"Senin neyini kıskanayım be, tipsiz." dedi abim ters ters bakarak.
"Aynen abim aynen."
"Yazgı, söyle o mu daha yakışıklı ben mi?" abimin sorusuyla kahkaha attım,
"Bak kız bile sana gülüyor." Alp'de benim gibi gülmeye başladı.
"Benim gözümde her zaman sen daha iyisin Mert'im" dedim yanağını öperek. Mert abim Alp'e zafer bakışları atıyordu ama Alp'in pek umurunda değildi.
"Sen kırılma diye öyle yapıyor, yoksa ben daha yakışıklıyım bunu herkes biliyor." dedi Alp kabul etmez bir şekilde.
"Ben varken siz kimsiniz gençler? Şu halimle bile hepinizden daha yakışıklıyım." babam parmaklarıyla saçlarını havalandırarak ortama cool bir giriş yaptı. Babam cidden çok yakışıklı adamdı. Karizmatik,çekici.
Demir Bey'de yakışıklı. Hmm olabilir.
"Ooo kralımız, tabi ki en yakışıklı sensin hatta en mükemmelimiz de sensin, şey baba bir kaç yüzlük veririsen çok iyi olur." Alp babama tatlılık yapmaya çalışıyordu.
"Kahvaltını yap veririm."
"Aslanım, yiğidim, herkülüm." Alp babamın yanına giderek başını babamın koluna sürüyordu. Bu çocuk deli.
"Hadi hadi geç otur." babam Alp'i kendinden uzaklaştırarak yerine oturdu.
"Günaydın güzel kızım." babamın yanına gidip yanağından öptüm. Hepimiz masada ki yerlerimizi almıştık.
"Bak bak, sanki tek Yazgı burada, baba bende buradayım bana da gün aymasın mı?" dedi Mert abim yalancı bi alınganlıkla.
"Sana da günaydın Mert'cim." dedi babam gülümseyerek.
"Allah razı olsun babacım" Mert abimde aynı şekilde karşılık verdiler.
"Abimler evde yok, odalarına uğradım yataklar boş, kim bilir nerede sabahladılar." dedi Alp eğlenerek.
"Düzgün konuş Alp, sabah çıktılar işleri varmış." Babam hafif kızarak Alp'e cevap verdi.
"Yani hiç biriniz de mutfağa gelip yardım edilecek bir şey var mı diye sormayın tamam mı?" annem kaşlarını çatarak bize bakıyordu.
"Anne hepsi Mert abim yüzünden,yok sen çirkinsin, yok ben daha yakışıklıyım, yok Yazgı en çok beni sever, böyle böyle konuları uzattı bizde unuttuk affet anam." Alp her zaman ki gibi yine yalakalığını yaparak anneme yanaştı.
"Yalnız, çok güzel çocuklar doğurmuşum." dedi annem gülümseyerek. Babam yalancı öksürükle dikkatleri üstünde topladı anneme göz kırparak kahvaltısına başladı.
"Oooo reis yaptı yine bir şeyler." Mert abim gülerek babama bakıyordu.
"Hadi hadi uzatmayın, başlatalım." anneminde masaya oturmasıyla kahvaltıya başladık.
Güzel geçen kahvaltının ardından zaman kaybetmeden ayaklandık, bugün biraz geç kalmış sayılırdık. Mert abim bizi okula bırakacaktı. Annem ve babamla vedalaştıktan sonra evden çıktık, yaklaşık yarım saat kadar bir yolumuz vardı. Alp öne oturarak telefonunu açıp ilgilenmeye başladı, bende telefonumu açarak Çağan'dan gelen mesajlara cevap vermeye başladım.
Çağan: Bugün sınavın vardı, umarım güzel geçer
Yazgı: İnşallah güzel geçer, dün gece çok çalıştık. Bir de hocalar gerçekten bırakmak için sebepler arıyor onlara laf vermek istemiyorum
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YAZGI DERİN /aile/
Teen Fictionİki aile.. Karahan ve Karaman Karışan bebek hikayesi.