឺតខ្នាញ់និងចរឹករបស់ជេយ៍
«មិត្តយើងមានគូដណ្តឹងទាំងមូលរឿងអីយើងមិនអបអរនោះ»ជេយ៍
«ហឹស៎**ទ្រង់អ៎រជាងម្ចាស់គេម៉េស»នីគីក៏សើចបន្តិច
«....»បន្ទាប់ពីសប្បាយបានបន្តិចមកជេយ៍នាយក៏ចាប់ផ្តើមអោនមុខចុះទាំងមើលទៅដូចជាពិបាកចិត្តរឿងអ្វីមួយយ៉ាងអញ្ជឹងដែលនីគីឃើញបែបនេះនាយក៏រាងឆ្ងល់បន្តិចដែលទើបនាយដាច់ដាច់ចិត្តសួរ
«អែងកើតអីរឺ?»នីគីនាយសួរទាំងបារម្ភទៅកាន់មិត្តរបស់ខ្លួន
«មិនអីនោះទេ»ជេយ៍នាយក៏ញញឹមតិចៗ
«មានរឿងអីអែងអាចប្រាប់យើងបានណាយើងចាំស្តាប់អែងជានិច្ចអោយតែអែងបានធូរចិត្ត»នីគីនាយក៏ញញឹមព្រមទាំងអង្អែលក្បាលជេយ៍ថ្នមៗ(ពាក្យទាំងនេះខ្ញុំតែងតែនិយាយលួងទៅគេគ្រប់គ្នាដែលពិបាកចិត្ត រីអែខ្ញុំពេលពិបាកចិត្តវិញគឺគ្មានពាក្យនេះទេសម្រាប់ខ្ញុំ)
«ហឹម!»ជេយ៍
«តែមានរឿងអ្វីទៅអែងអាចប្រាប់យើងបានទេ»នីគីនាយក៏បានសួរឡើងម្តងទៀត
«គឺយើងមានអារម្មណ៍ថាយើងខុសខ្លាំងណាស់»ជេយ៍នាយក៏អោនមុខចុះម្តងទៀត(note ជេយ៍និងនីគីគឺមកដើរលេងនៅទន្លេហានហើយពួកគេអង្គុយលើបង់ក្បែរមាត់ទន្លេ)
«ខុសរឿងអីទៅ»នីគី
«គឹយើងបានស្រែកដាក់បងប្រុសយើង»ជេយ៍
«ដំបូងមានរឿងអីបានជាអែងស្រែកដាក់គាត់អញ្ជឹង»នីគីក៏សួរបន្ត
«គឺដំបូង.....»ជេយ៍នាយក៏រៀបរាប់តាមដំណើរសាច់រឿងដែលនាយបានឈ្លោះជាមួយនិងបងខ្លួន
«គឺបែបនិងអែង»ជេយ៍ក៏បានបញ្ចប់រឿងហេតុនោះ
«យើងថាអែងពិតជាខុសមែនណា»នីគី
«ចឹងហើយបានជាយើងនៅមិនស្រណុកនិងណា»ជេយ៍
«និយាយទៅគាត់ក៏ខុសខ្លះដែរ ដែលគាត់បានបិទសិទ្ធិអែងដូចនេះហើយអែងក៏អញ្ចឹងដែលមិនគួរណាស្រែកដាក់គាត់ទេគាត់ធ្វើនេះក៏គាត់បារម្មណ៍ពីអែងហើយណាមួយគាត់ក៏......»នីគីនិយាយបានបន្តិចនាយក៏ឈប់
«ក៏អ្វីទៅ??»ជេយ៍នាយសួរទាំងឆ្ងល់
«ក៏គាត់ស្រឡាញ់អែងនោះអី»នីគីថាឡើងទាំងធម្មតាតែធ្វើអោយអ្នកចាំស្តាប់នោះហាក់ដូចមិនធម្មតាសោះ
«អែងឆ្គួតទេរឺ»ជេយ៍នាយក៏ថាអោយនីគី
«ឆ្គួតក្បាលអែងអីនេះអែងមិនយល់ទៀតរឺ»នីគីក៏បានដាក់ក្បាលជេយ៍មួយដៃ
«អួយ៎*អែងកើតឆ្គួតស្អីបានមកវៃយើង»ជេយ៍នាយក៏អង្អែលក្បាលខ្លួន
«យើងវៃអែងកុំអោយអែងល្ងង់និងហើយអែងមិនមើលទង្វើរគាត់ធ្វើចំពោះអែងទេរឺពិននិងហើយនៅមិនយល់ទៀត»នីគីនាយក៏រាងហួសចិត្តនិងមិត្តខ្លួនបន្តិចហេតុអីក៏ល្ងង់ម៉េសអារឿងស្នេហាមិនឆ្លាតដូចនាយសោះ(អោយឆ្លាតមិចបើគ្នាដែលមានសង្សារផងxd🥹)
«អែងកុំចេះតែនិយាយ»ជេយ៍នាយក៏សន្លក់នីគី
«យើងមិនចេះតែនិយាយទេតែយើងនិយាយជាការពិត»នីគី
«មិចនិងអាចទៅយើងជាប្អូនគាត់ណា»ជេយ៍នាយក៏រាងគិតរឿងដែលនីគីនិយាយអប្បិញមិញបន្តិចដែលតែក្រោយមកក៏បានបោះចោលគំនិតនោះព្រោះនាយទាំងពីរគឺជាបងប្អូននិងគ្ននិងមិចនឹងអាចស្រឡាញ់គ្នាកើតនោះ
«ជាបងប្អូនចុងអីតើមិចថាស្រឡាញ់គ្នាមិនបាននោះ»នីគីនាយនិយាយទាំងលើកចញ្ចើមមួយចំហៀង
«បានហើយឈប់គិតរឿងនិងទៅ»ជេយ៍នាយក៏បង្វែរសាច់រឿង
«អែងអៀនហើយមែនទេ»នីគីក៏បានញ៉ោះជេយ៍ព្រោញឃើញថ្ពាល់របស់ជេយ៍ឡើងក្រហម
«អៀនក្បាលអែងអីយើងមិនបានចាប់អារម្មណ៍គាត់នោះទេ»ជេយ៍ក៏ងាកមុខចេញ
«ថាអៀនៗមែន»នីគីនាយក៏សើច
«បានហើយតោះដើរលេងវិញកុំនិយាយអត់ប្រយោជន៍ពេក»ជេយ៍ថាហើយក៏ដើរទៅមុនបាត់
_____________________
ម្សិលមិញរវល់រៀនពេកភ្លេចផុសរឿងអោយអាន🥹❤️
YOU ARE READING
The Power of love💕🕊️(ចប់)
Randomពីក្មេងប្រុសដែលធ្លាប់តែរីករាយប្រែជាមនុស្សមួយផ្សេងទៀតត្រឹមតែមួយប្រព្រីតភ្នែកដោយសារតែបញ្ហារគ្រួសារបើទោះជាក្មេងប្រុសម្នាក់នេះកើតក្នុងត្រកូលអ្នកមានមានអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងក៏ដោយក្តីតែនាយនៅតែរស់ខ្វះអ្វីម្យ៉ាងនោះគឺភាពកក់ក្តៅ ប៉ុន្តែភ្លាមៗនោះអ្វីៗក៏បានប្រែប្រួលក្រ...
Part 13💕🕊️
Start from the beginning
