Mafya Tutsağı +18

1: KUMAR

"Aman Kerem sende yani... Yanlışlıkla olabilir ve Aylin bu gece ayrı güzel"

"Ona ne şüphe, ama Nehir duymasın yanlışlık dinlemez Aylin'i bitirir, aşkından kör olmuş bizim Oğuz'a"

Kerem'in söylediği şeyle şok olmuştum. O aptal varoş Oğuz'u mu seviyordu? O yüzden bizimle arası kötü ve her seferinde yanımda Oğuz'un olduğu an'da beni eleştiriyordu. Bu gece bitsin de sonra görüşeceğim o kızla. Kendimi kandırıyorum, bu gece bitmeyecek gibiydi ve o kız çoktan Oğuz'u elde etmeye başlamıştı belkide.

"Aa sen ciddi misin? Vay be Oğuz erken çıktın sende" Sanki ona karşı duygularım yokmuş gibi heycanla söyledim bunları.

"Öyle oldu biraz, benim için çok çaba sarf ediyor ne de olsa. İyi kız" Oğuz cidden saçmalıyordu şuanda ve ne dediğinin farkında değildi.

"Sen şaka mı yapıyorsun?! Kendine gel Oğuz! O kızın Aylin'i yaptıklarını ve aynı şekilde senin geçmişine zarar verdiği o olayı hatırlatmamı ister misin?! Buraya gelmemiz bile o aptal kız yüzünden farkında mısı-"

"Kapa çeneni Seren!"

Oğuz öyle bir bağırmıştı ki resmen yerimde titremiştim. Gözlerim yavaşça dolmuştu benim ve Seren hâla öfkeliydi ve konuşmaya devam edecekken Kerem kısık sesle "şimdilik sus" Demişti.

O dakikadan sonra kimse konuşmamıştı yol boyu ve mekanın önüne gelmiştik.

Arabadan hızla ilk ben inmiştim ve arkamdan hemen Seren'in gelip koluma girmesini beklerken, onlar arabadan daha inmemişlerdi ve dışarıya kadar gelen kavga seslerini duymamazlıktan geldim ve mekanın giriş kapısının önünde beklemiştim.

Kerem ilk önce çıkmıştı arabadan öfkeyle ve benim onları izlediğimi fark edince gülümsemeye başlamamıştı.

Yanıma doğru gelecekken arkamı dönüp içeriye doğru girerken korumalardan biri beni durdurmuştu.

"Aylin Altınsoy?"

Adımı nerden biliyordu? Cevap vermedim ve yanıma Kerem'in gelmesiyle ona doğru yanaşmaya başladım. Garipsemiştim bu durumu ve korkmuştum sebepsizce.

"Buyrun efendim, Yaman bey yukarda sizi bekliyor" Dedi koruma. Ne Yaman bey'i? Kim bu ve neden yukarda bekliyordu?
İçeriye girmiştik ve soru sormaya başlamıştım Kerem'e.

'N'oluyor? Kim bu Yaman? Adımı nerden biliyorlar? Bişey desene?"

"Bizimkiler gelsin konuşacağız" İçerdeki kalabalığı izliyordu ve üst kata çıkan merdivene doğru baktı.

"Kerem bana bak!" Sesim yüksek çıkmıştı ve yanımızdan geçen insanlar dik dik bize bakmıştı.

Ses tonumu alçattım ve arkamdan bir el beni kendisine çekmişti o esnada.
Arkama dönüp kim olduğuna baktığımda hayatımın şokunu yaşamıştım tekrardan.

"Merhaba"

Bunun burda ne işi vardı şimdi? Nehir'in kurtulmak imkansızdı resmen. Sırf Oğuz için bizi takip ettiğine yemin edebilirdim.

"Ah sende mi burdaydın?" Hafif bir aşağılama ifadesi ile söyledim bunları ve Nehir göz devirerek "elbette" Dedi mırıldanarak.

"Oğuz nerde? Beraber geldiniz sanıyordum tatlım... Yoksa kavga falan mı ettini-"

"Kes sesini! Bana ne Oğuz'dan! Nerdeyse nerde ne biliyim ben kızım?! Aptal aşk işlerini bize bulaştırma"

Öfkeyle söylediğim şeyleri Nehir'in üstüne doğru yürüdüğümü fark etmemle Kerem'in belimden tutup beni çekmesi bir oldu. Nehir'in gözü yalandan dolmuştu. Benim iki sözüme ağlayacak biri değildi. Kerem'in Nehir'e gitmesi için yaptığı baş hareketi ile yanımıdan ayrıldı ve yanımıza Seren ve Oğuz sonunda gelmişti.

"Noldu? Niye sinirlisin sen?"

Oğuz sanki herşeyi görmüş gibiydi ama benden duymak istiyordu veya bana öyle geliyordu.
Konuşmaya başlayacakken Kerem lafa girdi ve iyi ki o konuştu yoksa Oğuz'un canını yakacak şeyler söylebilirdim.

"Girer girmez laf attılar sorun yok"

Oğuz yine gözlerimin içine baktı, bişeyler çözmeye çalışırcasına ve ellerini cebine koyup Kerem'in az önce baktığı merdivene doğru ilerleyeme başladı.
Sırayla Kerem ve Seren gittikten sonra Seren gelmem için eliyle takip et işareti yaptı. Konuşmayı mi unuttular? Neden gelir gelmez üst kat?

"Hiç bir yere gelmiyorum! Oğuz! Ne bok yediniz yine?! Ben gidiyorum!"

Bir haltlar dönüyordu, çok fazla hissediyordum ve tedirgin olmaya başladım. Seren ve Kerem bana "yapma" Dercesine bakış attılar ve Oğuz merdivende durmuş kalmıştı. Arkasını öfkeyle döndü ve öldürücü bakışlarını tekrardan atmıştı. Gitmek zorundaydım.

Ayağımı yere vurarak ağlayacak gibi olmuştum. İstemediğim şeyleri yaptırıyordı ve berbat hissediyordum.

Üst kata çıktıktan sonra geniş kapılı bir odanın önünde durmuştuk.

"Aylin... Olanlar için üzgünüz ama yapacak bişey yok artık. Hayatın daha iyiye gidecek bu saatten sonra inan bana-"

"Ne bok diyorsun lan sen! Ne oluyor gerizekalı?! Seren, Kerem?! Cevap versenize lan!"

Oğuz'un üstüne doğru yürüdüm ve bağırmaya başladım. Konuşmuyorlardı. Yüzüme bile bakmıyorlardı.

"Kazanmadın dimi? Kaybedince elindeki mülke dokunmamak için başka bir bok yaptın? Benimle alakası ne aptal?! Konuşsana!"

"Sattım lan seni! Oldu mu! Para için sattım, değerin yoktu hiç olmadı zaten! Yaman iyi adam çıktı aldı seni! Aldın mı cevabını?! Şimdi siktiğimin mafyasının yanına git ve unut bizi!"

Sözlerini algılamadım ilk başta... Gerçek değildi bu. Olduğum yerde öylece kalmıştım resmen. Oğuz karşımdan öfkeyle ayrılırken dudaklarımın arasında benim bile zor duyacağım şekilde "keske seni hiç sevmeseydim, o zaman bunlara katlanmazdım" Demiştim.
Keremle aşağıya inmişlerdi çoktan ama ben hareket edemiyordum resmen. Seren yüzü düşük bir şekilde yanıma gelip koluma dokundu ve

"Burda bekle... Yaman bey gelecek. Bak bana inan herşey çok güzel olacak, hem hani diyordun ya gerçek aşkı bulacak mıyım diye-"

"Sen ne saçmalıyorsun kızım! Ne aşkı?! Sattınız lan beni iki kuruş için! Aileme ne diyeceğim kızım ben! Allah sizi kahretsin!"

Dediklerimi duymamazlıktan geldi ve "içeri gir" Diyip siktir olup gitti.

Sesim titriyordu ve olduğum yerde kalmıştım resmen. Seren çoktan aşağıya inmişti ve kapıdaki korumaları daha yeni fark etmiştim resmen ve görmezden gelip alt kata doğru koşarak inmeye gidecekken korumalar kolumdan tutmuştu ve çığlık atmaya başladım.

"Yardım edin! Kimse yok mu lan! Seren!"

Çığlık atıyordum resmen, korumaların kolumu daha da sert tutmasıyla odaya sokmaya çalıştıklarında işimin bittiğini anlamıştım...

.
.
.
İlk bölüm nasıl?
Yorum atmayı ve oylamayı unutmayın<3