ORENDA

[18]

"Daha iyi misin? "

"Alışkınım. "

"Acı çekmeye mi alışkınsın? "

"İyi misin diye sorulmasına.. "

Emir cevap vermeyip yüzüme bakmaya devam etti. Bir yerlerden konuya girmeye çalışıyordu. Nasıl gireceğini bilmiyor gibiydi. Yanımdaki sehpanın üzerinde duran telefonumu elime aldım. Yansımam çok berbat bir halde olduğumu gösteriyordu. Ellerimle saçımı düzeltirken öfkeyle homurdandım. Rimelim akmış, rujum, farım daha ne sürdüysem hepsi dağılmıştı. Korkunç görüntümü şimdilik umursamayıp biraz toparlamaya çalıştım. Emir dikkatle bana bakıyordu.

"Dilinin altındakini çıkar da rahatla. Kıvırtıp duruyorsun. "

"Ben mi? "

"Yok babaannem.. BABAANNE! "

Elimdeki telefonu koltuğa fırlatıp hızla ayağa kalktım. Yine başım dönmüştü ama babaannemi karşımda görmemle şok geçirmiştim. Ben ona bakıyordum. O bana bakıyordu. Ağzının içinde dua mırıldanıp ellerini yüzüne sürdüğünde Emirle aynı bakışı atmıştık.

"Benim torunum nerede? "

"Ya babaanne!! "

"Ne var? Hortlak seni görse korkar. "

"Haklısın çevremde benden korkan çok kişi var. "

"Aman altta kalma. "

"Kalır mıyım ben hiç Sultanım. "

Koşarak gidip babaannemin boynuna sarıldım. Dedemle tanıştığımda babaannemle de tanışmıştım. Zaten küçükken bir kaç kere görmüştüm. Birbirimizi çok seviyorduk. Belki  gerçek annem bana annelik yapmamıştı ama babaannem benim annemden daha fazlasıydı. Her şeyimdi. Ellerindeki malzemeleri yere koyup bana sarıldı. Geri çekilip yanaklarından öptüm.

"Sana özletme kendini demedim mi sultanım"

" Ay deli kız. Tamam hadi geri çekil. "

Ben kıkırdayarak geri çekildiğimde babannem Emire baktı. Sonra imayla bana dönüp konuştu. Eyvah babaannemin diline düşmek çok kötüydü

"Beni erkek arkadaşınla tanıştırmayacak mısın Aryacım? "

"Liseden arkadaşım Emir. Emir babannem Sultan. "

"Lise zamanlarınızdan beri görüşüyorsunuz yani. "

Babaannem yüzüne sinsi bir gülümseme kondurdu. Alt dudağımı ısırıp Emire döndüm. O da şaşkınlıkla bana bakıyordu. Belli ki babaannemi görmek onu şaşırtmıştı. Bir şekilde işin içinden sıyrılıp pası Emire atmalıydım.

"Babaanne ben gideyim elimi yüzümü düzelteyim. Siz de tanışmış olursunuz. "

"Olur kızım. Hortlaklara işlerini bıraktırma. "

"Ayıp oluyo sultan hanım. "

Babaannem kahkaha attığında gülerek odama kaçtım. Emir'in yalvaran bakışlarını görmezden gelerek tabii ki. Şuan birazcık acımıştım. Daha sonra hallederdim. Sinir kotasını aşmadıysam.

Odama girdiğimde aynada gördüğüm görüntüyle çığlık atmaktan son anda vazgeçtim. Millete rezil olduk iyi mi Makyajımı zorla çıkartıp üzerimdekilerden kurtuldum. Kısa bir duşun ardından saçlarımı kurutup çift örgü yaptım. Üzerine gri eşofman takımımı geçirip son olarak hafif bir makyaj yaptım. Biraz sonra komşular da gelirdi. Babaannemin kankaları yani.

Koşar adımlarla merdivenden indim. Emir aynı yerinde dururken babaannem Emire telefonda bir şey gösteriyordu. Emir ise sırıtarak telefona bakıyordu. Birden kaşlarını çattığında babaannemin ne gösterdiğini çok merak etmiştim.
Çok ses çıkararak merdivenlerden indiğim için konuşmama gerek kalmadan benim geldiğimi anlamışlardı. Babaannem umursamadan Emire başka şeyler göstermeye çalışırken Emir beni inceliyordu. Benim az önce ki halimi ilk ve son görüşüydü. Bundan sonra davetlere katılmama kararı almıştım. Masa başı çalışacaktım.