Ormandaki Avcı 1: Vampir'in Aşkı (Düzenleniyor)

5.0-Biz-

Ormandaki Avcı'nın ellinci bölümüne hoşgeldiniz umarım beğenirsiniz bol bol yorumlarınızı bekliyorum şimdiden iyi okumalar dilerim 💫

Yüzümde hissettiğim parmaklarla gözlerimi aralamaya çalıştım. Ancak uyku bütün güzelliği ile beni tekrar içine çekti. Rüyalar alemine tekrar dönmek istiyordum ki biri burnumu hafif sıkınca dudaklarımı araladım.
"Uykum var!" Salver'ın gülüşünü duyduğumda bir an rüyaya daldığımı sandım.

Burnumu tekrar sıkınca oflayarak gözlerimi açtım. Yanıma uzanmış gülümseyerek bana bakan Salver'ı gördüm. Dirseğini yatağın üzerine koymuş, başını da hafif yana yatırarak çenesini elinin üzerine yaslamıştı.

"Senin şu uyanma zamanlarını ne yapacağız?" Karnımın üzerinde duran yorganı başımın üzerine çekip Salver'ın olmadığı tarafa dönüp gözlerimi kapattım. "Umursamayıp uyuyacağız." diye mırıldandım. Gülüşü cennetteymişim gibi his verirken gülümsedim. İtiraf edeyim uykum kaçmıştı ama biraz nazlansam pek birşey olmazdı.

Karnımda ellerini hissedince omuz silkip kafamı iyice yastığa gömdüm.
"Sen numara mı yapıyorsun?" Başımı iki yana salladım.

Boynumda ve saçlarımda nefesini hissedince ürperdim. Nefesi tenimde gezindiği için gıdıklamıştı. Kıkırdadım.

Güldüğümü duyunca boğazını temizlediğini duydum.
"Üstüne gülüyor hanımefendi!" diyerek boynuma küçük öpücükler bırakmaya başlayınca kahkaha atarak ona döndüm. İki elini iki tarafıma koymuş üzerime eğilmişti.

"Benimle zorun ne? Ne güzel uyuyordum!" dedim sahte sinirli ifademle. Elini yanağıma koydu. "Seninle zorum yok. Ve evet çok güzel uyuyordun." Güldüm. "Ne kadar süre beni izledin?" Başparmağı ile işaret parmağını birleştirip dudaklarında gezdirip fermuar hareketini yaptı.
"Merak ettim?"
"Her şeyi merak etme. Ayrıca kalk istersen hani bizim nişanımız var ya!" Güldüm. "Nişanımız mı vardı ya? Unuttum ben." Gözlerini kıstı. "Yoksa sen?" demişti ki kolunun arasında kıvrılıp kaçtım. Nişan nasıl olacaktı bilmiyordum ama hafif kirlenmiş saçlarım ile nişan törenime katılmak istemiyordum.

Koşarak banyoya girdim. Kapıyı tam kapatacaktım ki bana yetişip kapıyı kapatmamı engelledi.
"Duş alacağım. Çıkar mısın?" Elini lavaboya yaslanıp bana baktı.

"Tamam duş al." dediğinde dışarı çıkacağını sandım ama çıkmadı. Ellerimi belime yerleştirip gözlerimi kıstım.
"Çıkacak mısın? Yoksa ben mi çıkarayım?" Yüzünü ukala bir tavır büründü. "Çıkar bakalım."

Ellerimi iki koluna yerleştirip çekiştirmeye başladım. Milim kıpırdamayınca ofladım.
"Bir kerecik güçsüz gibi davransana be adam!" Kahkaha attı. "Canım istemiyor."

"Canın ne istiyor senin?"
"Seni." Ellerimi yumruk yapıp göğsüne vurdum. "Çık şuradan! Yoksa evlenmem seninle manyak adam!" diye bağırdım. Güldü. "Hayatımda aldığım en tatlı tehdit."
"Sana tatlılığı göstermemi istemiyorsan çık. Nişanımız var bugün ya hani!"

"Tek birşey istiyorum. Onu yaparsan giderim." Tek kaşımı kaldırdım. "Ne?"
"Sabah öpücüğü?" Kafamı geriye atıp onun gibi kahkaha attım. "Şapşalım benim! Gel bakim buraya." diyerek başını tuttum ve kendime çektim. Dudaklarınla kendi dudaklarımı buluşturdum.

Geri çekildiğimde yüzündeki şapşal ifade ile bana bakıyordu.
"Veronica iyi misin?" Güldüm. "Çok iyiyim. Çok iyiyim ve çık artık!" diye bağırdığımda gülerek banyonun dışına çıktı.