Ateş Parçası+18

1: İlk görüşme

Sabah ailemlerin gülüşüp eğlenme sesleriyle şöyle bir tavana baktım. Acaba kim geldi? Kesin anneannemler gelmiştir! Odamdaki lavoboya girip işlerimi hallettim. Üstüme sweatshirt altıma da mavi etek giyerek saçlarımı taramaya başladım. Ufak bir parfüm sıkıp Tavşanlı terliklerimle aşağı inmeye başladım. Ablam beni görünce daha merdivenin bitimine 4 basamak varken beni birden çekip üstüne yapışmamı sağladı. Kafamı salondaki sehpaya çevirdim. Sehpa açıldığı için onu masa yapmaya çalışıyorlardı. Ve onunla göz göze geldim.EMRE.Ablam hala beni dürtüyordu. "Ne var abla!" Dedim sinirle. "Kızım seninki burda?" Dedi. Beni mutfağa çekti. "Abla bak senden başka kimse bilmiyor o benim kuzenim aramızda hiç birşey geçemez zaten" dedim ellerimle oynarken. Ablam ellerimi tuttu. "Ablacım ablasının gülü lütfen böyle düşünme her an herşey olabilir" dedi sıcacık gülümseyerek. Ablamla ile biz canımızın içi kuzenlerimize(!) Aşık olduk. Annemler duysa bence ilk bizi bir döver. Herkes çoktan masayı açmışlardı. Masa çoktan hazırdı. Annem ve babama yapıştım. Yalaka gibi öpüyordum. Babam kahkaha atarken birden kaşları çatıldı. "Kızım sen bu etekle nasıl dışarı çıkabiliyorsun? Kıçın donmuyor mu?" Dedi. Ablam bana "Al boku yedin!" Bakışı atıyordu. "Baba tamam kısa ama güzel yani şimdi yalan yok maşallahı var kızının!" Dedim gülerek. Sırtımı sıvazlayarak yerime oturttu. Emre bana bakıyordu ama ben hiç dönüp ne ona ne abisine bakmıştım. Annem "Kızım Emre ve Okan abin gelmiş niye hiç konuşmuyorsun?" Dedi garip bakarak. "Ne bileyim anne onlar konuşsun bir kere de, neyse ellerine sağlık afiyet olsun size" dedim. Kalkıp giderken babamın cümlesi ile durdum "Kimlerin yanına hayatım?" Dedi. Of! Hesap vereceksin Alara, dik dur. "Batuların yanına" dedim. Başını salladı ve öpücük attı. Havada yakaladım. Ayakkabımı giydikten sonra evden çıktım. Kapı arkamdan bir kez daha kapandı. Arkama baktığımda Emre olduğunu gördüm. "Batuhan ile aranda ne var canım kuzenim?" Dedi sırıtarak. Ah be bebeğim fark etsen sana aşkımı kuzenlik kalmayacak. Ufak bir bakış attım. Cevap vermek istemiyordum çünkü kriz geçirebilirim. Ellerimin titrediğini görünce kendime beddua okudum. Ceket bile almadan çıkmıştım. Emre hâlâ yanımda yürüyordu. Bizim mahallenin parkına geldiğimizde zıplayarak Batuhan'a doğru koşmaya başladım. "Batu!" Diye bağırdım gülerek. Batuhan da elleri ceplerinde şişme montuyla bana doğru geliyordu. Üstüne doğru zıpladım. Beni kucağına alıp bir tur döndürdü. Emre'nin bakışlarını gördüğümde sinirli bakıyordu. Kıskandırmış olmanın mutluluğu ile Batuhan'ın yanağını öptüm. O da benimkini öptü. "Güzelim çok güzelsin ama üşüyeceksin gel giy montu" dedi. Üstündeki montu çıkarıp bana giydirdi. 4 senedir Batuhan bana bebekmişim gibi davranıyordu. Batuhan'a biz genelde Batu derdik. Emre hâlâ öfke dolu bakışlarını bana gönderiyordu. Yanına gelen kızla bu sefer ben sinirlice bakmaya başladım. Kız ona yavşaklık yapıyordu ama Emre hala bana baktığı için kız ne yapıyor ona bile bakmıyordu. Kız birden benim yanıma geldi. "Bana bak ufak sarışın seni yolarım şu çocukla bakışmayı kes! Zaten bütün erkekleri almışsın küçük orospu!"Dedi. Emreden sana ne göt veren! "Bana bak çakma sarışın göt veren seni bir aşağı yatırırım geberirsin ona göre!" Dedim sesimi yükselterek. Kız elini kaldırıp bana tokat atacakken elini tutup döndürdüm. Tek hamleyle sırtını yere serdiğim de çığlık attı.