Kafamın İçindeki Ölüm Meleği (+18)

1.Bölüm

Kitabı okurken dinleyebileceğiniz müziklerin olduğu bir spotify playlisti oluşturdum:

İsmi: Penelope's Playlist

Bayan Brönne, şunu söylemeliyim ki... Kızınız gerçekten çok zeki."

"Evet... Farkındayım. Ders notlarından belli oluyor."

"Fakat zek"â, ders notlarıyla ölçülemez. Ancak davranışlarının yaşıtlarından farklı olması sebebiyle zeki olduğunu anlayabiliriz. Yaşına göre çok daha mantıklı yaklaşımlar sergiliyor."

"Peki, evde sergilediği saçma hareketler?"

"Karakter yapısı ve sadece on dört yaşında olması bunu açıklıyor. Kızınız diğer çocuklardan zeki olabilir. Ancak o da bir çocuk ve ergenlik çağında."

"Kızımızın zeki olması bizim için faydalı. Aptal bir çocuğu ne yapalım?"

"Kızınız sırf zeki diye ona baskı yapmayın veya ondan faydalanmaya çalışmayın ama."

"Merak etmeyin, biz öyle bir aile değiliz zaten."

"İyi bari."

Zırrr!

"Zil çaldı, Penelope'yi almaya gideyim."

"Peki, tanıştığımıza memnun oldum."

"Ben de... Görüşmek üzere."

Rachael Brönne, müdürle görüşmesinin ardından Penelope'yi almaya gitti. Penelope annesini görünce yanına koştu:

"Tahmin et, sınavdan kaç aldım?"

Bayan Brönne, bir yandan kızının kumral, dağınık saçlarını okşarken bir yandan da sordu:

"0'la 100 arası mı?"

Penelope de parmaklarıyla sırayla "1", "0" ve bir tane daha "0" işareti yaptı. Ela gözlerini kocaman açtı ve "Anlamışsındır..." dedi kısık bir sesle.

Bayan Brönne:

"Anladım. Senden de zaten bu beklenir." dedi.

Gülümsüyordu. Sonra da müdürle olan konuşmasından bahsetti:

"Müdür bana senin çok zeki olduğunu söyledi."

Penelope de gülümsedi:

"İnanmam. Bana evde hep aptalca hareketler yaptığımı söylüyorsun ve genelde yetişkinler çocuklar hakkında kötü şeyler söyler."

Bayan Brönne, "Hiç de bile!" dedi.

Penelope itiraz edince Bayan Brönne bağırdı:

"Yalan söylüyorsun!"

Penelope yine gülümsedi ve "Ayrıca yaptıklarınızı da kabul etmiyorsunuz!" dedi.

Burada sadece annesini değil, genel olarak yetişkinleri kastediyordu. Bayan Brönne de bir yetişkindi ve yetişkinlerin Penelope'nin söylediği gibi olduğunu düşünmüyordu.

"Bu da yanlış!"

Penelope, "Demiştim, kabul etmiyorsunuz işte! Başka ne var?"

Bayan Brönne sıkılmıştı.

"Başka bir şey yok." dedi.

Penelope güldü:

"Yetişkinler!"

Penelope her şeye gülen bir kızdı. Ancak annesi bu huyuna sinir oluyordu. Böyle konuşurken okulun yakınlarında bulunan arabalarının yanına gelmişlerdi. Arabaya bindiler. Doğrudan eve gitmeyeceklerdi ama.