manipulative

chapter 33: Us again

"Ah." Tom önce tek kolunu kıza atarak yeniden ona sarıldı, sonra kameraya el salladı.
"Hoşçakal! Artık bu küçük kıza yemek yedirmeliyiz."

Lea Tom'a yumuşak sayılmayacak bir dirsek attı, uzun boylu adam gülerken abartılı bir acı ifadesiyle dirsek attığı kolunu ovuşturdu.
"İşte kanıt, şiddet görüyorum."

Genç kız gülerken el salladı.
"Bay bay video! Akşam yemeği olarak Tom'u yiyeceğim."

Video kapanmadan son duyulan şey, Tom'un kendine özgü nazik kahkahasıydı.

***

"Bay Tom?"

"Evet?" mavi gözler video bittiği halde ekrandan ayrılıp bayan July'a çevrilmedi.

"Bayan Emma ziyarete geldi efendim."

"Oh?" hafif rahatsızlık barındıran bir şaşkınlıkla ayağa kalktı, birazdan içeri sarışın kadın girdi.

"Hey Tom," ona kısaca sarıldı. Üzerinde her zaman giydiği tarzda bir kot ve iddiasız ama şık bir bluz vardı, gösteriş meraklısı biri değildi.

"Beni gördüğüne pek de sevinmemiş gibisin?"

"Ne ilgisi var," Tom hoşnutsuz görüntüsünden kurtulmaya çalıştı, ki bunda hızla başarılı oldu.
"Hoşgeldin." dedi yüzünde sıcak ve misafirperver bir gülümseme ile.

"Hadi ama! Benden saklayamazsın, bu bakışları çok iyi biliyorum."

Tom rol yaparak birilerini kendisine inandırmanın, kız kardeşi için geçerli olmadığını düşündü.

Ondan cevap gelmeyince yeni bir soru yöneltti Emma.
"Lea nerede?"

Tom'un kaşları çatıldı. "Evine döndü."

"Bu sabah mı?"

Aslında dün akşam gitmişti, ama Tom beraber yedikleri yemekten hemen sonra kızın gitmiş olmasının şüphe çekebileceğini düşündüğü için başıyla onayladı.

"Pekiii, madem evde değil." koltuklardan birine bedenini bırakıp dirseğini dizine, başını da eline yasladı.
"Anlat bakalım, aranızdaki sorun ne?"

"Bir sorun olduğunu sana düşündürten nedir, kardeşim?"

"Şaka mı yapıyorsun," kadın güldü.
"Kız dün akşam resmen burada zorla tutuluyor gibiydi."

Tom yüzü gerildi.
"Öyle bir şey yok," dedi sert bir sesle. "Böyle söylemen de hoş olmadı."

"Sakin ol, onu gerçekten burada zorla tuttuğunu söylemiyorum elbette. Sadece sorununuzu anlamaya çalışıyorum."

"Sorun yok," sesi yükselmişti. "Biz iyiyiz, aramız iyi, hem de çok.."

"Tom, aranızın söylediğin kadar iyi olmadığı gayet belliydi-"

"Saçmalık! Biz çok mutluyuz," Tom'un sesi gittikçe üst perdelere tırmanıyor ve elleri titremeye başlıyordu.

"Onu öptüğünde kız geri çekildi, yüzündeki ifade tamamen mutsuz ve-"

"Hayır, sus!" Ellerini saçlarına daldırarak ayağa fırladı.
"Sus, konuşma!"

"Tom, iyi misin?"

"Sus dedim!" Saçlarını çekiştirdi, göz bebekleri hızla sağa dola gidip geliyordu. Emma daha birkaç dakika öncesine kadar son derece nazik ve mesafeli konuşan abisinin bu haline inanamıştı.

"Nasıl böyle söyleyebilirsin? O elbette benimle mutlu, benim yanımda mutlu. Başka nerede mutlu olabilir?"

"Ben sadece-"