Ateş Parçası+18

11: Aşkın Sonu Hep Hüzündür

O odasına gidince bende annemlerden izin alıp odaya çıktım. Kaldığı odaya gelince kapıyı çalıp çalmamak arasında kaldım, elim havada bekliyordum. Tam gidecekken kapı açıldı. Arkamı dönüp baktığımda yarı çıplak bir Emre gördüm. Kimse görmesin diye içeri ittim ve bende girdim. Sinirlice konuşmaya başladım. "Bana bak böyle gezmiyorsun hiç bir yerde!" Dedim dişlerimi sıkarak. Gülerek kafasını eğdi. Bu hareketten çok hoşlanırdım. Hızlıca yanına yaklaştım ve dudaklarına yapıştım. Beni kendinden itince sarsıldım. Hep o isterdi ne oldu birden? Kaşlarını çattı ve "Eve sevgilim gelecek odayı boşaltır mısın gelince tek oturacağız!" Dedi. Gözlerim doluyordu yavaştan. "Anladım peki" dedim ve hızlıca odayı terk ettim. Odama geçip krizlerimle mücadele etmeye çalışıyor bir yandan etrafı kırıp döküyordum. Kapıyı kitlemiştim ama kapı dışardan açılmaya çalışıyordu. Var gücümle çığlık atıyordum. En son yatağın yanına çökmüştüm. Gözlerim yavaştan kapanırken bir kaç damla yaş süzüldü.

Gözlerimi hava kararmışken açtım. Etraftaki cam kırıkları, kan lekeri gitmemişti. Doğru, kim gelir ki beni umursamak için? Elime kağıt alarak aileme bir mektup yazdım. Burdan bir kaç aylığına gideceğimi eğer canım isterse geri geleceğimi belirttim. Herkes uyuyor olmalıydı saat akşam 12 idi. Hızlıca yanıma şarj aleti,su ve bir sürü kıyafet,makyaj eşyalarımı aldım. Gidersem gelmeyi düşünmüyordum şuanda. Çantamı alarak parmak ucuma basarak evden çıktım. Bilet almak için telefonumu açtım. Kısa bir süre vardı fakat alabilirdim. London'a bilet aldım. Yeteri kadar param vardı hem ailemin verdiklerini biriktirip karta yatırmış hemde kendim biriktirmiştim. Havalimanına gitmek için taksi çağırdım. Taksi beş dakika sonra gelince parayı verip havalimanına gideceğimizi söyledim.