ALFA: KURT 1 " AŞIK ÇİÇEKLER "

21.BÖLÜM: İlk Temas

" Babam Ispanak çok sever, Annem yemek ayırt etmez ama et yemeklerini daha da bir sever. Bilge ve ben ise zaten yaprak sarmasına hastayız.  " dediğinde İzel onu onayladı.
" tamam o zaman şöyle yapalım; Ben eksikleri almak için markete gideyim siz de ben gelene kadar evi tertemiz temizleyin ve Allah rızası için şu kaloriferi yakın" deyip hızla mutfaktan çıktı. Akifin peşine düşeceğini biliyordu ama tek gitmek istiyordu. Kafasını dinlerdi hem.

Odasına girdiğinde kızların onun kıyafetlerini ve kitaplarını yerleştirdiğini gördü.
" Kolay gelsin kızlar,ben üstümü değiştirip çıkıyorum." dediğinde iki kız da işini bırakıp merakla,
" neden? Ne oldu?" Diye sordu aynı anda. İzel gülerek, " benden habersiz alışveriş yaptınız da benim mi haberim yok?" Diye soruyu çevirdi. Kızlar anlarken güldüler.

İzel oradan bir tane siyah kargo pantolon,  siyah boğazlı kazak, ve siyah kaşe kağanını kızlardan gocunmadan giydi. Çantasına gerekli eşyalarını koyarken kızlara öpücük atarak odadan çıktı. Kapıya geldiğinde siyah postallarını da giydi ve " Ben çıkıyorum " diyerek kapıyı açıp çıktı.
Asansöre binecekti ki evin kapısı  açıldı ve mutfak önlüğüyle ve elinde siyah atkı ve bere ile Akif koşarak geldi.

" Kendimi bizi okula yollayan annem gibi hissetmem normal mi?" diyerek elindekileri İzele bir bir taktı. Yanağına etkileyici ama kısa bir öpücük koydu. Önlüğün cebinden arabasının anahtarını çıkardı ve ona uzattı. " üşüme, bununla git gel " deyip tekrar öptü.

İzel artık güle güle bir hale girerken
" koskoca Yüzbaşı, şu hallere bak " dediğinde alnını Akifin göğsüne koymuştu. Akif de güldü ve
" Sende Yüzbaşısın ama kendine bakamıyorsun " dediğinde İzel şakadan somurttu. Akif İzelin saçlarını okşarken İzel,
" yaa ne Yüzbaşı, bir törenim bile olmadı." dedi.
Akif ise gülerek " sen öyle san, Timur Tuğgeneral ve Necdet Orgeneral 5 aydır seni görmek için buraya gelmek istiyor ama herhangi bir suikast düzenlenme olasılığı çok yüksek. Bunu halletmişler. En kısa sürede gelecekler ve sana rütbeni törenle takacaklar " dediğinde İzel çok mutlu olmuştu.

Eskiden olsa böyle bir şeyi takmazdı çünkü onu izlemeye gelecek kimsesi yoktu. Ama şimdi kocaman bir ailesi olmuştu.

" hii! Çok geç kaldım, görüşürüz hayatım " deyip yanağını öptü ve asansöre bindi. Silahını kontrol etti ve derin bir nefes verdi.
Binadan çıktığında Akifin zırhlı siyah range rover'inin kapısını açtı ve bindi.

" Canım sevgilimin lüks aracı!" diyerek aynadan kendi kendine rest çekti ve konuşmaya başladı.
" Şimdi bana bu aracı verdi ama inşallah kaza falan yapmayız.
Aminn Ağmiinn " diyerek yaptığı espriye kendi kendine güldü  ve aynayı düzelttikten sorna en yakın markete sürdü aracı.

Bu sıralar bipolar gibi birşey olmuştu.
Duyularını hep en uçta yaşıyordu.
Heyecan mı? Zirvede.
Korku mu? Zirvede.
Aşk mı? Zirvede.
Ama bunu illa ki düzenleyecekti...

Arabadan indi markete girip bir alışveriş arabası aldı. Gerekli, gereksiz ne varsa arabaya doldururken abur cubur rayonuna gitti. Canı acayip cips çekmişti. 5-6 paket büyük boy cips, 3 paket çekirdek, Soslu mısır vb.

Kasaya neredeyse maaşını bıraktıktan sonra market arabasını Range Rover'ın yanına sürdü. Hepsini bagaja sokarken homurdanmadam edememişti.

Sonra arkasında bir beden hissetti ve atik bir hareketle silahını ona doğrulttu. Gördüğü kişi ile şoklardan şok yaşarken " Mehmet?" Diye sordu teyit etmek için. Geniş omuzlu ve oldukça kaslı olan adam da ona gülümsedi ve sarıldı. " ya Mehmet, hiç aramaz sormaz oldun hayırsız. Duyduğuma göre bizim karargâha gelmişsiniz. Size saldırı olduğu sırada bizde görevdeydik merak ettim hiç ağır yaralı falan oldu mu?" Diye sordu gerçek bir endişeyle. Mehmet, Kara Harp Okulundan çok yakın bir arkadaşıydı İzelin ve uzun zamandır konuşamıyorlardı