Populair after Nerd 》J.J. #1 [✔]

Hoofdstuk 50

Romee POV
Mijn hart gaat tekeer als een gek. Ik was hier totaal niet op voorbereid! Ik probeer mezelf rustig te houden door het idee in mijn achterhoofd te houden dat het Skypen ook prima ging. Mijn plan: ik ga Tim even bellen (op WhatsApp of course). Ik sta op en loop weg, richting de kant van Gijs. Ik ga naar mijn icoontje van de app en scroll tussen mijn contacten naar Tim's contact. Hebbes. 'Onopvallend' gluur ik even naar links. Damn, hij is écht... Gewoon perfect. Snel klik ik op het belicoon.
"Suprise motherfucker ," zeg ik.
"Jezus Romee, kon je niet iets eerder bellen?" vraagt Tim.
"Ik was door m'n bundel," zeg ik simpel.
"En nu niet?" als hij gelijk had was ik keihard afgegaan;, maar dat heeft hij niet.
"Nog steeds, maat hier is gratis internet," ik laat hem raden.
"Waar ben je dan, en hoe gaat het met Denise?" Vraagt Tim.
"Prima, maar waar ik ben, ik zei niet voor niks surprise motherfucker," ondertussen gluur ik even naar Gijs, die op dat moment opkijkt van zijn telefoon. Het kriebelt in mijn buik, hij glimlacht. De kuiltjes in zijn wangen nu zijn überschattig. Die ogen ook. jij zwaait naar me. Zenuwachtig zwaai ik terug, doe is normaal, Van Der Ploeg, denk ik bij mezelf. Ik ga mijn gesprek met Tim kort houden, ik heb betere dingen te doen - dat klonk flink bitchie. "Denies en ik zijn in het ziekenhuis, " zeg ik. "Echt! Waar?" Tim lijkt meteen enthousiast. Niks anders verwacht ook. "De hoofdhal, balie" leg ik uit. "Uhm, oké. Komen jullie naar mij? Ik mag niet van mijn kamer af. "Is goed," zeg ik, peuterend aan de franjes van mijn topje. Ik draag een zwarte croptop met franjes - waardoor het eigenlijk weer een lengte heeft van een normale top. Poederroze broek, mijn zwarte Nike Rosh Run en als jasje mijn leren jack. Mijn haar zit in een gênante toch-niemand-gaat-me-zien-knot. "Kamernummer?" vraag ik. Hij geeft het nummer door. "Ben er in een kwartier, ajuus." Aangezien ik weet dat ik vragen krijg waarom zo laat, hang ik op. "Hey!" zeg ik tegen Gijs. "Hee," zegt hij. Nu ik snel naar mijn berichten kijk zie ik ook dat het ook een paar van Gijs zijn. "Sorry voor de laatste paar dagen stilte, ik was door mijn bundel," zeg ik eerlijk. "Ik dacht dat je zoöngeveer dood was, "grinnikt Gijs. "Ik ging het wel bijna, hoor. " Lach ik na hem. "Maar wat doe je hier?" vraag ik aan Gijs. "Een vriend was geopereerd, niks ernstigs hoor. Hij gaat over een dag ofzo al weg. Maar mijn moeder had me gebracht omdat ik lui ben... Ik wacht op haar. Wat doe jij hier?" Vraagt Gijs me. "Dat hele verhaal over onwel worden had ik je toch al verteld..?" Vraag ik. Gijs knikt enkel. "Ze was te zwak om te vliegen dus zijn we met de boot en auto hiernaartoe gekomen. Nu moet ze he ziekenhuis weer in. Aansterken en die shit, wacht, ik haal d'r er even bij." Ik draai me om en loop met een stevige pas richting Denise, die nog op een stoeltje zit. Haar moeder staat nog steeds in de rij. "Kom, ik stel je even voor, daarna breng ik je naar Tim," zeg ik en ik trek Denise overeind. Dat was niet zo handig, want meteen grijpt ze naar haar hoofd. "Sorry," verontschuldig ik me. Ze slaat een arm om me heen en loopt voorzichtig met me mee. Denise draagt een sportlegging van mij, oversized wit T-shirt en een leren jasje, als schoenen draagt ze haar witte, lage All-Stars. Als ze voor Gijs staat steekt ze haar overige hnd uit. "Denise," zegt ze. "Gijs," zegt Gijs die haar hand schudt. "Gaat het ene beetje?" vraagt hij haar. "Het is te doen, " dat betekent dus dat het niet gaat. "Oké, mooizo." Denise glimlacht. "Ik wil niet onaardig zijn ofzo maar we moeten richting Tim. Aangezien we zó fantastisch met de weg vinden zijn moeten we zeker weg nu." Zegt Denise, eerlijk. Gijs lacht. "Oké, ik zal je wel WhatsAppen," zeg ik, wat geïrriteerd door Denise's opmerking. "Is goed," zegt Gijs. Dit is het awkward moment voor wel of niet een knuffel geven. Aangezien hij al het initiatief neemt om me een knuffel te geven werk ik enkel mee. Die knuffel voelt goed, echt. Naar een paar seconden laat hij weer los. "Het was leuk je te ontmoeten, ik zie je vast nog wel een keer, " zegt Denise. "Hetzelfde," zegt Gijs. "Bye," zeg ik en zwaai, terwijl ik me al een beetje omdraai. "Doei!" Denise zet wat extra druk op mijn schouder om mee te kunnen draaien. "Snel, mam mag hier niet achterkomen."

Denise POV
"Deze gang volgensmij, tenminste..." ik wijs naar het bordje boven grote klapdeuren. Romee knikt. Ik voel me zó zenuwachtig nu. Ik wil weten hoe hij eruit ziet en hoe hij is. Hij is waarschijnlijk knap like hell en heeft een superkarakter, want ja, ik val op hem. "Dit is 'm." Romee wijst naar een kamer, links van het gangpad. Mijn hart gaat tekeer als een gek. Romee bonkt een keer op de deur, zo'n lompe Romee-actie. "Binnen," roept een jongensstem. Samen met Romee stao ik in een kamer met vier bedden. Een bed het eerste rechts is gevult met een oud, Aziatisch uitziend iemand. Geschatte leeftijd van tachtig. Linksachter ligt een bruinharige jongen. Eerst glimlach ik naar de vrouw. "Ey nigger," roept Romee naar Tim. "Hier zijn mensen voor hun rust," sis ik naar Romee. Dit wordt ongemakkelijk; ik bedoel, ik ken hem, maar ook weer niet. Wat moet ik zeggen?
Ik begin met het bestuderen van zijn gezicht. Lichtblauwe ogen met bruine krulletjes. Ik voel dat ik hem ergens van ken. "Tim..." zeg ik zachtjes als ik naast z'n bed sta. "Denise, het is goed je weer te zien" zegt Tim met een glimlach. "Fuck, Denise. Je moeder, ze WhatsAppt me. We moeten nu terug." Romee stopt haar mobiel weer in haar broekzak. "Timtummie, ik leen je chick even. Sorry." Voordat ik Tim gedag kan zeggen of Tim kan reageren op Romees foute bijnaam loopt ze al richting de deur. Haastig loop ik mee.

"Waar waren jullie?" vraagt mijn moeder. "O, gewoon, wc" antwoord ik, ik heb niet het idee dat het superovertuigend klinkt. "Oké, we moeten naar bespreekkamer 4A, komen jullie mee?" vraagt ze.
•••
Als we zitten begint de dokter. "Dus, net terug uit Ibiza. Daar had een incident plaatsgevonden?" vraagt de dokter. "Ja, ik heb een overdosis drugs binnengekregen en ben buiten bewusten geraakt," leg ik uit. "Oké, wacht even hoor..." zegt de dokter. Hij concentreert zich op de monitor tegenover hem."Wacht even hoor, wilt u hier even naartoe komen? " vraagt de dokter. Ik knik. Voorzichtig sta ik op. Héél voorzichtig. Ik ga naast de dokter staan en focus me op het beeldscherm. Met de muis cirkelt hij om het woordje 'zwangerschap '. Hij klikt 'Kladblok' aan. 'Kan ik de uitslag bekend maken nu, met iedereen erbij? '
Creatieve dokter hoor. Voorizchtig knik ik, dan ziet m'n moeder ook in dat het Tim het in ieder geval niet was. Ik neem weer plaats en kijk richting de dokter - zoals iedereen. "Iedereen was geïnformeerd over de zwangerschap?" vraagt hij. Iedereen knikt. "Aangezien de vader onbekend was hebben we een onderzoek gedaan. Hier is uit gebleken dat Kaj Leroy van der Voort de vader is."

Het was die viezerik.
Hij waar ik mee op een eiland zat.
Degene die mij in het ziekenhuis kreeg.

Ik kijk mijn moeder aan. Die kijkt ongelovig voor zich uit. Papa ook. Dan barst mijn moeder uit in tranen en loopt naar me toe om te knufflen. "Het spijt me zo," huilt ze, waardoor ik ook ha huilen.
•••

"Jij gaat eerst alleen naar Tim, ik zet je alleen af" dwingt Romee me. "Oké oké." Romee duwt de deur van zijn kamer open en zwaait. Tim zwaait lachend terug en ik zwaai zwakjes. "Ik drop Denies even bij jou," zegt Romee. Ze tilt me op de rand van Tims bed als ik in de stoel naast het bed wil gaan zitten. "Dat is romantischer, " zegt Romee en doet alsof ze er een foto van maakt. Dan loopt ze de kamer uit. De oudere vrouw ligt er niet meer.
Als ik in zijn ogen kijk komen beelden opborrelen in mijn gedachten. Van het gala, toen die keer in Hips-Up tot die keren in het ziekenhuis dat ik zijn mooie ogen ook zag. Hoe zijn lippen voelde. Zijn stevige knuffels. Alles.
"Tim... ik herrinner ons weer," mompel ik. Ik voel zijn sterke armen om me heen en ik sluit mijn ogen.
"Welkom terug Denise, " zegt Tim, wat hij vervolgd door een kusje op mijn lippen.

The end of Populair after Nerd.

The end of part one. Two is coming soon. Keep this book in your library, see you next week!