4.3-İşkence-

1.3K 122 86
                                    

Ormandaki Avcı'nın kırk üçüncü bölümüne hoşgeldiniz umarım beğenirsiniz bol bol yorumlarınızı bekliyorum şimdiden iyi okumalar dilerim 💫

Vücudum sanki buz tutmuş gibi titriyordu. Saçlarıma değen soğuk rüzgar daha çok üşütüyordu beni. Başım çok kötü ağrırken buz gibi soğuktan titriyordum.

Daha fazla dayanamayınca gözlerimi açtım. Gözlerimi açmam ile şoku yaşamam bir oldu.

Mağarada değildim. Tek başıma küçük, yuvarlak bir odadaydım. Daha doğrusu odadan daha değişik bir yerdeydim.

Ayaklarımın dibinde ızgaralı kapı vardı. Soğuk oradan geliyordu.

Kafamın hemen üstünde ise büyük bir cam vardı. Paslanmış parmaklıkların arasından güneş ışığı süzerken olduğum yerde doğruldum. Hafızamı kaybetmiş gibi hissediyordum.

"Salver?" diye fısıldadım bir umut bir yerden çıkar diye ama Salver yoktu. Salver neden yoktu? O neredeydi? Peki ben neredeydim? Kaçırılmış mıydım? Salver ne yapacaktı? Deli olmuştur. Başına kötü birşey gelmesinden deli gibi korkuyordum.

Ayağa kalkıp camdan baktım. Gördüğüm manzara ile kalbime ağrı saplandı.

Burası Elf krallığıydı. Sarayın etrafını saran surların köşelerinde bulunan kulelerden birindeydim. Kabus yine başlamıştı. Ben nasıl gelmiştim ki buraya?

"Kızım..." Annemin sesi ile kapıya döndüm. Kapının dışında durmuş elindeki tepsi ile gülümseyerek bana bakıyordu. Kaşlarımı çattım. Neler oluyordu?

Muhafızlardan biri kapıyı açtı. Anlaşılan kapının dışında muhafızlar vardı.

Elindeki tepsi ile yanıma gelip oturdu. Olduğum yerde ona baktım.
"Neden ayaktasın kızım? Otursana."

Dizlerimin üzerine kuruldum. Elinde siyah bir bardak vardı. Bardağın içinden dumanlar çıkıyordu.

"Ne çıkarın var? Baştan söyle." dedim ona bakarken. Bardağı eline alıp bana doğru uzattı. "İç bunu kızım."

"Herkesin ortasında tokat attığın ve onca laf söylediğin kıza kızım mı diyorsun?" Gözyaşlarım yanaklarımdan süzülmeye başladı.

"Yakında Justin ile çok güzel bir düğününüz olacak." Gülümseyerek bana bakıyordu. Hayretler içerisinde ona baktım.

"Düğün mü?" Kahkaha attım. "Ölürüm de o piç ile evlenmem!"

"Hayatın kurtulacak kızım. O vampir ile yediğin haltları Justin görmezden gelerek seninle evlenecek. Kraliçe olacaksın ilerleyen zamanlarda. Kim istemez ki bunu?" Ellerimi göğsümde birleştirip arkama yaslandım.
"Ben." dedim gülerek.
"O vampir olacak herif hep seni b- sinirle lafını kestim.

"Adı Salver!" Omuz silkti. "Ayrıca kötülediğin adam sizin açtığınız yaraları kapattı! Ulan tek tek sardı adam beni- diyordum ki elindeki bardağı bacağıma devirmesi ile çığlık attım. Bacağım derinden yanıyordu. Sanki binlerce bıçağı aynı anda bacağıma saplıyorlardı.

Bacağımı tutmuş ağlarken yüzüme yediğim tokatla karşımdaki kadın benim için bitti.

Artık sadece beni doğuran bir kadındı.

Ormandaki Avcı 1: Vampir'in Aşkı (Düzenleniyor)Where stories live. Discover now