Ateş Parçası+18

15: Geri dönüş

Kahvaltıyı toplamış bulaşıkları yıkıyordum. Arkamdan bir el belimi bir elde bacağımı sarınca korkudan Çığlık attım. Belimi saran el Emre'nin,bacağımı saran Balım'ın eliydi. Hemen yüzümü gülümseterek baktım. "Korkutmak istemedik!" Dedi Balım hemen. "Sorun yok dalgınlığıma geldi" dedim ve Balım'ı kucağıma alarak koşmaya başladım. Emre de arkamızdan gülerek geliyordu. Balım'ı yatağa hafifçe attım. O kahkahalarla gülünce bizde Emreyle gülmeye başladık. "Hazırlanın artık gidiyoruz" dedi Emre. Başımı salladım ve kıyafetlerimizi alıp çantaya koydum. Balım'ı sıkı giydirip kucağıma aldım. Sarı saçlarını örmek için Emre'nin kucağına koydum. Emre beni izliyordu ama ben utancımdan bakmıyordum. Balım'ın saçları hazır olunca Emreyle ikimizde yanaklarına öpücük kondurduk. Emre odadan çıkınca arkasından bizde çıktık. "Emre otel ücreti-" diyecekken dudaklarıma yapıştı. "Ödedim bebeğim" dedi. Bu çocuk benim kaderimdi! Otelden çıkınca Emre'nin benim dediği arabasını gördüm. "Emre bu senin araban mı?" Dedim kaşlarım çatıldı. "Abimin, haberi var olanlardan izin aldım" dedi ve arabanın kilidini açtı. Beyaz bir BMW arabaydı. Arka koltuğa çantayı bırakıp kucağımdaki Balım ile öne bindim. Emre arabayı çalıştırınca baya uzak olacağını fark ettim. Kocaman London'dan Türkiye'ye. Konumdan gördüğüm kadar 41 saatti. Balım çoktan kafasını göğsüme koyup uyumuştu. Bende Emre'yi izlerken kapanmakta olan gözlerime engel olamadım.

Saat gece dört ve beş arası gözlerimi açtım. Emre Balım'ın ve benim üzerini örtmüştü. Baktığımda benzin istasyonundaydık. Emre'nin marketten çıktığını görünce gülümseme geldi yüzüme. Arabaya binince direk yüzümün her yerini öptü. Gülmeye başladığımda direk dudağıma öpücük kondurdu. "Gülüşünü öpmeyi çok seviyorum" dedi arabayı çalıştırdı. "Emre ben annemlere her şeyi anlatmak istiyorum" dedim bir anlık Cesaretle. Emre şaşırmış gibi baktı. "Eğer istemezlerse diye korkuyorum ama" dedim. Elimi güven vermek için tuttu. "Sen benimsin kızım her yerde beraber olacağız" dedi ve yanağımdan makas aldı. Başımı salladım. Yüzümdeki sırıtışa engel olamadım maalesef ki. "Ne kadar kaldı?" Dedim. "24 saat güzelim" dedi gözlerini yoldan ayırmayarak. Balım'a baktığımds yavaşça uyandığını fark ettim. "Balımm!" Dedi Emre. Balım hemen güldü. Emre'ye gitmek için kucağımda ellerini Emre'ye uzattı. Emre tek eliyle Balım'ı belinden tutup kucağına oturttu. Arabanın direksiyonunu küçük elleriyle tutmaya çalışan Balım'a ve Emre'ye gülüyordum. Telefonumu arabaya bağlayarak şarkı açtım. Kerem Keskin- Travma şarkısını açtım. Hep dinlerdim bu şarkıyı. Emre hemen gözlerini bana çevirdi ve hatırlar gibi gülümsedi. Şarkının içinde verdiği haraketlilik ile şarkıyı söylemeye başladım. "Yarattık olay bunun bir önemi var mı? Kaçıp gitmek kolay travman bende kaldı. O başımın tacı, ama kalbime bir yabancı" şarkı bitince Emre ve Balım bana gözleri parlayarak bakıyordu. "Çok iyiydi!" Diyerek ikiside bağırdı.