Misafir kız (Mahalle hikayesi) [ASKIDA]

11- Temas

Arkadaşlar ben geldim!!!

Nasılsınız bakalım?

Çok güzel bölüm olacağını umuyorum.

Yorumlarınızı ve votelerinizi bekliyorum.

Yıldıza basmayı unutmayınız aşklarım...

Keyifli okumalar...

Esma tam şuan Duygunun yanında olsaydı, en güçlüsünden bir tane cimcik atardı. Hayır Arslan'ın yüzü de kendisine dönük olduğu için de kas göz işareti yapamıyordu ki bir türlü.

" Yok, zahmet olmasın. Zaten yarın eve dönerken alırım bir krem eczaneden." Duygunun sarf ettiği sözler, her ne kadar Arslan'ı heyecanlandırsa da, Esmayı rahatsız edebilirdi.

Duygunun ise vazgeçmeye niyeti yok gibiydi. " Olur mu abi. Yarına kadar bu ağrıyla mı dolaşacaksın?" Diye sordu. Arslan göz ucuyla Esmaya baktı. İtiraz etmek, gerek olmadığını söylemek için ağzını açmıştı ki, Duygu yeniden konuştu.

" Değil mi Esom?" Duygu Esmaya baktı yalandan masumiyetle. Esma zorlukla gülümsedi. Boğazını temizledi. " Tabi," dedi duraksayarak. " Ben yaparım, yani sen de istersen."

"İsterim." Arslan'ın zaman kaybetmeden verdiği cevapla Duygu gülmemek için dudaklarını bastırdı. Arslan elini ensesine atıp kaşıdı. " Yani, iyi olurdu." Dedi sakin bir ses ile.

Esma başını salladı ve gülümsemeye çalıştı. Arslan daha fazla itiraz etmek istemedi, içinden gelmedi. Emaya bu kadar yakın olma şansı varken, bu geri tepemezdi.

Duygu sinsice gülümsemek istese de bu dürtüye hakim oldu. Esma Duygunun yanına gidip koluna girdi. " Hadi gidelim canım benim." Dedi dişlerinin arasından.

Arslan ise arkalarından bakıyordu. Esma Duygunun beline cimcik attığında Duygu hafif bir çığlık attı. " Ay, kız napıyon ya?" Dedi belini tutarak. Arslan güldü hallerine. Ardından başını iki yana salladı ve ileride yürüyen Selimin yanına gitmek için adımlarını oraya yöneltti.

Esma kısık sesli ve kızgın tonda konuştu. " Sus ve yürü! Saçını başını yolacağım yoksa." Dedi ormanda yürümeye devam ederken. " Ne yaptım ki ben Eso ya? Abim için üzüldüm ben, senin yardım edebileceğiniz düşündüm..."

Esma kısa bir an göz gezdirdi etraftakilere. " Hiç öyle masum rolü yapma, ben nasıl masaj yapayım elin adamına." Duygu omuz silkti. Esma Duygunun etini büktüğünde küçük bir çığlık attı. " Ne kadar elin ağır ya!" Dedi ve yalandan acıyormuş gibi yüzünü buruşturdu.  " Ne var sanki azıcık masaj yapsan? Yazık değil mi? Yarın onca yol araba sürecek." Dedi kaşlarını ve dudaklarını üzülüyormuş gibi yaparak. " Bize de yaptın ya, gerçekten parmaklarından şifa akıyor."

Duygu Esmanın koluna girdi. " Senin ne yapmaya çalıştığının farkındayım." Dedi. " Ayrıca size yapmakla, koca adama yapmak bir mi?" Duygu yine saf ayağına yattı. " Ne varmış canım? O da bizim gibi insan." Dedi

" Adamın kaslarını gör-..." Dedi ve sustu. Şimdi bunu söylerse Duygunun dilinden ömür billah kurtulamazdı. " Neyse." Dedi.

Duygu Esmanın omzuna başını yasladı ve alttan alttan şirince baktı. " Yapacaksın dimi? Bak adamın yanında yaparım dedin..." Dedi.

Esma yandan ters bir bakış attı Duyguya. " Bazen seni öldürmek istiyorum." Dedi sakince. Eliyle Duygunun başını iteler gibi yaptı. " Lanet olsun ki kıyamıyorum." Duygunun yüzünde zafer gülüşü belirdi ama bunu Esma görmedi.

" Şunlara bakın." Elif'in seslenmesi üzerine bakışlar ona döndü. " Kestaneler var burada. Toplayalım mı?" Kenan hemen Elif'in yanında belirdiğinde konuşmaya başladı. " Sobanın üzerinde kızartırız. Muhteşem olur." Dedi. Elif başını salladı.