Ateş Parçası+18

14: Yeniden mi?(+18)

Emre'nin yazdığı mesaja bakmıyordum bile küçük Balım uyumuştu çoktan. Bende uyumak isterdim fakat uyku tutmuyordu. Balım'ın üstünü iyice örterek Balkona çıktım. Benim balkonun havuza bakıyordu. Sigara paketini açtım ve içinden bir tane çıkardım. Emre içkiliyken herşeyi söylemişti onu çok özlesemde çok sevsemde bir tarafım affet bir tarafım affetme diyordu. Telefonum çalmaya başlayınca Arayana baktım. Emreydi.Uzun süredir konuşmuyorduk aslından,telefonu açıp kulağıma koydum. "Ne var?" Dedim sakince. Birden gürledi. "Alara!Nolur affet bak nerdeysen eve geri dön!" Dedi. Dumanı üfleyerek konuşmaya devam ettim "Küçük misafirimi yanlız bırakmayı düşünmüyorum" dedim ve yüzüne kapattım. Telefonu uçak moduna alarak yatağa geçtim.

Sabahın erken saatlerinde odada gelen sesle korkudan uyanmıştım. Balım yanımda uyuyordu onun yapması imkansızdı. Balkondan gelen sesi merak ettiğim için hızla ayağa kalktım. Üzerime küçük bir hırka alarak balkona ilerledim. Balkonu açtığım da ağzım açık bakıyordum. Balkonda kahvaltı hazırlayan bir Emre görmeyi düşünmüyordum. "Emre! Senin ne işin var burda?" Dedim hızla. Direk dudaklarıma yapıştı ve bende sanki bunu bekliyor gibi karşılık verdim. Geri çekildi ve konuşmaya başladı "Özür dilerim bebeğim nolur yalvarırım bak ben senden başkasını sevemiyorum o gün gelen mesajla ağzıma ne geldiyse söyledim" dedi gözleri dolarken. İlk defa onu böyle görüyordum. Emre benim için ağlıyordu nerdeyse. Ellerimi boynuna doladım hemen. Onu affetmek istiyordum. Ne kadar üzülsem de ona aşıktım. Aşkın kafa karıştırıcı olduğunu bir kez daha öğrendim. "Bu odada ki bebek kim?" Dedi kaşlarını kaldırdı. "Ee olay çok karışık ama ben uçaktayken yanımda ağlıyordu ve bende ne olduğunu sordum bana annesinin ona geleceğini söyledi fakat gelmediğini söyledi bende küçücük bir kız çocuğunu bırakmak istemedim, Balım'a şimdiden alıştım" dedim gülümseyerek. "Annemlere götürelim bence bir şey demez halamda" dedi. Kafa salladım. "Bugün arabamla gidiyoruz" dedi. "Annemler aşırı üzülmüştür ama kızacaklardır" dedim dudaklarımı dişledim hemen. "Merak etme odana gittiğimde notu aldım,annenlere de arkadaşının hasta olduğunu kimseye haber vermeden çıkmak zorunda kaldığını söyledim bişey demediler" dedi. Rahatça nefes aldım. Benim için yalanlar söylüyordu. "Çok teşekkür ederim" dedim ve yanağını öpeceğim sırada dudaklarına denk geldim. Kalçalarımdan tutarak beni kendine yasladı. Sertliğini hissedince inledim hemen. Balım'ın sesini duyunca hemen Emre'yi iktirdim. Koşarak odaya girdim. "Balım?" Dedim endişeyle. "Abla bu abi kim?" Dedi arkamı göstererek. Emre'den  bahsediyordu. "O abi benim- ee şey" Küçücük çocuğa sevgilim diyemezdim tabiki. Emre Balım'ın boyuna gelerek gülümsedi. "Bu ablaya ben çok aşığım çok seviyorum sevgilisiyim" dedi. Balım gülerek eliyle ağzını kapattı. Bende utançtan arkamı dönmüştüm, onlar yemek yemek için balkona gittiler bende yatağı toplayıp yanlarına gittim.