1.Bölüm:Kamp

39 6 10
                                    

Şarkı-Kaybettiklerimi Geri Ver~Sena Şener

Başka bir kitapla gine buradayım. Titreyen ellerimle yazıyorum bu bölümü.

Önce ki kitabımı okumak isterseniz ismi "Ölüm Oyunları"

Aslında size bir şey itiraf edeceğim. Adal yani bu kitabın ana karakterü ve Lilith önceki kitabımın ana karakteriydi.

Adal ve Lilith benim.

Yaşadıkları şeyler hayal ürünü evet ama bazı anlar hariç.

Onların pisikolojik sorunları bana ait. Onların meslekleri benim hayallerime ait. Onların aileleri benim ailemin uyarlanmış hâli.

Lilith'in sinir sorunları bana ait mesela.

Adal'ın güven problemleri bana ait mesela.

Onların bedenen yaşadıkları kurgu evet ama zihinsel olarak yaşadıkları bana ait. Benim yaşadığım şeyler.

Onların bütün pisikolojik sorunları bende de var. Ve aslında Lilith ve Adal'ın yaptıkları ben hayallerim.

Buna adam öldürmede dahil.

Neyse sizleri tutmayayım.

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın

İyi okumalar canım okurlarım.

~Hiçbir zaman mutluluğu doğru dürüst yaşayamayan Adal. Zaman her şeyin ilacı derler. Fakat ilacı değildir. Bunu öğrenmek için çok gençsiz ama çok yorgunsun. Bu yüzden öğrenmelisin...

Yerde gördüğüm beden dizlerimin üzerine düşmeme sebep oldu.

"O-orkun..." dedim titrek bir sesle.

"Adal ne oluyor?" abim durdu. Yerde yatan cesede ve bana baktı.

Bana döndü. Hüzünle bana baktı.

Kafamı olumsuz anlamda salladım.

"Hayır, hayır, hayır. Olamaz. Hayır ölemez o. Ö-ölmedi. Ölmedi değil mi? Ş-şaka bu. Bana şaka yapıyorsunuz değil mi? ABİ DOĞRUYU SÖYLE! ÖLMEDİ DE!" Oğuz abim yanıma eğildi. Beni sakinleştirmek için bir şeyler yapmaya başladı.

Ölmüştü.

Abim ölmüştü.

Bana babalık yapan adam ölmüştü.

Benim hayatım ölmüştü.

Öldürülmüştü...

Avazım çıktığı kadar bağırdım. Boğazım ağrıyana, kargalar uçuşmaya başlayana dek bağırdım.

"Adal!" herkes başımda toplandı. Beni oradan uzaklaştırdılar. Onlar biliyorlardı ama bana şimdi söylediler.

"Tamam, sakin ol. Sakin ol." Deniz abim elindeki sakinleştiriciyi Oğuz abime uzattı. Oğuz abim iğneyi koluma sapladı.

🕓

Uzun sürenin ardından sakinleşmiştim ya da öyle zannediyorum.

"Daha iyi misin güzelim? İstediğim bir şey var mı?" dedi Oğuz abim.

"Uzun süredir yemek yemedin. Ne yemek istiyorsun?" cevap vermedim. Tavanı izlemeye devam ettim.

Abim yüzümü okşadı.

KİŞİLİKSİZWhere stories live. Discover now