Misafir kız (Mahalle hikayesi) [ASKIDA]

6- Kıvılcım

Heyyyyyoooo ben geldim!!!

Nasılsınız bakalım?

Bol bol yorum ve vote atın aşklar...

Keyifli okumalar...

" Arslan abim" Duygu şoku atlattıktan sonra hafif çığlık attı. Arslan arabadan indi ve kardeşinden farksız olan kıza kocaman gülümsedi.

" Abiyi özlemedin mi?" Arslan kollarını iki yana açtığında Duygu hızla kollarının arasına girdi.

" Abi nerelerdeydin..." Diyerek serzenişte bulundu. Esma olduğu yerde dururken olanları sadece seyrediyordu.

" Çalışıyordum güzelim." Arslan Duygunun kuzeniydi. Daha doğrusu abisi gibi. Arslan'ın babası Duygunun babası ile hem kan kardeşi, hem de askerlik arkadaşıydı. Eskiden Duygunun anne babası, yani Gülperi hanım ve Hasan Bey'in durumları kötü olduğu zamanlar kucak açan insanlardı.

Hasan bey ve Gülperi hanımın uzun yıllar çocuğu olmadığında bağrına bastığı oğlu gibiydi Arslan. Duygu dünyaya geldiğinde ise Dağhan ve Arslan'ın bir kız kardeşi olmuştu.

" Ne zaman geldin abi?" Arslan gözünün kenarı ile Esmaya baktı. Bu kızı tanımıyordu. Galiba Duygunun arkadaşıydı.

" Dün gece geldim güzel kardeşim." Dedi Duygunun burnunu sıkarken. Cebinden iki tane sürpriz yumurta çıkardı Arslan. İlla ki kardeşini görecekti. O zaman sürpriz yapmak ve sevindirmek için almıştı.

" Abi unutmamışsın..." dedi Duygu sevinçle. Arslan bir tanesini Duyguya uzattı, bir tanesini Esmaya.

Esma kendisine uzatılan sürpriz yumurtaya baka kaldı. Sonra yavaşça aldı büyük avucun içindeki yumurtayı. Bakışlarını Arslan'ın gözlerine çevirdi.

Küçük bir tebessüm etti. " Teşekkür ederim." Dedi. Mutlu olmuştu niyeyse.

Bu gülüş karşındaki yirmi yedi yaşındaki adamı tuz ile buz etti. Bu nasıl bir güzelliktir böyle...

Daha önce görmediği kadar masum bir güzellikti. Narin ses tonu ise kulaklarından kalbine doğru yol çizdi adeta.

Duygunun sesini duymasıyla ona döndü yeniden. " Abi temelli döndün değil mi?" Arslan kaçamak bakışlar ile Esmaya bakıyordu. Duygunun sorusu kafasında yankılandı iki üç kere. Anca algıladığı zaman cevaplaya bildi.

" Ha? Evet güzelim artık İstanbul'dayım..." Duygu sevinçle boynuna sarıldı Arslan'ın. Çok düşkündü abisine. Olmayan abisi gibiydi.

" Gidelim mi? Gülperi sultana sürpriz yapmam lazım..." Dedi Arslan. Duygu hemen onayladı ve Esmaya baktı. Esma zaten onları dinliyordu.

" Esma... Bu sana bahsettiğim Arslan abim." Dedi Duygu tanıştırmak amacıyla. Esma başını salladı bir kere. Küçük bir tebessüm ile " Memnun oldum." Dedi.

'Benden daha çok memnun olamazsın..' dedi içinden Arslan. Dışından sadece " Bende memnun oldum Esma." Diyebildi.

İki kız arabaya yaklaştı. Esma ve Duygu arka koltuğa geçti. Arslan sürücü koltuğunda yerini aldı.

Arabayı çalıştırıp yola koyuldu. Dikiz aynasından arkaya baktığında ise Esma ve duygunun sürpriz yumurtaları açtıklarını gördü.

Duygunun sürpriz yumurtasından küçük kedi yavrusu çıkmıştı. Arslan'ın bakışları yoldaydı. Çok ta uzak olmayan mahalleye girmelerine çok az kalmıştı.

" Hadi sende aç." Diyen Duygunun sesi ile yeniden dikiz aynasına dikkat kesildi Arslan.

Ara ara Esmada ve yolda olan bakışları ile mahalleye girdi. Esmanınkinden ise küçük beyaz gül oyuncağı çıkmıştı.